امیرعلی ابوالفتح در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: رئیس جمهور ایالات متحده و هیات حاکم بر این کشور، متعهد شده اند تا زمانی که اوکراین به پیروزی دست یابد، در کنار کی‌یف باشند و حمایت های مادی، معنوی، سیاسی و تسلیحاتی به این کشور ارایه کنند.
وی اضافه کرد: آمارها حاکی از آن است که آمریکا برای ارایه ۹۰ میلیارد دلار کمک‌های مالی و تسلیحاتی تعهد داده و تاکنون از این رقم حدود ۱۹ میلیارد دلار محقق شده است.
این تحلیلگر مسائل آمریکا با بیان اینکه ظاهر امر این را نشان می‌دهد که ایالات متحده در واقعیت خود را متعهد به کمک می‌داند و تلاش دارد که در این جنگ کنار اوکراین باشد، افزود: البته این رویکرد نه الزاما به این دلیل که از کی‌یف حمایت کند بلکه از نظر آمریکایی‌ها جنگ در اوکراین، جنگ بر سر بقای تمدن غرب است زیرا درصورت پیروزی روسیه در این جنگ، نظم آمریکایی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت، دچار یک تحول بنیادین خواهد شد و به همین خاطر ایالات متحده تمام توان خود را به کار گرفته تا جلوی این وضعیت را بگیرد.
ابوالفتح با اشاره به اینکه آمریکا در اجرای این سیاست با موانعی مواجه شده است، گفت: در گام نخست ایالات متحده به لحاظ تسلیحاتی هر آنچه در زرادخانه های خود دارد را نمی‌تواند به اوکراین ارسال کند؛ چراکه نگران است ارسال برخی از تسلیحات باعث شود که پای آمریکا و ناتو به جنگ اوکراین کشیده شود.
وی ادامه داد: آمریکا مایل به این وضعیت نیست و از این رو محدودیت‌هایی را برای ارسال سلاح به اوکراین در نظر گرفتند.
محدودیت‌های آمریکا برای ارسال سلاح به اوکراین
این تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی اظهار داشت: جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده گفته است که تنها با بخشی از درخواست‌های ولودیمیر زلنسکی همتای اوکراینی‌اش موافقت شده و فقط تسلیحاتی را در اختیار کی‌یف قرار داده‌اند که عامل گسترش جنگ نشود.
ابوالفتح یادآوری کرد: برای مثال آمریکا از ارسال هواپیما و تانک به اوکراین خودداری کرده و بیشتر همکاری‌ها در قالب اطلاعاتی، پشتیبانی و ارسال موشک‌های کوتاه بُرد بوده است تا فقط مواضع روس‌ها را در خاک اوکراین هدف قرار دهند.
وی ادامه داد: در همین چارچوب آمریکا از ارسال موشک‌های دور بُرد به کی‌یف خودداری کرده است چرا که نگرانند اوکراین به شهرهای روسیه حمله کند و مسکو نیز دست به اقدام متقابل بزند.
این تحلیلگر مسائل آمریکا اظهارداشت: بنابراین ایالات متحده در ارسال سلاح به اوکراین محدودیت دارد؛ ضمن اینکه بر اساس گزارش‌های منتشر شده در این کشور، زرادخانه تسلیحاتی ایالات متحده برای برخی اقلام، موجودی جهت ارسال به کی‌یف ندارد و باید سفارش ساخت بدهد که این یک فرایند زمانبر است.
وی ادامه داد: از طرف دیگر ارتش آمریکا قصد ندارد انبارهای سلاح خود را خالی کند چراکه نگران شکل‌گیری یک درگیری نظامی دیگر در تایوان و یا اروپا است و به ذخایر راهبردی خود نیاز دارد.
ارسال کمک‌های جدید به کی‌یف دچار تاخیر می‌شود
این تحلیلگر مسائل بین‌المللی اظهار داشت: چالش دیگر این است که با پیروزی جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان آمریکا، دیگر شاهد رویکردی که دولت دموکرات بایدن با دست و دلبازی و بسیار سریع بسته‌های حمایتی را تصویب و دراختیار اوکراین قرار می‌داد، نخواهیم بود و از این پس کمی وقفه در این روند رخ خواهد داد؛ چراکه حتی اگر جمهوریخواهان جلوی ارسال کمک‌های جدید به کی‌یف را نگیرند، تاکید دارند که این فرایند با حسابرسی و نظارت بیشتری صورت خواهد گرفت.
ابوالفتح با تاکید براینکه این موضوع فرایند ارسال بسته‌های حمایتی بعدی را با تاخیر مواجه خواهد کرد، گفت: به طور قطع هرچه که این روند در داخل آمریکا با مشکل مواجه باشد بازتاب آن در اروپا و متحدان اروپایی نیز نمود می‌یابد و به طور حتم بر وضعیت جبهه‌های جنگ در اوکراین تاثیر منفی خواهد داشت.
این تحلیلگر مسائل آمریکا با بیان اینکه جنگ اوکراین ۲ محور سیاسی-امنیتی و اقتصادی برای آمریکا دارد، اظهار داشت: در بحث نخست ایالات متحده معتقد است که خود و متحدانشان به قدری قدرتمند هستند که به تنهایی و بدون جلب موافقت روسیه، می‌توانند امنیت اروپا را تامین کنند.
وی اضافه کرد: از نظر غرب، روسیه نقش وتو کننده و مانع تراش در اجرای این راهبرد ندارد؛ بلکه به لحاظ اقتصادی کشوری ضعیت است و باید تابع ایالات متحده باشد.
ابوالفتح ادامه داد: این بدین معنی است که اگر آمریکا تصمیم به گسترش ناتو به سمت شرق دارد، مسکو یا باید سکوت کند یا همکاری داشته باشد و اگر بخواهند مقاومت کند، با مجازات ایالات متحده مواجه خواهد شد.
وی افزود: بنابراین آمریکایی‌ها به هیچ عنوان حاضر نیستند که برای روسیه در برقراری نظم امنیتی، دست کم در اروپا و آتلانتیک نقش شریک قائل شوند و این در حالی است که روسیه اعتقاد دارد که در خارج نزدیک یعنی کشورهایی که از اتحاد جماهیر شوروی سابق جدا شدند، باید منافع و دغدغه‌های مسکو مد نظر قرار گیرد.
این تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی تاکید کرد: درست در همین نکته است که این ۲ دیدگاه مقابل همدیگر قرار می‌گیرند و از یک طرف آمریکایی‌ها حاضر به کوتاه آمدن نیستند و از طرف دیگر روسیه احساس می‌کند که اگر در بحث اوکراین کوتاه آید، موجودیت‌اش به خطر می‌افتد.
آمریکا به دنبال سلطه‌گری در حوزه انرژی است
ابوالفتح با بیان اینکه در بحث اقتصادی، یک جنگ جهانی انرژی در جریان است، گفت: ایالات متحده پس از اینکه از یک کشور وارد کننده به یک کشور صادر کننده نفت و انرژی تبدیل شد، در تلاش بوده که عمده‌ترین کشورهای تولیدکننده نفت جهان را یا تحت کنترل داشته باشد یا تولیدکنندگانی که به تعبیری سرکش هستند را از بازار بیرون کند.
وی توضیح داد: ایالات متحده برای مثال ونزوئلا را به بهانه انتخابات غیر آزاد، ایران را به بهانه برنامه هسته‌ای و کشورهایی همچون لیبی را با فروپاشی ساختار سیاسی از بازار انرژی دور کرده است و کشورهای عربی نیز به نوعی پیرو سیاست آمریکا هستند و در زمره کشورهای دوست قرار می‌گیرند.
این تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی اضافه کرد: در این میان روسیه به عنوان بزرگترین صادرکننده نفت و گاز در جهان و یک ابرقدرت انرژی، باید تابع سیاست‌های کلان ایالات متحده باشد یا از بازار حذف شود و در جریان جنگ اوکراین، آمریکا تلاش کرد تا مسکو را از این بازار بیرون کند.
وی ادامه داد: ایالات متحده به موازات اجرای این سیاست، تلاش دارد اروپا به جای اینکه در بحث انرژی به روسیه وابسته باشد، به آمریکا وابسته شود و تمام کشورها ذیل یک اجماع جهانی به رهبری وی قرار گیرند.
ابوالفتح با بیان اینکه ایالات متحده در این جنگ جهانی انرژی، تلاش دارد روسیه را به عنوان یک قدرت بزرگ تولیدکننده، مضمحل کند، گفت: برای تحقق این امر، آمریکا سعی دارد مسکو صادراتش را از دست بدهد یا اثرگذاری خود بر قیمت‌ها را با تعیین سقف قیمت انرژی برای روسیه، از دست بدهد.
این تحلیلگر سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی گفت: در این چارچوب آمریکا می‌خواهد روسیه را وادار کند آن اندازه که غرب مایل است در بازار حضور داشته باشد و دعوا بر سر سهم بازار است.