تبریز- ایرنا- معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی بر لزوم تقویت پوشش گیاهی در عرصه‌های حاشیه دریاچه ارومیه تاکید کرد و گفت: بوته کاری و درختکاری در سه هزار و ۸۲۵ هکتار از اراضی حاشیه دریاچه در قالب طرح قرق انجام شده است.

به گزارش ایرنا، ابوالفضل مختاری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: با تقویت پوشش گیاهی در حاشیه دریاچه ارومیه خواهیم توانست با گرد و غبارهای نمکی و غیرنمکی مقابله کنیم.

وی به اجرای طرح مقابله با بیابان زایی در حاشیه دریاچه ارومیه و قرق محدوده آن اشاره کرد و افزود: خشک شدن و پسروی آب دریاچه ارومیه یکی از چالش‌های زیست محیطی ملی کشورمان است و طرح بوته کاری و درختکاری در حاشیه دریاچه ارومیه یکی از طرح‌های مهم برای پیشگیری و کاهش عواقب زیست محیطی خشک شدن دریاچه ارومیه است .

وی افزود: در جهت پیشگیری از بروز ریزگردهای نمکی در حاشیه دریاچه ارومیه ۴۱ کیلومتر بادشکن غیرزنده و ۱۰ کیلومتر هم بادشکن زنده احداث شده است.

مختاری ادامه داد: ۳۲ هزار هکتار از عرصه‌های حاشیه دریاچه ارومیه با اجرای طرح قرق و در جهت حفظ پوشش گیاهی برای جلوگیری از فرسایش خاک و ایجاد ریزگردها مدیریت شده و همکاران منابع طبیعی به صورت دائمی بر اجرای طرح قرق این مناطق نظارت می‌کنند.

وی افزود: سه ایستگاه پایش اثربخشی اقدامات منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی در منطقه ایجاد شده و نتایج بررسی‌های این ایستگاه‌ها نشان می‌دهد در مناطقی که پوشش گیاهی ایجاد کرده‌ایم، تا حدود زیادی از بروز گرد و غبار و ریزگردها پیشگیری شده است.

وی همچنین بر لزوم تسریع در اجرای پروژه‌های احیای دریاچه ارومیه و تخصیص حقابه زیست محیطی این دریاچه تاکید کرد.

به گزارش ایرنا، برای تثبیت ریزگردها ۱۰ کیلومتر بادشکن زنده با کاشت گونه های آتریپلکس و هالکنمون، ایجاد و ۴۱ کیلومتر دیگر نیز بادشکن غیرزنده توسط سرشاخه ها در حوضه دریاچه ارومیه در قسمت آذربایجان شرقی اجرا شده که جزو برنامه های احیای دریاچه است.

دریاچه ارومیه نام دریاچه ‌ای در شمال غربی کشورمان است که میان دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی قرار گرفته ‌است.
مساحت این دریاچه در تابستان ۲۰۱۵ میلادی حدود ۶ هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می ‌گرفت.
این دریاچه بزرگ ‌ترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه بزرگ آب شور دنیا محسوب می شد.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌ های زرینه‌ رود، سیمینه ‌رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌ شود.
دریاچه ارومیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و در مدت کمی وسعت آن به شدت کاهش یافت.