به گزارش ایرنا، یحیی گلمحمدی سرمربی پرسپولیس بعد از دیدار تیم ملی فوتبال با سید ابراهیم رییسی رییس جمهوری پیامی را در فضای مجازی منتشر کرد که با واکنش منفی مردم و هواداران فوتبال همراه شد. هر چند که مسوولان باشگاه بزرگ پرسپولیس در کمترین زمان این پیام را یک جهت گیری شخصی اعلام کردند و برای تیم ملی فوتبال ایران آرزوی موفقیت داشتند اما در باب پیام خاص مدافع اسبق فوتبال ایران ذکر چند نکته ضروری است.
۱- جام جهانی بزرگترین و بااهمیت ترین تورنمنت ورزشی جهان به شمار می‌رود. در اهمیت این تورنمنت همین بس که برخی آن را بالاتر از مجمع عمومی سازمان ملل متحد قلمداد می‌کنند زیرا بیش از ۵ میلیارد نفر در سطح جهان نظاره‌گر عملکرد تیم‌ها در این جشنواره هستند. این میزان مخاطب بزرگترین تورنمنت فوتبالی جهان را به یک رسانه بزرگ تبدیل کرده و اهتزاز پرچم کشورها در کشور میزبان می‌تواند به نمادی از اقتدار تبدیل شود. این مهم موجب شده تا برای حضور در جام جهانی، کشورها تدارکات بسیاری داشته باشند که یکی از این برنامه‌ها دیدار تیم با مسوولان عالی رتبه است. این دیدار نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر نیز انجام می‌شود. یحیی گلمحمدی که خود سابقه حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ را دارد، فراموش نکرده که در آن برهه از زمان چند جلسه و دیدار با رییس جمهور دولت نهم داشت و حتی در اردو تیم ملی نیز میزبان رییس قوه مجریه بود. حال سوال این است که چرا کاپیتان دوم تیم ملی فوتبال آن زمان از سیاسی شدن ورزش سخنی به میان نیاورد و لب به اعتراض نگشود.
۲- فوتبال ابزار اتحاد و در چند دهه گذشته به یکی از مهمترین زمینه های انسجام اجتماعی در ایران تبدیل شده زیرا مردم فارغ از تمام اختلافات سیاسی و رنگی، این ورزش و ستارگان آن را دوست دارند. البته این خصلت فوتبال جهانی است و در دنیا نیز به عنوان ابزار صلح شناخته می‌شود. سخنان جیوانی اینفانتینو رییس فیفا در روزهای گذشته نیز به این موضوع اشاره دارد. وی اعلام کرد روسیه و اوکراین در یکماه جام جهانی به خاطر تمامی هواداران آتش بس را اعلام کنند. پیشنهادی که اعلام شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در حالی که بسیاری از هواداران در سخت‌ترین شرایط جنگی به دنبال لذت بردن از فوتبال هستند، در ایران برخی از پیشکسوتان تنها به خاطر اختلاف رنگی یا جهت‌گیری سیاسی چشم بر روی آرزوی تمام مردم ایران بسته و خود به ابزار تفرقه تبدیل شدند. آنان فراموش کردند که این مردم در هر شرایطی چشم به ساق نخبگان فوتبال دارند تا شاید برای لحظه‌ای موج امید را در آنان ایجاد کند.
۳- پیام سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس و برخی دیگر از پیشکسوتان شلیک از اردوگاه خودی به اتحاد فوتبال ایران بود؛ شلیکی که ممکن است بر روی روحیه و بازی نخبگان فوتبال ایران در قطر تاثیر بگذارد. گلمحمدی به خوبی می‌داند آرزوی هر فوتبالیستی حضور در جام جهانی است و این مربی خود نیز افتخار گلزنی با پیراهن تیم ملی در جام جهانی را داشته است و همواره از آن به عنوان یکی از بهترین خاطرات خود یاد می‌کند. حال باید پرسید کسی که خود آوردگاه بزرگ فوتبال جهان را تجربه کرده، چگونه در دام تبلیغات رسانه‌های معاند قرار گرفته و اتحاد تیم ملی فوتبال کشورمان را هدف قرار داده است؟ در این تیم علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی گنجی، وحید امیری و مهدی ترابی از شاگردان گلمحمدی به شمار می‌روند. آیا چنین پیامی نمی‌تواند حداقل بر روی شاگردان او تاثیر منفی بگذارد؟ خطاب کردن بازیکنان تیم ملی با ادبیات غیر فوتبالی ممکن است بعد از جام جهانی موجب اختلاف جدی چهار بازیکن با سرمربی شود. چهار بازیکنی که ستون تیم در راه قهرمانی لیگ برتر به شمار خواهند رفت.
۴- تیم ملی فوتبال نماینده تمام مردم ایران در قطر است و همه انتظار تاریخ‌سازی از این تیم را دارند اما چرا مربی باسابقه و پیشکسوت فوتبال ایران خود را جدا از مردم قلمداد می‌کند؟ این سوالی است که باید از وی پرسیده شود. حضور گلمحمدی در راس کادر فنی تیم بزرگ و پرهوادار پرسپولیس با این تفکر ممکن است دودستگی جدی را در این تیم و فوتبال ایران ایجاد کند و این تفکر می‌تواند سم مضر ورزشی باشد. یحیی گلمحمدی شاید مانند سلبریتی‌های انگشت شمار دیگر در دام هیجانان زودگذر گرفتار شده و چنین پیامی را منتشر کرده است. اگر چنین است که وی می‌تواند با یک پیام دیگر، خطای ناخواسته خود را جبران کند اما در صورت هدفمند بودن پیام و خروج گلمحمدی از محور اتحاد مردم، باشگاه پرسپولیس که مدعی مردمی بودن است، باید برخورد لازم را با این مربی انجام دهد.