کبری توکلی روزچهارشنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: براین اساس قرار است در سال زراعی جاری ۵۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی دیم و ۵۰۰ هکتار آبی در ۲ منطقه دشتی و دشتستان به زیر کشت حفاظتی می‌رود.
وی با بیان اینکه وضعیت خاک کشاورزی در استان بوشهر خوب نیست اظهار کرد: این استان از شمال و جنوب در محاصره آلاینده‌های نفتی، پتروشیمی و شیمیایی است که سال‌های سال در خاک ماندگار هستند و همین امر باعث شده که فرصت کشاورزی را از بین ببرند.
توکلی اظهار کرد: شهرستان های دشتستان، دشتی، تنگستان و دیر به عنوان قطب کشاورزی استان بوشهر شناخته می‌شوند اما در این سال ها در کنار شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه، فرسایش قابل توجه خاک و انسان‌ها نیز با عملکرد خود توان زمین را گرفته اند به نحوی که از هر هکتار به طور تقریبی ۱۷ تن فرسایش اتفاق می افتد.
وی بیان کرد: مطالعات انجام شده این واقعیت را نشان می‌دهد که افزون بر وجود یک سری آلاینده‌های زیست محیطی هیچ تناسب خاکی در منطقه وجود ندارد و تمام زمین‌های موجود به دلیل ایی سی (هدایت الکتریکی یا شوری) بالای خاک و آب و پیشروی آب دریا به سمت منابع زیرزمینی در وضعیت بحرانی قرار دارند و در واقع هیچ خاک زراعی در آینده باقی نخواهد ماند.
توکلی ادامه داد: امروز فقر شدید مواد آلی در کنار ایی سی بالا تناسب زمین برای کشت را از بین برده و برای حفاظت، نگهداشت خاک و امنیت تولید که همان امنیت غذایی است باید گامی اساسی در این مسیر برداشته شود تا با چالش روبرو نشویم.
وی با بیان اینکه امروز اقتدار غذایی در دنیا حرف اول را می زند به همین دلیل در تلاش هستیم با همکاری محیط زیست و منابع طبیعی در راستای کشاورزی حفاظتی کمیته ای برای بررسی آلاینده های خاک و حفاظت از آن تشکیل شود.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر افزود: کشاورزی حفاظتی به روش‌های نیمه‌حفاظتی، کشت مستقیم، کم‌خاک‌ورزی، بی‌خاک‌ورزی و کشت در بقایا انجام میشود.
وی با بیان اینکه میانگین فرسایش خاک در ایران سه برابر میانگین جهانی است گفت: جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش هزینه‌های تولید و حفظ مواد آلی خاک از مهمترین مزایای این نوع کشت است که باید مورد توجه کشاورزان استان بوشهر قرار گیرد.
توکلی ادامه داد: هرچند قرار است در گام نخست طرح کشاورزی حفاظتی در شهرستان‌های دشتی و دشتستان اجرا شود اما احتمال تغییر نقشه و مسیر وجود دارد و تلاش میشود با مشارکت استان، اعتبارات ملی و مشوق‌هایی که برای بخش تولید در نظر گرفته میشود با هم افزایی از طریق کشاورزی حفاظتی بتوانیم ضمن حفظ منابع به تولیدی پایدار دست یابیم.