پیرمردی که شاید خیلی از قلعه‌گنجی‌ها او را کنار گاری نارنجی‌رنگی کنار خیابان دیده باشند؛ از عصر حوالی ساعت ۱۶ نوبت کاری‌اش را تحویل می‌گیرد و تا نیمه‌شب و بامداد، گاه تا ساعت های ۲ یا سه بامداد همانطور که دور کمرش را با لُنگ(پارچه) محکم بسته است، برگ خشکیده درختان نخل را به زمین می‌زند و زباله‌ها را جمع می‌کند.
می‌گوید دکترها به او گفته اند دیسک کمر دارد اما برای لقمه نانی در اختیار خانواده بگذارد مجبور است به انجام کار آن هم با حقوق نه چندان بالایش بپردازد.
ایثارگر است اما تاکنون برای گرفتن کارت ایثارگری که در نتیجه آن برخی مزایای شغلی نیز به او تعلق گیرد استفاده نکرده است؛ سرش به زندگی و کارش بوده و هست و حالا هم یکی از بازنشستگان سپاه در منطقه که از حال و روز و کمردردش باخبر شده، پی کارهای او افتاده تا سوابق رزمندگی اش را اگر بتواند از ارتش احصا کند و کار را به نتیجه برساند تا شاید برخی مزایای مشمول ایثارگران، شامل حال وی نیز بشود.
اینکه چرا مدیران شهرداری قلعه گنج چنین فردی با شرایط مذکور را در چنین کاری گماشته اند و از وی در جای دیگری که با شرایط جسمی و سن و سالش همخوانی داشته باشد استفاده نکرده اند، نکته ای است قابل تامل و پیگیری اما کم توقعی پاکبان زحمتکش در جنوب استان کرمان که سال های سال باوجود شرایط سخت در پی مزایای مشمول ایثارگری هم نبوده و اینکه هنوز هستند کسانی که برای دستگیری از همدیگر هزینه می کنند و وقت می گذارند هم در جای خودش محل تحلیل و بررسی است.
حالا بعد از پیگیری موضوع و تماس خبرنگار ایرنا با شهرداری قلعه گنج برای شرایط این پاکبان، شهردار هم می گوید پیگیر می شود شاید بتوان او را در بخشی دیگر به کار گرفت.
اما آنطور که فلاح کهن، پاکبان شهرداری قلعه گنج می گوید در دهه ۶۰ در دوران سربازی در ارتش جمهوری اسلامی در جبهه های دفاع مقدس خدمت کرده است. چهار دختر و ۲ پسر دارد که همه آنان غیر از یک نفر ازدواج کرده اند. ابراهیم هیکلی درشت دارد اما گذشت زمان، دیسک کمر و سختی کار دیگر رمق زیادی برایش نگذاشته است ولی او خانه نشین نیست، زبان شکوه و گلایه هم ندارد؛ سرش به زندگی و کارش گرم است تا امرار معاش خود و خانواده را در زنجیره حیات به حرکت بیاندازد.
راحت با خبرنگار صحبت نمی کند، خیلی هم تمایلی به مصاحبه ندارد، بعد از اصرار زیاد، زبان به صحبت می گشاید و چند جمله اظهار می دارد: سال ۱۳۶۱ برای خدمت سربازی در جبهه های جنگ تحمیلی حضور پیدا کردم؛ ابتدا به شیراز اعزام شدم و بعد در مناطق جنگی سومار کردستان، سرپل ذهاب(کرمانشاه) و سردشت(آذربایجان غربی) حضور داشتم؛ در عملیات یک منطقه، نیروی مخصوص مسئول نگهداری تجهیزات بودم اما هنوز سابقه و سنواتم را پیگیری نکرده ام.
ادامه می دهد: فقط یکبار چندسال پیش از طریق پست فرم تکمیل و ارسال کردم اما جوابی نیامد؛ الان ۱۲ سال است به صورت قراردادی در شهرداری قلعه گنج مشغول به کار هستم.
ابراهیم در عین حال و در این شرایط زندگی می گوید بی میل نیست که برای پیگیری سوابق حضورش در جبهه های جنگ اقدام کند اما برای این کار هیچگاه به مرکز استان کرمان نرفته است.
فلاح کهن پیرمرد کم حرفی است، به سختی هم او را متقاعد به بیان همین مقدار کردم و امیدواریم با پیگیری که از سوی یکی از همشهریانش آغاز شده بزودی حداقل سنوات و کارت ایثارگری به وی اعطا شود تا در خدمت کردن در شهرداری شامل حال وی شود.
عبدالله احمدی از بازنشستگان سپاه پاسداران می گوید وقتی از شرایط ابراهیم فلاح کهن مطلع می شود، خودش داوطلبانه پیگیر کارهای او شده است.
وی با اشاره به اینکه ۲ ماه پیش از شرایط آقای فلاح کهن مطلع شده و چون در قلعه گنج نمایندگی ارتش نیست برای هماهنگی های اداری به کرمان رفته افزود: برگه های ایثارگری را از طریق اینترنت دریافت و تکمیل کردم؛ حدود یک ماه پیش به پادگان ۰۵ کرمان رفتم اما گفتند ساعت ۱۲ ظهر است و با اینکه راه طولانی را آمده بودم من را نپذیرفتند.
احمدی ادامه داد: بار دیگر صبح زود خود را به پادگان رساندم و بعد از انجام کارهای اداری گفتند تا حدود هشت ماه تا یک سال دیگر کارت ایثارگری صادر می شود. وی تاکید دارد: این روزها بسیاری از کارها به صورت اینترنتی انجام می شود، بنابراین دلیل طولانی شدن صدور یک کارت ایثارگری را درک نمی کنم.
وی یادآور شد: امثال آقای فلاح کهن افراد زیاد دیگری را نیز می شناسم که در بسیج، سپاه و ارتش در جبهه حضور داشته اند اما پیگیر سوابق خود نمی شوند.
یکی از مسئولان پادگان ۰۵ کرمان هم در پاسخ به پیگیری خبرنگار ایرنا گفت: بعد از تشکیل پرونده در کرمان موضوع به یگان های خدمتی ارجاع و ارسال می شود و آنها بعد از تایید سوابق به یگان زمینی ارسال می کنند که این روند کمی زمان بر است.
اکبر قربانی افزود: با تشکیل اولیه پرونده فرد می تواند از برخی مزایای ایثارگری به عنوان مثال کسر خدمتی فرزند، تبدیل وضعیت شغلی یا استخدامی خود و فرزند استفاده کند.
به گزارش ایرنا اقدام داوطلبانه یک شهروند قلعه گنجی برای کمک به پاکبان شهرش از یک طرف، تلاش شبانه روزی پاکبان ایثارگر بدون منت و توقع از سوی دیگر، همه و همه صحنه هایی را خلق کرده که مدام نیز در حال تکرار است و نشان از یک تصویر دارد، زنجیره حیات ما ایرانیان در کنار یکدیگر و برای همدیگر.
تلاش و پیگیری برای ساماندهی وضعیت امور اداری ایثارگری پاکبان سالخورده قلعه گنج( درصورتی که از نظر مقررات اداری منطبق با قوانین باشد) در حالی است که از سوی دیگر ایجاد تناسب شرایط کاری پاکبان سالخورده شهر قلعه گنج با وضعیت جسمی او نیز نیازمند بررسی در شهرداری یا دیگر نهادهای متولی است و امید می رود مورد توجه مسئولان محلی قرار گیرد و حالا که شهردار نیز وعده آن را داده محقق شود.
قلعه گنج در ۴۲۰ کیلومتری جنوب مرکز استان کرمان قرار دارد و از جمله شهرستان های محروم کشور است.