در این میزگرد مرصاد خلفی دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز، پدرام پورغدیری دبیر انجمن وفاق و توسعه دانشگاه شیراز، علیرضا زارع دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شیراز، علی سجادی دبیر مجمع آرمان شیراز، سعید کریمی عضو انجمن فرهنگ و سیاست و زهرا باشی عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه شیراز حضور داشتند.
چگونگی تحقق مطالبات دانشجویان درباره مسائل استان و کشور، مهمترین مطالبه امروز دانشجویان و نحوه مطالبه‌گری صحیح از جمله مباحث مطرح شده در این میزگرد بود.
مطالبات ریشه‌ای دانشجویان مبارزه با مفاسد و رانت‌ها است
مرصاد خلفی دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز در این میزگرد ضمن گرامیداشت روز دانشجو اظهار کرد: متأسفانه در حال حاضر مفهوم دانشجو به اشتباه در جامعه جا افتاده است؛ معمولا دانشجو را فردی می‌دانند که برای تحصیل علوم به دانشگاه می‌رود اما این یک معنای خاص از دانشجو است.
وی ادامه داد: در گفتمان انقلاب اسلامی معنای عام و گسترده‌تری از دانشجو ارائه شده که از اهمیت بیشتری نیز برخوردار است. به تعبیر شهید بهشتی دانشجو نیروی خلاقِ پیش‌برنده انقلاب است. در این نوع نگرش دانشجو تنها به فردی که به دانشگاه می‌رود اطلاق نمی‌شود بلکه هر فردی در جامعه می‌تواند به عنوان یک دانشجو تلقی شود.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز اضافه کرد: جنبش‌های دانشجویی ۲ساحت درونی و بیرونی دارند. ساحت درونی یا همان خودسازی جنبش‌های دانشجویی که شامل طرح مباحث بصیرتی، معرفتی و اخلاقی می‌شود از اهمیت زیادی برخوردار است؛ در جنبش‌های دانشجویی اخیر کمتر به ساحت درونی پرداخته می‌شود.
خلفی بیان کرد: جنبش‌های اخیر دانشجویی در سه ساحت درونی بصیرت، معرفت و اخلاق ضعیف عمل کرده‌اند و این ضعف، خود را در ساحت بیرونی هم نشان داده است.
برای تحقق مطالبه گری دانشجویان در وهله اول باید آگاهی آنها نسبت به خودشان افزایش یابد؛ اعضای مرکزی برخی از تشکل‌های دانشجویی هنوز نقش خود واقف نیستند چه برسد به اینکه بخواهند این نقش را به دانشجویان منتقل کنندوی با اشاره به اینکه ساحت بیرونی جنبش‌های دانشجویی تأثیرگذاری این جنبش‌ها بر روی جامعه است، گفت: وقتی جنبش‌های دانشجویی در سه زمینه بصیرت، معرفت و اخلاق ضعف داشته باشند قطعا نمی‌توانند بر جامعه تأثیرگذار باشند.
خلفی بیان کرد: در سال‌های اخیر تریبون‌ها را از دانشجویان گرفتند و دانشجویان را به فعالیت و حرکت در فضای دانشگاه محدود کردند؛ این جو تنها از طرف نهادهای حاکمیتی ایجاد نشد بلکه نهادهای مردمی نیز در این اتفاق سهیم بودند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه مطالبه گری دانشجویان درباره مسائل استان و کشور چگونه محقق می‌شود، گفت: برای تحقق مطالبه‌گری دانشجویان در وهله اول باید آگاهی آنها نسبت به خودشان افزایش یابد؛ به اعتقاد من اعضای مرکزی برخی از تشکل‌های دانشجویی هنوز نقش خود واقف نیستند چه برسد به اینکه بخواهند این نقش را به دانشجویان منتقل کنند.
خلفی عنوان کرد: بارها با دانشجویان دانشگاه در رابطه با اثرگذاری قشر دانشگاهی در جامعه صحبت کرده‌ایم؛ برخی از آنها از نقشی که می‌توانند در جامعه ایفا کنند بی‌خبر بوده‌اند؛ بنابراین نمایندگان و اعضای تشکل‌های دانشجویی باید در وهله اول از نقش خود به خوبی آگاه شوند و سپس این نقش را به دانشجویان منتقل کنند.
وی در رابطه با مهمترین مطالبه امروز دانشجویان گفت: امروز دانشجویان مطالبات به حقی دارند؛ مطالبات ریشه‌ای دانشجویان مبارزه با مفاسد و رانت‌ها است اما متأسفانه این مطالبات تحت تأثیر جوهای رسانه‌ای به سمت دیگری کشیده شده است.
خلفی یادآور شد: بدون شک اگر تکاپوهای اخیر به سمت مسائل دیگر کشور از جمله رفع مشکلات اقتصادی یا شفافیت مجلس می‌رفت، شاهد تغییرات کلانی در جامعه می‌شدیم. اما اعتراضات به نقطه‌ای متمرکز شده که دغدغه اصلی مردم کف جامعه نیست.
وی تاکید کرد: جوهای رسانه‌ای و عدم ارتباط دانشجویان با مردم باعث شده مطالبات دانشگاهیان سمت و سوی دیگری پیدا کند. بسیاری از دانشجویان حتی به محله‌های پایین شهر سر نمی‌زنند. این مسئله باعث می‌شود دانشجویان از مشکلات جامعه اطلاعی نداشته باشند.
خلفی بیان داشت: دانشجویانی هستند که برای یکبار هم سمت محله‌های سعدی نرفته‌اند و هنوز خانه‌ها و نحوه زندگی مردم این منطقه محروم شیراز را از نزدیک ندیده‌اند اما همین افراد در ماه‌های اخیر، شعار آزادی حجاب سر می‌دادند.
وی در پاسخ به این پرسش که تا چه حد اهمیت دارد که مطالبه‌گری دانشجویان به گونه‌ای دنبال شود که دشمنان حرکت ها را به نفع خودشان مصادره نکنند، گفت: این امر در صورتی محقق می‌شود که مسئولان مشروعیت بخشیدن به مطالبات به حق دانشجویان را مورد توجه قرار دهند.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز اضافه کرد: در بحث مطالبه‌گری با ۲ طیف طلبکار و مطالبه گر روبه رو هستیم. طیف طلبکار افرادی هستند که هیچگاه قدم در میدان نمی‌گذارند و حاضر نیستند به خاطر مطالبه‌گری به زندان بروند یا سیلی بخورند. این در حالیست که طیف مطالبه گر عمل‌گرا هستند و تنها به سخن گفتن بسنده نمی‌کنند.
دستگاه‌های اجرایی نقش دانشگاه را بپذیرند
پدرام پورقدیری دبیر انجمن وفاق و توسعه دانشگاه شیراز نیز اظهار کرد: امروز نقش دانشجو در تحولات اجتماعی و سیاسی بسیار کمرنگ شده است؛ این در حالی است که دانشجویان به عنوان یکی از محورهای اصلی، نقش مهم و پُرثمری در انقلاب ۱۳۵۷ و جنگ تحمیلی داشتند.
پورقدیری ادامه داد: متاسفانه از سال ۷۶، دانشجو به عنوان یک عنصر ضدامنیتی تلقی شد و پروژه امنیتی‌سازی دانشگاه‌ها قوت گرفت؛ ما در استانداری و در ذیل معاونت سیاسی، اجتماعی و امنیتی از کمیسیونی تحت عنوان کمیسیون دانشجویی بهره می‌بریم که مسئولین این کمیسیون‌ها با شورای تأمین هم‌پوشانی دارند و مسئولین امنیتی هستند. این موضوع نشان می‌دهد که نگاه امنیتی به دانشگاه وجود دارد و دانشجو به عنوان یک عنصر ضدامنیتی قلمداد می‌شود.
وی بیان کرد: امنیتی‌سازی دانشگاه‌ها باعث بسته شدن دست و بال دانشجویان و محدود شدن محیط دانشگاهی شده است.
این دانشجو عنوان داشت: دانشگاه‌ها در کشورهای پیشرفته با هدف رفع مشکلات جامعه ایجاد می‌شود و فعالان صنعتی و مدیران سیاسی از دانشگاه برای حل مشکلات خود کمک می‌گیرند اما دانشگاه در کشور ما تنها به یک بنگاه تولید مدرک تبدیل شده است که این اتفاق به هیچ وجه مطلوب نیست.
برخی معتقدند در اتفاقات اخیر آنچه در کف خیابان مطرح می‌شود در دانشگاه‌ها نیز دنبال می‌شود؛ آنها این اتفاق را به عنوان یک نقطه ضعف از جامعه دانشگاهی قلمداد می‌کنند؛ البته ما هم این موضوع را قبول داریم و بر این باور هستیم که دانشگاه باید با مدل و روش دیگری کنش‌گری کندوی در خصوص چگونگی محقق شدن مطالبات دانشجویان در استان گفت: دولت سیزدهم شعار ویژه‌ای در رابطه با بکارگیری جوانان در امور مختلف کشور دارد اما اقدامات قابل توجهی برای تحقق این شعار صورت نگرفته است و ما آن طور که باید شاهد حضور جوانان در عرصه‌های مدیریتی نیستیم.
پورقدیری با بیان اینکه ساختار حاکمیتی کشور به ویژه در لایه‌های میانی حضور نیروهای جوان را نمی‌پذیرد، گفت: دولت‌ها چه اصول‌گرایان و چه اصلاح‌طلبان در حالی از نیروهای جوان استفاده نمی‌کنند که بهره‌گیری از آنان می‌تواند کمک شایانی به توسعه کشور کند؛ در واقع هر جا از نیروی جوان استفاده شده پرثمر بوده و برکات فراوانی به دنبال داشته است.
وی عنوان کرد: برخی معتقدند در اتفاقات اخیر آنچه در کف خیابان مطرح می‌شود در دانشگاه‌ها نیز دنبال می‌شود؛ آنها این اتفاق را به عنوان یک نقطه ضعف از جامعه دانشگاهی قلمداد می‌کنند؛ البته ما هم این موضوع را قبول داریم و بر این باور هستیم که دانشگاه باید با مدل و روش دیگری کنش‌گری کند اما جای سوال است که چه کسانی مسبب این اتفاق شده‌اند و چه کسانی دانشگاه را به کف خیابان تنزل داده‌اند؟
پورقدیری بیان داشت: البته بسیاری از مطالباتی که مردم در کف خیابان‌ها مطرح می‌کنند مطالبات ناحق و غیرواقعی نیست اما شاید شیوه ابرازش متفاوت باشد که باز هم این پرسش مطرح می‌شود که چرا به این شیوه ابراز رسیده‌ایم؟
وی افزود: عده کثیری از مردم مجالی برای بیان مطالبات خود ندارند و با بیان مطالباتشان هم به نتیجه‌ای نمی‌رسند؛ لذا این بیان‌ها به فریاد می‌رسد و ممکن است اقدامات رادیکال‌تر و تندتری هم صورت بگیرد.
او گفت: زمانی که مردم نماینده‌ای برای انتقال مطالبات خود به مسئولان ندارند از روش‌های دیگری برای بیان خواسته‌های خود استفاده می‌کنند.
پورقدیری یادآور شد: ما گفتگو را برای گفتگو نمی‌خواهیم بلکه گفتگو را برای شنیدن و عمل کردن مسئولان می‌خواهیم. گفتگو بدون بازخورد و نتایج ثمربخش و مثبت یک امر بیهوده است.
وی با بیان اینکه حاکمیت باید این گفتگوها را بشنود و عمل کند، گفت: سیستم باید قبول کند بدنه اجتماعی آسیب دیده است. سیستم باید این بحران‌ها را بپذیرد و به سمت اصلاح پیش برود. اصلاح الگوی حکمرانی را باید به صورت همه جانبه دنبال کنیم.
ما خودمان فضا را دو دستی تقدیم رسانه‌های معاند کردیم؛ وقتی رسانه‌ها و صدا و سیما بخشی از وقایع را سانسور می‌کنند، طبیعی است که مردم از رسانه‌های معاند استقبال کنند.
وی با اعتقاد به اینکه مطالبه گری دانشجویان همایشی و نمایشی است، گفت: ما به عنوان نمایندگان تشکل‌های دانشجویی به مسئولان دسترسی داریم و جلساتی را با حضور آنها برگزار می‌کنیم اما شاهد رسیدگی به مطالبات مطرح شده در این جلسات نیستیم.
پورقدیری با بیان اینکه در همه جای دنیا دانشگاه مرجع است، اضافه کرد: بنیانگذار این انقلاب دانشگاه را مبدأ و مرجع همه تحولات می‌داند اما در طول این سال‌ها شاهد مرجع زدایی از دانشگاه بوده‌ایم و این مسئله باعث شده رسالت اصلی دانشگاه به فراموشی سپرده شود.
وی یادآور شد: در حوزه‌های مختلف شهری، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باید نقش دانشگاه را اثربخش‌تر کنیم؛ خوشبختانه با پیگیری استاندار فارس کارگروه‌هایی پژوهشی با حضور دانشگاهیان راه‌اندازی شده اما این کارگروه‌ها هنوز در حال آزمون و خطا هستند؛ امیدوارم این کارگروه‌ها عملیاتی شوند.
پورقدیری با بیان اینکه دستگاه‌های اجرایی استان پذیرای دانشگاه‌ها نیستند، گفت: دستگاه‌های اجرایی در استان فارس از نظرات تخصصی دانشگاهیان استفاده نمی‌کنند و با جامعه دانشگاهی تعاملی ندارند؛ دستگاه‌های اجرایی باید نقش دانشگاه را بپذیرند و مدیریت ارشد استان فارس هم کمک کند و دانشگاه را به جایگاه اصلی خود در استان برساند.
ضرورت میدان‌دهی به جوانان در عرصه مدیریت کشور
علیرضا زارع دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شیراز هم در این میزگرد دور شدن از فضای علمی، منطقی و استدلالی را از آسیب‌های جنبش‌های اخیر دانشجویی دانست و گفت: درگیر شدن این جنبش‌ها با بسیاری از حوزه‌ها و ضعف‌هایی که در حیطه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داریم از مهمترین ریشه‌های این آسیب‌ها به شمار می‌رود.
زارع ادامه داد: درگیر شدن جنبش‌های دانشجویی با خیل عظیمی از این ضعف‌ها و تلاش برای رفع آنها، فضای علمی را تحت تاثیر قرار داده و باعث شده که این جنبش‌ها تا حدودی از فضای منطقی و استدلالی دور شوند و بخشی از رسالت خود را از دست بدهند.
وی اضافه کرد: می‌توان گفت در برخی از دولت‌ها به ویژه در یک دهه اخیر شاهد زیر منگنه گذاشتن و تحت فشار قرار دادن جنبش‌های دانشجویی بوده‌ایم.
زارع با بیان اینکه دانشجو زبان صریح و بی‌پرده و نقدهای دلسوزانه دارد اما برخی این نقدها را تاب نمی‌آوردند، گفت: در برخی از حوادث و اتفاقات شاهد هستیم اکثر راهکارهایی که ارائه می‌شود از بدنه دانشگاه و بدنه نخبگانی کشور است؛ البته ممکن است در مقطعی به این راهکارها اهمیت داده نشود اما پس از روبه رو شدن با معضلات بیشتر، کاربردی بودن این راهکارها مورد توجه قرار می‌گیرد.
این دانشجو عنوان کرد: بدون شک اگر راهکارها برای حل بحران‌ها و معضلات پایه منطقی و علمی داشته باشد، می‌تواند راهگشا باشد و اگر بتوانیم با بدنه مدیریتی با استدلال وارد مباحثه و گفت‌وگو شویم، به نتایج مطلوبی خواهیم رسید و حرفمان خریدار خواهد داشت.
دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شیراز ادامه داد: در حال حاضر جنبش‌ها و تشکل‌های دانشجویی از آنچه که در اوایل انقلاب شاهد آن بودیم فاصله گرفته است زیرا این جنبش‌ها و تشکل‌ها از فضای علمی و منطقی دور شده‌اند.
زارع تأکید کرد: گوش شنوا برای راهکارهایی که بر اساس منطق، استدلال و عدل باشد وجود دارد اما اگر راهکارهای ما پایه احساسی و سیاست‌زدگی داشته باشد قطعا مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.
پس از اتفاقات دو ماه اخیر جنبش‌ها و تشکل‌های دانشجویی با حجم عظیمی از جلسات و حضور مسئولان در دانشگاه مواجه شدند؛ تا زمانی که مسئولان این تلنگر را به صورت عملی نخوردند وارد تعامل با دانشگاه نشدند؛ این در حالیست که این تعاملات باید از قبل با دانشگاه ایجاد می‌شدوی بر ضرورت میدان‌دهی به جوانان تأکیدکرد و گفت: برخی با ورود جوانان به عرصه مدیریتی مقابله می‌کنند و روحیه نقدپذیری هم در بخشی از بدنه حاکمیتی کشور ضعیف است.
زارع اظهار کرد: گفتمان انقلاب اسلامی ما آنقدر حرف‌های جدید و بنیان‌های قوی دارد که نمی‌توان با منطق و استدلال آن را کنار زد؛ هنوز هم این گفتمان در دل جامعه جا دارد؛ نمونه بارز آن را در اتفاقات و رویدادهای مختلف از جمله مراسم تشییع پیکر سردار قاسم سلیمانی می‌بینیم؛ این اتفاقات نشان می‌دهد که هنوز هم دل‌های ما با انقلاب اسلامی همراه است.
وی افزود: اما در این مسیر انحرافی ایجاد شده که امیدوار هستیم این انحراف برطرف شود و انقلاب به مسیر اصلی خود بازگردد.
زارع با بیان اینکه اتفاقات اخیر بیشتر به دلیل درگیری عواطف و احساسات است تا درگیری منطق و عقلانیت، گفت: جامعه ما دچار «جامعه کودکی» شده است و با کاهش سطح آگاهی اجتماعی و سیاسی در بین عموم مردم مواجه هستیم و نیاز است تدابیر لازم برای حل این نوع مشکلات اتخاذ شود.
دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شیراز با بیان اینکه مسئولان باید در دانشگاه حضور مستمر داشته باشند، اظهار داشت: پس از اتفاقات دو ماه اخیر جنبش‌ها و تشکل‌های دانشجویی با حجم عظیمی از جلسات و حضور مسئولان در دانشگاه مواجه شدند؛ تا زمانی که مسئولان این تلنگر را به صورت عملی نخوردند وارد تعامل با دانشگاه نشدند؛ این در حالیست که این تعاملات باید از قبل با دانشگاه ایجاد می‌شد.
مطالبه امروز دانشجو بازپس‌گیری جایگاه والایش است
سعید کریمی عضو انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه شیراز نیز اظهار کرد: یکی از بزرگترین مشکلات دانشجویان دغدغه‌هایی است که در دانشگاه با آن درگیر هستند؛ مهمترین مسئله دانشجویان تنفس و فضای آزاد برای گفتمان است؛ گفتمانی که سالهاست حذف شده و اگر حذف نشده توان حذف کردنش توسط نهادهای خفه‌کننده دانشجو نبوده است.
وی ادامه داد: دانشجو بااینکه در جامعه به عنوان یک فرد بالغ شناخته می‌شود اما از سمت دانشگاه جدی گرفته نمی‌شود و سرکوب می‌شود؛ در واقع در دانشگاه دانشجو را فردی می‌دانند که هنوز توان تصمیم‌گیری برای خود را ندارد.
کریمی بیان کرد: افزون بر سرکوب‌ها و خفقانی که از نظر سیاسی در دانشگاه وجود دارد در فضای علمی دانشگاه نیز شرایطی فراهم شده که رویکرد علم‌سازیِ ظاهری جای علوم کاربردی را گرفته و دانشجو به سمت مقاله نوشتن‌های غیرکاربردی سوق داده شده است.
عضو انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه شیراز اضافه کرد: بدون شک در چنین فضایی نمی‌توان از دانشجو انتظار داشت که مطالبه‌گر جامعه باشد. اما اگر دانشجو موتور پیشرونده جامعه مدنی شود مسئولان نباید خفه‌کننده صدای دانشجو باشند چراکه اگر به دانشجو فرصت مطالبه گری داده نشود به شرایطی می‌رسیم که صدای خیابان بلندتر از صدای دانشجو می‌شود.
کریمی یادآور شد: مسئله و مطالبه امروز دانشجو بازپس‌گیری جایگاه والایش است؛ برای تحقق این امر هم ادعاهایی از سمت مسئولان مطرح شده و می‌شود اما شاهد عملگرایی از سوی آنها نبوده‌ایم.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چگونه مطالبه گری کنیم تا با دشمنان همسو نشویم، گفت: نمی‌توان نقدی به دشمنان به خاطر دشمنی کردنشان وارد کرد چراکه دشمنی کردن ذات دشمنان است اما باید پاسخی برای این پرسش بیابیم که چه عیبی از حاکمیت بوده که امروز جامعه حتی با کوتاه آمدن حاکمیت هم حاضر نیست سیر اعتراضی را متوقف کند؟ البته این سوال باید از حاکمیت پرسیده شود؛ از نهادی پرسیده شود که این بی‌اعتمادی را ایجاد کرده است.
کریمی با بیان اینکه مردم باید مطالبات خود را در بدنه حاکمیت ببینند، افزود: تا چند سال قبل صدای مردم صدای معترض نبود؛ معترض خس و خاشاک خطاب می‌شد و سرکوب می‌شد اما در حال حاضر شاهد این هستیم که مردم بازتاب همان رفتاری شده‌اند که از حاکم خود دیده‌اند؛ وقتی چند دهه آزادی خواهی را به سیر بودن و بی‌دغدغه بودن وصل کنیم، در نهایت با شکاف بین مردم و حاکمیت و برخوردهای تند روبه‌رو خواهیم شد.
عضو انجمن فرهنگ و سیاست اظهار داشت: دانشگاه اگر دارای بصیرت نبود امروز پس از چندین سال صدای جامعه و موتور پیشرونده جامعه مدنی نمی‌شد؛ امروز اگر می‌بینیم که زمزمه‌هایی از خشونت‌پرهیزی در جامعه بلند می‌شود این زمزمه‌ها هم از درون دانشگاه بلند شده است.
حاکمیت به گوش شنوای عمل‌گرا تبدیل شود
علی سجادی دبیر تشکل دانشجویی مجمع آرمان شیراز هم در این میزگرد گفت: در حال حاضر دانشجو در فضای سیاسی کشور مفهوم گمنامی شده است. برخی بر این عقیده هستند که دانشجو باید پیشران و حرکت دهنده باشد؛ آنها از فضای دانشجویی کشور در شرایط کنونی گله‌مند هستند. این در حالیست که وضعیت کنونی فضای دانشجویی به نوع نگاه همین افراد برمی‌گردد.
وی ادامه داد: قریب به یک دهه است که دانشجو را به یک نیروی محصل علمی تقلیل داده‌اند که قرار است مسائل شخصی خود را پیگیری کند. لذا اکثر دانشجویان تبدیل به نیروهایی شده‌اند که به دنبال گرفتن مدرک و رفع مشکلات زندگی خود و خانواده‌شان هستند و عمدتا از فضای جامعه فاصله گرفته‌اند.
سجادی با طرح این پرسش که چرا فضای دانشگاه تبدیل به یک فضای منفعل شده است، گفت: بزرگترین دلیل منفعل شدن فضای دانشگاه و تبدیل شدن دانشجو به یک عنصر غیرمتحرک، گپ ایجاد شده بین حاکمیت و مردم است.
قریب به یک دهه است که دانشجو را به یک نیروی محصل علمی تقلیل داده‌اند که قرار است مسائل شخصی خود را پیگیری کند. لذا اکثر دانشجویان تبدیل به نیروهایی شده‌اند که به دنبال گرفتن مدرک و رفع مشکلات زندگی خود و خانواده‌شان هستند و عمدتا از فضای جامعه فاصله گرفته‌اندوی با بیان اینکه امروز ارتباط دانشجو با مسئولان قوت گرفته است، گفت: این ارتباطات صرفا در حد شنیدن مشکلات و مطالبات دانشجویان است و کسی پاسخگوی این مطالبات نیست؛ از آنجا که دو یا سه دهه است که به مطالبات اصلی دانشجویان پاسخی داده نشده، آنها تبدیل به قشری شده‌اند که مطالباتی معمولی دارند.
دبیر تشکل دانشجویی مجمع آرمان دانشگاه شیراز عنوان داشت: مطالبات دانشجویان در گذشته با مطالبات کنونی آنها تفاوت بسیاری دارد؛ امروز دانشجویان به دنبال تحقق مطالبات قشر خاصی هستند و مطالباتی که مطرح می‌کنند مطالبات همه مردم نیست.
وی گفت: در واقع دانشجویان تبدیل به قشری خودخواه شده‌اند که به دنبال مطالبه اکثریت مردم نیستند؛ دانشجویی که بنا بود مؤذن یک جامعه و صدای همه جامعه باشد امروز به دنبال صدای قشر خاصی از جامعه است.
سجادی یادآور شد: نشست‌های بسیاری با مسئولان مختلف برگزار می‌شود و ما در این نشست‌ها مطالباتمان را مطرح می‌کنیم اما متاسفانه پاسخی از سوی مسئولان دریافت نمی‌کنیم.
دبیر مجمع آرمان شیراز با اعتقاد به اینکه حاکمیت باید به گوش شنوای عمل‌گرا تبدیل شود گفت: جنبش‌های عدالت‌خواهی در یک سال گذشته تحلیل‌های بسیاری را در رابطه با گشت ارشاد و مسئله حجاب مطرح کردند اما متاسفانه این تحلیل‌ها جدی گرفته نشد و موجب رقم خوردن این اتفاقات در کشور شد.
دانشگاه باید گفتمان تولید کند
زهرا باشی عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه شیراز نیز اظهار کرد: سیستم حاکمیتی در دولت‌هایی که به سمت رانتی شدن حرکت می‌کنند، پیوند خود را با طبقه متوسط و مردم از دست می‌دهد و دانشگاه‌ها هم به عنوان یک بخش مهم از این طبقه متوسط دیگر این پیوند را برقرار نمی‌کنند چراکه دولت به واسطه رانتی شدن هیچ نیازی به پشتیبانی طبقه متوسط ندارد؛ در این سیستم حکومتی، مطالبه گری مردم یا دانشجویان در خلأیی شکل می‌گیرد که تأثیرگذاری اش را از دست می‌دهد.
وی ادامه داد: در حال حاضر طبقه متوسط جامعه با حجم‌تورمی که کشور تجربه کرده به طبقه فرودست تبدیل شده است اما در این فضا و پس از دست و پنجه نرم کردن با پاندمی کرونا و به واسطه نسبتی که دانشگاه با خلأ گفتمانی پس از جنگ ایران و عراق دارد، دانشجویان با مشکلات بسیاری رو به رو شده‌اند.
باشی بیان کرد: متاسفانه سالهاست که زبان انتقاد را از دهان دانشگاه بیرون کشیده‌اند و هر سال به یک شیوه بحران‌های مطبوعاتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را تجربه می‌کنیم. این در حالیست که بحران اجتماعی را نمی‌توان با سرکوب حل کرد.
وی با اعتقاد به اینکه دانشگاه باید گفتمان تولید کند، عنوان داشت: در حال حاضر دانشگاه گفتمانی تولید نمی‌کند و پیشرو نیست. تاریخ را در همه جای دنیا رادیکال‌ها پیش می‌برند در صورتی که در دانشگاه‌های ما رادیکال‌ها همان اوایل انقلاب از بین رفتند. جنبش‌های دانشجویی نیز مدت‌هاست ویژگی‌های یک جنبش دانشجویی را ندارد.