به گزارش خبرنگار ایرنا، پنجم آذر متعلق به زنان و مردانی وزین و باوقار است که انوارشان سرای تاریخ را روشن و اقتدار آنان عرش و فرش را بهم متصل کرده است.
خاکی پوشان سنگرنشین زمان که اخلاص آنان ترس ، توهم و توحش را زایل و عشق ، آزادگی و آرامش را به ارمغان آورد.
رزم رنگین بسیج در دوران جنگ تحمیلی نکبت و نحوست دشمن را نمایان و نعمت و نجابت آنان ماه ، مهر و مهتاب را به تاریخ تقدیم نمود تا جان و جهان ما خوش باشد.
بسیجیانِ شب زنده دار شام شهوت را به عشق صبح شهادت وا نهادند تا سیاحت و سخاوتشان در آیینه تاریخ مشهود و در باغ غزل و ماه مثنوی و دریای دوبیتی جاودانه گردد.
بسیجیان دوران دفاع مقدس با یک صحرا آغوش و شعری بی شمار و کمانی پر از نفرت چون درفش کاویانی عازم دریای جنون شدند تا سپاه زمستان به فنا رود و بهار آسمان ارزانی زمین شود.
آنان چون پرواز پرنده و بسان آهوی دونده فارق از برج و بارو و در کنج تنهایی ، ساحل و ساغر را به پای دوست ریختند تا محفل آرایِ ۳۱۳ نگین نورانی امام غائب خود باشند.
گرچه سربداران سربلند دیروز ، اکنون اسیر زخم اند و بار زمین و وارث عصری خالی از انصاف و عطوفت اما همچنان چون قطره ای مانده در ته چاه بی کسی و شاهد قله ای بدون قاف، باغی فاقد بلور، دمنوشی پر زهر ، پاجوش درد ، جنگل تهی از سبزه، دیری مشحون از دشنه ، خانقاهی بدون شراب و شوکران و می و مستی زجر زمانه را به نظاره نشسته و به گذشته خود مفتخرند.
تاریخ سازانِ قله نشین جهاد و جنون که در عصر عاشقی همانند فروغ هلال باغ حلاوت ، تاریک خانه تاریخ را نور باران و کام ملت مظلوم ایران را شیرین کردند.
بسیجیان دوران‌ِ داغ ، درد و دشمنی استکبار در اوج محبت و مردانگی گُل شوق را به عروس ایثار هبه نمودند و با شلاق شور و شیدایی چهره منحوس متجاوزان را به خاک خواری مالیدند.
شیرزنان شادمان و مردان مردِ دوران، تفنگ تهاجم را حمایل ، چوپی چالاکی را چاق و دستمال دوستی را دوره می کردند و ترانه طراوت را ساز و در شب های شور عملیات آب و آیینه را توشه جان کردند تا سرزمین سبز ایران فرش پای تتاران نگردد.
این مردان مجاهد و زنان زمان شناس در آن عصر عسرت بدون هیچ بهانه ای طوفان وار و عشق آفرین با لیلی لطف و مجنون مهربانی ، شهد شیرین شهادت را با فرهاد فغان همصدا و تیشه تقاص در دست راهی میدان مقاتله و مبارزه شدند تا ایران ویران نگردد.
یادشان بخیر آن زمینیان آسمان نشین که با عمود عدل بت نفس بشکستند و حلاج وار گونه را به خون مزین و حجله هجرت بر دوش تاریخ را مدیون خویش نمودند.
پاینده باد نام نیکشان آنانکه جامه جُهد و پرچم پایداری و مراد مظلومیتشان تا همیشه ایام شهره بازار بهروزی است.
الهی که بهار باشی ، نگار پرشمار باشی ، همیشه ماندگار باشی بسیجی.