به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از فایننشال تایمز، «خوسه مانوئل سالازار» رئیس جدید کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد برای آمریکای لاتین و کارائیب (CEPAL) گفت رکود دهه گذشته نه تنها با رشد سالانه ۵.۹ درصدی دهه ۱۹۷۰ بلکه با رشد ۲ درصدی حاصل شده در دهه ۱۹۸۰ در تضاد است.
بحران مالی اوایل دهه ۱۹۸۰ و موج بدهی کشورهای آمریکای لاتین به عنوان «دهه از دست رفته» شناخته می‌شود.
وی در تشریح وضعیت اسف‌بار رکود و میانگین رشد پیش‌بینی شده ۰.۸ درصدی تا سال ۲۰۲۳ میلادی گفت: این وحشتناک است، این واقعا باید یک چراغ قرمز بزرگ باشد. چالش این است که چگونه به خط (رشد) سالانه ۵.۹ درصد بازگردیم.
سالازار تاکید کرد: سه رهبر چپ جدید منطقه (برزیل، کلمبیا و شیلی) باید بر رشد و همچنین توزیع ثروت تمرکز کنند. وی با بیان اینکه «به طور کلی مترقی‌ها در آمریکای لاتین نگران توزیع و نه تولید ثروت هستند» گفت: ما به هر دوی آن‌ها نیاز داریم.
رشد اقتصادی آمریکای لاتین در یک دهه گذشته، از هر بخش دیگری از جهان کندتر بوده است. این منطقه با وجود داشتن تنها ۸.۴ درصد از جمعیت جهان، به شدت تحت تأثیر همه‌گیری قرار گرفت و بیش از یک چهارم مجموع مرگ و میرهای ثبت شده ویروس کرونا مربوط به این منطقه بود.
این مقام سازمان ملل در تشریح عملکرد ضعیف کشورهای منطقه به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری‌ها و ضعف در حوزه آموزش و تاثیر آن بر سطح بهره‌وری گفت: ما در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری بسیار کمی انجام می‌دهیم و سیستم آموزشی داریم که استعداد و قابلیت مورد نیاز ما را از نظر کم و کیفی فراهم نمی‌کند.
به گفته سالازار «صرف پول بیشتر برای آموزش لزوماً راه حل نیست؛ چنان که در کاستاریکا دیدیم با وجود افزایش قابل توجه هزینه‌های آموزشی، نتایج مورد انتظار مشاهده نشد».
وی افزود: مشکل اینجاست که در صنعت آموزش، کیفیت نادیده گرفته شده است.
شیوع همه‌گیری کووید-۱۹ با رساندن شمار فقرا در آمریکای لاتین و کارائیب به حدود ۲۱۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰، در عقب‌گردی تاریخی پیشرفت‌ها در شاخص فقر و فقر شدید را به ترتیب به ۱۲ و ۲۰ سال قبل بازگرداند.
کمیسیون اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب در گزارشی در دوره شیوع ویروس کرونا اعلام کرد: با وجود برنامه‌های اضطراری دولت‌ها برای کاهش بحران و غلبه بر وضعیت گسترش بیماری از مسیر اعمال قرنطینه، تدابیر سختگیرانه و تلاش برای تامین واکسن کرونا در آمریکای لاتین و کارائیب نه فقط عملکرد حوزه بهداشت و سلامت که بخش آموزش و اشتغال را نیز مختل کرد. همچنین به دلیل تعطیلی مراکز آموزشی و مدارس، ۱۶۸ میلیون دانش‌آموز در سال ۲۰۲۰ از مدارس دور بوده و به دلیل پوشش دهی ضعیف اینترنت در برخی کشورها با موانع تحصیلی بسیاری روبرو بودند.