تهران- ایرنا- برخلاف تصورات برخی از برنامه‌سازان که مدام می‌خواهند کیفیت پایین محصول خود را به کمبود بودجه نسبت دهند اتفاقا اگر هوش لازم پشت کاری باشد حتما با حداقل هزینه هم می‌توان سرگرم کرد.

ساده و جمع و جور و بی‌ادا هم می‌شود سرگرم کرد و در عین سرگرمی قدری کارکرد ادبی داشت و مقادیری هم اطلاعات عمومی به مخاطب داد. برنامه اینترنتی «پیش‌بازی» از جمله مصادیق همین تولید جمع و جور اما موثر است.

«پیش‌بازی» که از طریق پلتفرم تماشاخونه عرضه شده است ویژه برنامه‌ای مختص جام جهانی فوتبال است اما قصد دارد به جای تمرکز بر فوتبال به نوعی دائرةالمعارف تصویری درباره شرکت‌کنندگان جام جهانی باشد. در هر اپیزود برنامه «پیش‌بازی»، یکی از کشورهای شرکت‌کننده در جام جهانی از نظر موقعیت جغرافیایی، ماهیت تاریخی و ویژگی‌های زیست محیطی و البته تاریخچه فوتبالی آن بررسی می‌شود.

طراحی دکور زیبا و در عین حال بی‌زرق و برق و با نوعی رنگ‌بندی پرانرژی و کنارش لحن بی‌پیرایه و خودمانی مجری، کارشناس و میهمانان برنامه باعث می‌شود بتوان بی‌کسالت برنامه را تماشا کرد و لذت برد.

طراحی موشن گرافیک‌های حاوی اطلاعات پایه‌ای کشورها و کنارش ارائه تصاویر دیدنی از طبیعت و زیست‌بوم هر کشور باعث شده برنامه «پیش بازی»، متنوع گردد.

قرار دادن کپشن زیر نام کارشناسان پیش‌بازی خوب است اما بهتر بود کپشن‌ها کامل و هم تخصص کارشناس و هم مثلا رشته تحصیلی‌اش را معرفی می‌کرد.

یکی از جلوه‌های بدیع پیش‌بازی می‌تواند این باشد که به جای افراد چهره و به اصطلاح سلبریتی، عوامِ خاص هستند که به عنوان میهمان برنامه حاضر می‌شوند. حالا چرا عوامِ خاص؟ چون اگرچه میهمانان برنامه در ظاهر گمنام هستند اما هر یک در حیطه‌ای که طرف پرسش قرار می‌گیرند دارای داده‌های عمومی متعارفی هستند. فی‌المثل در یکی از قسمت‌های پیش‌بازی می‌بینیم که یک نوجوان عشق فوتبال می‌آید و با تسلط درباره فوتبال انگلیس حرف می‌زند یا جوانی می‌آید و درباره سفر به مکزیک و تجربه‌اش از رشوه‌خواری در این کشور می‌گوید...

«پیش بازی» بخشی از معرفی هر کشور را به جلوه‌های فرهنگی-هنری-ادبی هر کشور ارائه داده است که می‌تواند به نوعی وجهه فرهنگی یک برنامه سرگرم‌کننده ورزشی را اقناع کند.

برنامه «پیش‌بازی» در ۳۲ قسمت از طریق پلتفرم تماشاخونه در دسترس مخاطبان است و برخلاف بسیاری از پلتفرم‌ها، هیچ هزینه‌ای هم برای تماشا از مخاطب دریافت نمی‌کند.

اینکه بتوان مخاطبان را بی‌اغراق‌های پر شده در برخی برنامه‌های ورزشی و در فضایی آرام و بی‌حاشیه‌سازی و بدون هر گونه سلبریتی، سرگرم کرد و در عین حال دانش عمومی او را هم ارتقا داد، اقدامی است که «پیش بازی» در آن موفق بوده و می‌تواند الگویی باشد برای دیگر برنامه‌سازان.