متاسفانه جهان در هفته گذشته می رفت تا در آستانه یک جنگ جهانی قرار گیرد، چرا که "ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهوری مورد حمایت اسرائیل و آمریکا در اوکراین از پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) خواست علیه یک حمله موشکی به روستایی در خاک لهستان در قلمرو ناتو اقدام نظامی کند.
زلنسکی بلافاصله بعد از فرود آمدن این موشک، آنرا حمله روسیه به امنیت جمعی (ناتو) و مقدمه قابل توجهی برای تشدید و گسترش جنگ قلمداد کرد و خواستار واکنش شدید و فوری ناتو به آن شد. اما مشکلی پیش آمد و آن اینکه فاش شد این موشک از خاک اوکراین شلیک شده بود.
البته که اگر این موشک واقعا از خاک روسیه شلیک شده بود بعید نبود شروع جنگ جهانی سوم باشد. اما به نظر نمی رسید که زلنسکی هم بدش بیاید با لفاظی های خود بخواهد آغازگر یک جنگ جهانی دیگر باشد.
اگرچه نخبگان جهان مدت‌هاست به این نتیجه رسیده اند که زلنسکی کمدین می‌خواهد ناتو را هر چه بیشتر در یک جنگ فراگیر و آن هم در حد جنگ جهانی درگیر کند، لذا این بار هم تعجب نکردند از اینکه او بلافاصله بعد از شلیک این موشک لجوجانه ادعا کرد: «شکی ندارم که این موشک ما نیست. بر اساس گزارش های ارتش ما، اینها موشک های روسی بودند.»
متاسفانه زلنسکی که از پدر و مادری یهودی در اتحاد جماهیر شوروی (سابق) به دنیا آمد موفق شده بود افکار عمومی در کشورهای حامی خود از جمله آلمان را متقاعد کند که روسیه عامل این اقدام است و باید علیه آن یک اقدام جمعی فوری انجام گیرد، به همین دلیل رسانه های آلمانی از جمله "بیلد"، "ولت"، "اشترن" و "تاتس" گول خورده و در تبلیغات جنگ افروزی از یکدیگر پیشی گرفتند و لذا حریصانه با تیترهای جنجالی دست به تحریک افکار عمومی زدند.
اگرچه خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس نیز از همان ابتدا به نقل از یک مقام آمریکایی ناشناس نوشته بود که این موشک روسی است – که البته بعد از آنکه این خبرگزاری آن را به تمامی جهان مخابره کرد و تاثیر خود را گذاشت این خبرگزاری این ادعای خود را پس گرفت – خود بایدن گفت که اینطور نیست.
تحلیلگران واکنش رسانه های آلمانی ، صهیونیستی و یا حتی آمریکایی را چندان دور از ذهن نمی دانستند، به ویژه زمانی که "جو بایدن" رئیس جمهوری و حتی اعضای هر دو حزب دمکرات و جمهوریخواه آمریکا با زلنسکی به عنوان یک قدیس رفتار می کنند و حتی مقامات و رسانه های صهیونیستی نیز از حمایت پنهان از او کوتاهی نمی کنند، پس بروز چنین حوادثی در عالم سیاست غربی چندان غیرمنتظره نیست.
اما در این بین اتفاق شگفت انگیزی در عالم سیاست و روابط بین الملل رخ داد و آن این که اگرچه آمریکا که اغلب جنگ های خود را با دروغ آغاز کرده است - مثلا از "حادثه تونکین" در جنگ ویتنام، تا دروغ "زایشگاه های کویت" در اولین جنگ عراق و یا "داستان سلاح های کشتار جمعی در عراق" در سال ۲۰۰۳ - اما این بار مجبور شد برای جلوگیری از توسعه و گسترش یک جنگ جهانی به مردم حقیقت را بگوید.
ظاهرا دولت آمریکا هوشیارتر از دول اروپایی به ویژه آلمان عمل کرد، چون بعد از بررسی دقیق و فوری موضوع مجبور به عقب نشینی از ادعای روسی بودن این موشک شد و خود این امر نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها برخلاف اراده بزرگتری که تلاش می کند جهان را به ورطه جنگ نابودگر جهانی برساند، نمی‌خواهند جنگ در اوکراین به حدی برسد که از کنترل خارج شود.
بایدن و وزیر امور خارجه اش "آنتونی بلینکن" در اجلاس سران گروه ۲۰ در جزیره بالی اندونزی حضور داشتند که بر اساس گزارش سی ان ان، در نیمه شب (به وقت محلی) با خبر حادثه موشکی در لهستان توسط کارکنان خود از خواب بیدار شدند و در ساعت پنج و نیم صبح به وقت محلی با همتای لهستانی خود "آندری دودا" تماس گرفت و بلینکن و "جیک سالیوان" مشاور امنیت ملی آمریکا بعداً به این گفت وگو پیوستند.
یک گزارش سی‌ان‌ان حاکی است رئیس‌جمهور آمریکا بعد از دودا با "ینس استولتنبرگ" دبیرکل ناتو و رهبران گروه ۲۰ صحبت کرده بود، اما «تا بعد از ظهر چهارشنبه او هنوز مستقیماً با زلنسکی صحبت نکرده بود.»
چون طبق گزارشات رسانه ای بعد از جوسازی های زلنسکی، خود بایدن و مقامات ارشد دولت او چندین تماس زلنسکی را بی پاسخ گذاشتند و سرانجام زمانی که سالیوان به تماس زلنسکی پاسخ داد، به او گفت ادعاهایی که روسیه در پس فرود موشک ها در لهستان بوده است را "با احتیاط دنبال کنید و از تحریک روسیه دست بردارید."
این در حالی است که "ینس استولتنبرگ" دبیرکل ناتو چهارشنبه در کنفرانسی مطبوعاتی درباره موشک اصابت کرده به خاک لهستان اظهار کرد: ممکن است که این موشک توسط سامانه‌های پدافند هوایی اوکراین شلیک شده باشد.
حتی مقامات لهستانی که خود همیشه جزو تحریک کنندگان جدی روسیه هستند از این حماقت زلنسکی فاصله گرفتند و ابراز ناامیدی کردند از اینکه رئیس جمهوری اوکراین همچنان اصرار دارد که موشک شلیک شده از طرف اوکراین وارد نشده است در حالی که تحقیقات ورشو و واشنگتن خلاف این ادعا را اثبات می کند.
دولت بایدن در ادامه علناً پافشاری های مداوم زلنسکی مبنی بر شلیک موشک‌های روسیه به روستای "پرژوودوف در منطقه مرزی لهستان عضو ناتو را رد کرد، چون این حادثه موجب بروز شکاف های در ائتلاف غربی با اوکراین علیه روسیه شده بود.
تازه پس از دو روز مخالفت واشنگتن با ادعاهای زلنسکی و انتشار گزارش سی ان ان او سرانجام به نوعی از موضع خود عقب نشینی کرد و البته باز هم مدعی شد به اینکه صد درصد نمی داند چه اتفاقی افتاده است.
البته شایعاتی هم به گوش می رسد مبنی اینکه بایدن از التماس های بی پایان و ناسپاسانه زلنسکی برای دریافت حدود ۶۰ میلیارد دلار کمک از واشنگتن بسیار ناامید شده است. در واقع این آشکارترین نمونه عمومی از عدم پذیرش زلنسکی از سوی دولت آمریکا است و این موضوع را "مشکل خود زلنسکی" می داند.
پیشتر در تیر ماه شبکه "سی بی اس" آمریکا به نقل از چهار منبع مطلع افشا کرده بود بایدن در تماسی با همتای اوکراینی خود و بحث بر سر بحث بر سر فهرست کمک‌های یک میلیارد دلاری به کی‌یف عصبانی شده بود، چون زلنسکی حرف او را قطع و شروع به شمردن کمک‌هایی کرد که خواستار آنها بوده اما دریافت نکرده است. این کار زلنسکی باعث شد بایدن از کوره در برود.
اینک در آستانه فصل سرد، اختلاف اوکراین و متحدان غربی آشکار شده است به طوری که اروپا و آمریکا با هدف برون رفت از بحران اقتصادی و انرژی خواستار پایان دادن به جنگ هستند و زلنسکی به رغم فشار کاخ سفید بر شروط خود اصرار می ورزد؛ شروطی که در عمل قابلیت اجرایی شدن ندارد. با عنایت به این وضعیت است که به تازگی روزنامه آلمانی «یونگه ولت» با انتقاد شدید از ادامه جنگ اوکراین و عدم مذاکره با روسیه برای توقف جنگ نوشته است «جهان گروگان حماقت بایدن و عقده ناپلئونی زلنسکی» شده است.
در هر حال زلنسکی باید تاکنون متوجه شده باشد که واشنگتن و بروکسل می‌دانستند که این موشک روسیه نیست. با توجه به توانایی‌های اطلاعاتی گسترده آمریکا در آن منطقه جنگی، احتمالاً دولت آمریکا در زمان واقعی می‌دانست که این موشک‌ها روسی نیستند. ادعای زلنسکی در غیر این صورت تقریباً بی‌معنی به نظر می‌رسید و برای اولین بار، واشنگتن متوجه شد.
روز چهارشنبه گذشته نیز خبرگزاری رویترز گزارش داد که کشورهای «گروه ۷» در حاشیه نشست گروه بیست در بالی اندونزی اعلام کردند برای هرگونه واکنش به حمله موشکی در لهستان در نزدیکی مرز با اوکراین که دو کشته برجای گذاشت، در ارتباط نزدیک با یکدیگر هستند و حمایت کامل خود را از تحقیقات لهستان و کمک در این راستا اعلام می کنند.
"دیمیتری پسکوف" سخنگوی کرملین نیز در جریان مصاحبه با شبکه خبری سی ان ان در ارتباط با خبر اصابت موشک در لهستان گفت که وی هیچ اطلاعی دراین باره ندارد.
شواهد نشان می دهد دامی که اروپا و آمریکا برای روسیه پهن کرده بودند، سرانجام خود در آن گرفتار شده اند این بار با بی مبالاتی رئیس جمهوری اوکراین برای همه عوامل ضد روسیه رسوایی آفرید.
آنها طی این مدت با تبعات بسیار سنگین این جنگ دست به گریبان هستند؛ بحران های اقتصادی، انرژی، غذایی، افزایش چند برابری قبوض گاز و برق در اروپا، تعطیلی هزاران شرکت و فروشگاه، اعتراض و اعتصاب و... تنها بخشی از تبعات وحشتناک این جنگ بوده است.
همین اقدام خطرناک زلنسکی برای انحراف افکار عمومی و حتی خصوصی موجب خشم محافظه کاران در واشنگتن شد، خشمی از دولت بایدن و زلنسکی که حتی رو به تزاید هم هست.مثلا "مارجوری تیلور گرین" نماینده ایالت جورجیا در سنا طرحی را برای بازرسی و بررسی سرنوشت ده ها میلیارد دلاری که به اوکراین ارسال شد ارائه کرد که تاکنون ۱۱ نماینده دیگر نیز از آن حمایت کرده اند.
مثلا "مت گیتز" یک نماینده سنا علناً اعلام کرد که از این پس حاضر نیست حتی به یک دلار کمک به اوکراین رای مثبت دهد و نمایندگان دیگر نیز مانند سناتور "پل گوسار" حتی از این هم فراتر رفته‌اند.
به تازگی گوسار در توییتی حمایت واشنگتن از اوکراین را "عملیات فاسد پولشویی" خواند و بررسی ها از پرونده فساد اقتصادی و سیاسی زلنسکی، گمانه زنی ها برای صحت ادعای او را بیشتر هم کرده است. حتی هنگامی که او اصلاحیه ای را برای حسابرسی از بسته کمک های کلان آمریکا به اوکراین مطرح کرد، برخی او را مسخره کردند در حالی که حدود ۷ ماه بعد ادعاهای این سناتور درست از آب در آمد.
به اعتقاد تحلیلگران، اگرچه بررسی دقیق حوادث اخیر در شرق اروپا درس خوبی برای آمریکا شد تا با عقلانیت بیشتری نسبت به موضوع اوکراین عمل کند و بعد از فروکش کردن تب جنگ اوکراین برای آمریکایی‌های بیشتری آشکار خواهد شد که کل این ماجرا چه فاجعه‌ای بزرگی بوده است، اما حمایت های پنهان و بعضا آشکار رژیم صهیونیستی از رئیس جمهوری یهودی اوکراین درس های جدیدی به جهان می دهد و آن این که یک اراده قویتر و شرورتر از آمریکا وجود دارد که همچنان تلاش می کند تا جهان را با جنگ و درگیری جهانی به سوی ورطه نابودی سوق دهد.
روزنامه «تایمز اسرائیل» نیز اخیراً به نقل از یک منبع آگاه نوشت یک پیمانکار نظامی صهیونیست قصد دارد، از طریق لهستان به اوکراین سامانه ضد هوایی برساند.
اگرچه این رسانه در گزارش خود اشاره‌ای به نام این شرکت و نوع سامانه‌ای که قرار است با واسطه به کی‌یف ارسال شود، نکرد، اما جابه جایی قدرت در تل آویو و رجزخوانی های جدید "بنیامین نتانیاهو" که به زودی نخست وزیر این رژیم می شود، نشان می دهد که اراده حمایت همه جانبه تل آویو از دولت جنگ طلب اوکراین بسیار جدی است.
به گزارش روز پنجشنبه گذشته روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت، زلنسکی در گفت و گو با خبرنگاران اعلام کرد: نتانیاهو اطمینان داده است که موضوع ارائه سپر موشکی به کی‌یف را در سریع ترین زمان ممکن بررسی و تلاش خواهد کرد در این زمینه به اوکراین کمک کند.
وی با تاکید بر اینکه دریافت سپر دفاع موشکی اولویت اول اوکراین است، گفت: در گفت و گو با نتانیاهو، همه ابعاد این موضوع را مطرح کرده است.
اگرچه تشکیلات سیاسی فعلی در سرزمین های اشغالی که در انتخابات اخیر نیز بازنده بود، در ماه گذشته بعد از افشای برخی حقایق جنگ در اوکراین سعی کرد از حمایت بیشتر از زلنسکی دست بر دارد، چون او اخیراً از مخالفت رژیم موقت صهیونیستی با ارسال سامانه‌های پدافند موشکی به کشورش ابراز ناخرسندی کرده بود، اما نتانیاهو علنا اعلام کرد که قصد دارد سامانه‌های پدافندی «گنبد آهنین» و بسیاری تسلیحات مرگبار دیگر را به اوکراین بفرستد، ولو برخی کشورهای غربی تمایلی به این کار نداشته باشند.
پس زمان اقتضا می کند که برای جلوگیری از اداره شرورانه پیدا و پنهانی که همچنان قصد دارد اروپا و در واقع جهان را در ورطه یک جنگ دائمی قرار دهد، این اجماع جهانی پدید آید، اراده ای که با تقدس بخشیدن به جنگ افروزی های خود به تقویت سود شرکت های تسلیحاتی می اندیشد، غافل از اینکه این جنگ هر چقدر هم مقدس باشد، اما حرمت آن از حرمت انسان بیشتر نیست.
به ویژه اینکه در دنیای کنونی تسلیحات جنگی مدرن تر و غیرملموس تر شده و دیگر رو در رو نیست، یعنی جنگ کشورهای توسعه یافته دیگر مشابه گذشته نیست، ابتدا فشارهای سیاسی و اقتصادی و سپس طبق یک توافق غیررسمی در سرزمین دوم (کشور) به عنوان میدان جنگ انتخاب می شوند که در این میان می توان به سناریوی جنگ افغانستان که اکنون ۴۰ ساله شده و سناریوی جدید جنگ اوکراین نمونه دیگر آن است، اشاره کرد.