به گزارش روز سه شنبه ایرنا از تارنمای دیفنس نیوز، اعضای ناتو که میلیاردها دلار سلاح و تجهیزات به اوکراین ارسال کرده اند، در حال بررسی میزان ذخایر تسلیحاتی برای عمل به تعهداتشان به موجب معاهده دفاعی متقابل هستند. تصمیمات پیش‌روی این کشورها، تبعاتی برای امنیت شان و همچنین اوکراین دارد.
دریاسالار «راب بائر» رئیس کمیته نظامی ناتو در مجمع امنیت بین المللی «هالیفاکس» گفت: وقتی ارائه مهمات برای اوکراین را ادامه می دهید و در آن واحد باید خطری که برای خود می پذیرید، ارزیابی کنید؛ باید تهدید را مورد توجه قرار دهید.
وی تاکید کرد که کشورهای غربی در سال های قبل از اهدای کمک به اوکراین، ذخایر را با نصف ظرفیت یا کمتر نگهداری می کردند، زیرا خطر کمی را مشاهده می کردند یا استطاعت بیشتری برای تامین این نیاز نداشتند. از اینرو، این فوریت در حال حاضر در اکثر این کشورها مشاهده و درک شده است.
بائر گفت که متحدان اوکراین باید محاسبات پیچیده ای درمورد توان و سرعت روسیه برای بازسازی نیروهایش انجام دهند.
وی یادآور شد که روس ها نیز از مشکلات مشابه با مشکلات ما در زمینه ذخایر تسلیحاتی برخوردار هستند.
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین که از طریق ویدئوکنفرانس در این مجمع سخنرانی می کرد، نسبت به فرصت تنفس به روسیه هشدار داد و گفت: مسکو در حال حاضر به دنبال آتش بس کوتاه مدت است، مهلتی که قدرت را بازیابی کند. برخی ممکن است آن را پایان جنگ بدانند، اما چنین توقفی فقط اوضاع را بدتر می کند.
ژنرال «واین ایر» رئیس ستاد دفاعی کانادا نیز گفت که ایجاد توازن بین نیازهای اوکراین به کمک های مرگبار و غیرمرگبار و آنچه ارتش کانادا نیاز دارد، چیزی است که شب ها من را بیدار نگه می دارد.
همچنین ژنرال «مایکل بایدن» فرمانده ارشد ارتش سوئد گفت: در نیروهای مسلح من، ۳۰ سال است که در شرایطی با کاهش و کوچک سازی و زمان کافی اما نبود پول کار کرده ایم. وی افزود: اکنون جاه طلبی ها و الزامات رو به افزایش است، اما زمان محدود است.
وی یادآور شد که یک چالش این هست که تقریبا هر کشور غربی بدنبال تقویت صنایع دفاعی است تا نیازهای دفاعی اش را در آن واحد برآورده کند.
این گزارش در ادامه حاکی است که پنتاگون در حال مذاکره با صنعت دفاعی غرب است که چگونه تولیدات تسلیحاتی جدید را افزایش دهد و در میان متحدان هماهنگی برقرار کند.
در همین حال، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا ماه گذشته متحدان را در نشست ناتو در بروکسل تحت فشار قرار داد تا توانایی بیشتری را ارائه کنند.
این چالشی واقعی برای برخی از کوچکترین اعضای ناتو همچون هلند است که حتی قبل از اهدای کمک ۸۰۰ میلیون دلاری به اوکراین، برای عمل به تعهدات ناتو تقلا می کرد.
ژنرال «اونو ایچلشیم» فرمانده دفاعی هلند گفت، وقتی این کشور تصمیم گرفت مهمات هویتزر ۱۵۵ میلی متری و موشک های پدافند هوایی را به اوکراین تحویل دهد، ذخایر تسلیحاتی هلند چندان زیاد نبود.
وی افزود: ما با ذخایری آغاز کردیم که کاملا پر و آماده نبود و همه مواد لازم برای حمایت از آنچه را برای ناتو نیاز داشتیم، نداشت. این بدان معناست که باید بی درنگ با انعقاد قراردادهایی با صنعت دفاعی، ذخایر را پر می کردیم.
دولت هلند و سایر متحدان اروپایی با صنعت دفاعی درمورد برنامه های تدارکاتی بلندمدت خود با هدف ترویج افزایش تولید مذاکراتی داشته اند. یک هدف، ایجاد صنعت دفاعی اروپا و پایان دادن به وابستگی بیش از حد آن به آمریکا است.
بائر رئیس کمیته نظامی ناتو ضمن انتقاد از شرکت های دفاعی، گفت که پس از آنکه اعضای ناتو بودجه های نظامی شان را در پاسخ به حمله روسیه به اوکراین افزایش دادند، این صنعت خطوط تولید خود را برای تطبیق بیشتر گسترش نداد.
بائر گفت: در نتیجه افزایش تقاضا و عقب ماندن ظرفیت تولید نسبت به تقاضا، قیمت ها افزایش یافت. سپس ما شروع به پرداخت بیشتر کردیم و دلیلی برای افزایش این بودجه های دفاعی وجود نداشت. این ربطی به روسیه و اوکراین نداشت، بلکه به سیستم و جوامع خودمان مربوط بود.