به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از تارنمای اسپوتنیک موندو، به دنبال پیروزی نیکلاس مادورو در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۹ ، دولت فرانسه از جمله دولت‌های غربی بود که به تبعیت از آمریکا، «خوان گوایدو» رهبر مخالفان ونزوئلا و رئیس وقت مجلس ملی این کشور را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت به رسمیت شناخت.
اکنون با گذشت سال‌ها از تلاش بی ثمر غرب برای سرنگونی دولت قانونی ونزوئلا، شکست برنامه‌های براندازانه از یک سو و شرایط جهانی ناشی از جنگ اوکراین و بحران انرژی به اندازه‌ای دامنگیر اروپا شده است که امانوئل مکرون در دیدار با همتای ونزوئلایی خود در حاشیه کنفرانس تغییرات آب‌وهوایی در مصر، خواستار گفت‌وگوی بیشتر و بهبود روابط دوجانبه شد.
رئیس‌جمهوری فرانسه به مادورو گفت اگر آن‌ها بتوانند کمی بیشتر صحبت کنند، خوشحال می‌شود و می‌توانند همکاری دوجانبه‌ای را آغاز کنند که برای دو کشور و منطقه مفید است.
وزارت امور خارجه فرانسه «در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹» اعلام کرد که «فرانسه به همراه اسپانیا، بریتانیا، هلند و پرتغال از نیکلاس مادورو خواستند تا انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام و دموکراتیک برگزار کند».
به دنبال امتناع و بی توجهی مادورو به موضع‌گیری سران اروپایی، فرانسه و ۱۹ کشور عضو اتحادیه اروپا در تاریخ چهارم فوریه ۲۰۱۹، خوان گوایدو رئیس وقت مجلس ملی و مخالف دولت ونزوئلا را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت این کشور به رسمیت شناختند.
مکرون در جریان دیدار با مادورو در مصر گفت که «قاره آمریکا در حال متحد شدن است» و از وی خواست تا گفت‌وگوها برای آغاز همکاری‌های دوجانبه را گسترش دهند. رئیس‌جمهوری فرانسه همچنین قول داد پس از پایان کنفرانس کاپ۲۷ که آخرین روز آن ۱۷ نوامبر است، با مادورو تماس خواهد گرفت. استقبال مکرون از «متحد شدن قاره آمریکا» را می‌توان احتمالا ابتدایی‌ترین تلاش دولت فرانسه برای تقویت روابط با گستره آمریکای لاتین در راستای خیزش چپگرایان در این منطقه دانست.
نکته حائز اهمیت اینکه شرایط ناشی از جنگ اوکراین و بحران نفت و انرژی در اروپا به اندازه‌ای جدی است که امانوئل مکرون که تا چندی پیش با طرح اتهام‌ها علیه ونزوئلا و زیر سوال بردن دموکراسی در این کشور، خواستار اعمال تحریم‌های بیشتر علیه کاراکاس بود، اکنون به منظور بهره‌مندی از نفت این کشور، خواستار نزدیکی روابط است.
فرانسه که روزی با زیر سوال بردن حکومت قانونی ونزوئلا، مسیر دوری از این کشور را برای خود برگزید، اکنون مجدد به دلیل منافعی دیگر، راه نزدیکی به این کشور تحت تحریم را در پیش گرفته است. منافعی که سبب می‌شود تا تحریم‌ها نزد غرب، در برهه‌ای خاص علیه کشوری با منابع استراتژیک رنگ ببازد و علیه جزیره‌ای با اقتصادی کوچک همچون کوبا، ۶۰ سال به طول بیانجامد. طولانی‌ترین تحریم‌هایی که امانوئل مکرون ۴۴ ساله، در زمان آغاز آن، متولد نشده بود. به این ترتیب، اصرار و پافشاری به تحریم‌ها در مقابل عقب‌نشینی از تحریم‌ها، واقعیتی است که مهر تاییدی بر استاندارد دوگانه غرب است.
از طرفی، ماهیت استراتژیک منابع طبیعی، فرصت بی نظیری است که کشورهای درحال توسعه می‌بایست از آن استفاده کنند و بهره‌برداری از زمینه گسترده اقدامات و آثار غیر قابل تصور آن را دریابند.
مادورو در این دیدار تاکید کرد: دروازه‌های ونزوئلا به روی فرانسه باز است.
پیشتر مکرون در نشست گروه هفت در ماه ژوئن (خرداد/تیر) در مورد نگرانی از بحران انرژی در اروپا به «لزوم بهره گیری از منابعی دیگر» اشاره کرده و گفته بود: نفت ونزوئلا باید بتواند به بازار باز گردد.
در پی این اظهارات، مادورو در پیامی تلویزیونی با دعوت از شرکت‌های فرانسوی به کشورش، خطاب به مکرون گفت: ونزوئلا آماده است از تمام شرکت‌های فرانسوی که قصد تولید نفت و گاز را دارند، استقبال کند.