کاوه صباغ‌زاده در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا بیان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم «۱۰۰»، درباره تأثیر برگزاری جشنواره‌های فیلم کوتاه بر جریان تولیدات این حوزه گفت:واقعیت این است که چه زمانی که فیلم کوتاه می‌ساختم و چه امروز که فیلم بلند می‌سازم، هیچ‌وقت حضور در یک جشنواره، دغدغه اصلی‌ام نبوده است بلکه بیشتر مخاطب و مردم برایم اهمیت داشته‌اند. تصور من از سینما این است که پدیده‌ای برای مردم است، نه برای منتقدان و جشنواره‌ها. البته که آن‌ها هم اهمیت خود را دارند.
وی ادامه داد: ترجیح شخصی من این است که مردم فیلم‌هایم را ببینند، حالا اگر همزمان فیلمم در جشنواره‌ای هم دیده شد که چه بهتر چرا که به تبلیغات فیلمم کمک می‌شود. این برایم اهمیت دارد که مخاطبان بتوانند با تماشای فیلم من چیزی را تجربه کنند که شاید در زندگی روزمره امکان تجربه آن را نداشته باشند.
حضور در جشنواره‌ها قطعا برای مسیر حرکت بچه‌های فیلم کوتاه موثر است و آنچه مطرح می‌کنم صرفاً زاویه نگاه خودم نسبت به این رویدادهاست
صباغ‌زاده در عین حال با تأکید بر تأثیرگذاری جشنواره‌ها گفت: جشنواره‌ها برای من بیشتر از جنبه تأثیر تبلیغی که برای یک فیلم می‌توانند به همراه داشته باشند، مهم هستند. حضور در جشنواره‌ها قطعا برای مسیر حرکت بچه‌های فیلم کوتاه موثر است و آنچه مطرح می‌کنم صرفاً زاویه نگاه خودم نسبت به این رویدادهاست. به‌طور کلی نمی‌توان تأثیرگذاری جشنواره‌ها را نادیده گرفت و حضور در یک رویداد سینمایی، صددرصد در مسیر آینده یک فیلمساز می‌تواند تأثیرگذار باشد.
این کارگردان در عین حال گفت: توفیق در یک جشنواره تا حدودی می‌تواند متأثر از شانس هم باشد. به این معنا که ممکن است شما فیلم خوبی ساخته باشید که با سلیقه داوران یک جشنواره منطبق نباشد و به همین دلیل نادیده گرفته شود اما در یک جشنواره دیگر و با سلیقه متفاوت داوران، همان فیلم قدر ببیند و تحسین شود. به همین دلیل اگر فیلمسازی در یک جشنواره مطرح می‌َشود، شانس هم در این فرآیند دخیل بوده؛ شانس از این نظر که چقدر سلیقه و نظر هیأت داوران با آن فیلمساز همراستا بوده یا نبوده است. به همین دلیل هم اگر فیلمی در یک جشنواره دیده نشود و یا رد شود، الزاما به معنای بد بودن آن نیست.
کارگردان فیلم سینمایی ایتالیا ایتالیا درباره نسبت خود با سینمای کوتاه هم گفت: زمانی که اولین دوره‌های جشنواره فیلم «۱۰۰» برگزار می‌شد، من هم علاقه‌مند بودم فیلم کوتاه بسازم و در این زمینه تلاش‌هایی هم کردم.
وی افزود: ساخت فیلم کوتاه به معنای فیلمسازی بر مبنای ایجاز است اما فیلم صد ثانیه‌ای، مصداق کامل ایجاز است. ساخت چنین فیلمی یک تخصص است. اینکه یک فیلمساز بتواند در این زمان محدود، بدون حتی یک ثانیه اضافه‌تر مفهوم مدنظر خود را به مخاطب برساند، کار بسیار دشواری است.
در ایران معمولا افراد فیلم کوتاه می‌سازند تا پلکانی برای ورود آن به سینمای بلند شود اما همچنان این دو دنیا کاملا متفاوت از هم هستند. حتی مخاطب سینمای بلند، متفاوت از مخاطب سینمای کوتاه است
صباغ‌زاده درباره معضل فیلمنامه در سینمای کوتاه و بلند ایران هم گفت: در اینکه سینمای ایران به‌شدت ضعف فیلمنامه دارد، هیچ شکی نیست و من این مسئله را کاملا قبول دارم اما به نظرم برگزاری جشنواره‌های فیلم کوتاه و یا حتی تجربه ساخت فیلم‌های کوتاه، نمی‌تواند تأثیری بر رفع این مشکل در سینمای حرفه‌ای بلند داشته باشد. فیلم کوتاه به‌خصوص در سینمای حرفه‌ای دنیا، تعریف خاص خودش را دارد. در خیلی از کشورهای دنیا که سینمای حرفه‌ای دارند، ساخت فیلم کوتاه خودش یک تخصص و حرفه محسوب می‌شود و چنین فیلمسازی نسبت به فیلمسازی که فیلم بلند می‌سازد، در دو دنیای کاملا متفاوت هستند. فضا در آنجا به‌گونه‌ای است که افراد با ساخت فیلم کوتاه می‌توانند امرار معاش کنند و این اتفاقی است که در ایران بسیار کم رخ می‌دهد.
وی افزود: در ایران معمولا افراد فیلم کوتاه می‌سازند تا پلکانی برای ورود آن به سینمای بلند شود اما همچنان این دو دنیا کاملا متفاوت از هم هستند. حتی مخاطب سینمای بلند، متفاوت از مخاطب سینمای کوتاه است.
این کارگردان تأکید کرد: در اینکه فیلمنامه‌های ما به‌شدت ضعیف شده‌اند شکی نیست و متأسفانه بخشی از آن به این مسئله بازمی‌گردد که هم مدیران سینمایی و هم اهالی سینما و فیلمسازان، علاقه‌مند به ساخت فیلم اورجینال و روایت قصه اورجینال هستند. این اصرار، دارد لطمه زیادی را به سینمای ما وارد می‌کند. شما وقتی تیتراژ فیلم‌های خارجی را نگاه می‌کنید، می‌بینید که اکثر این آثار در قالب اقتباس ادبی ساخته شده‌اند.