بهرام بیرم‌وند که برای نخستین بار است در جایگاه کارگردانی در این رویداد فرهنگی حضور دارد و در دوره‌های پیشین هم به عنوان تدوینگر در سینما حقیقت حضور داشت، در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: امسال یک فرق عمده‌ای که جشنواره با دوره‌های پیشین دارد این است که تا جایی که توانسته تمرکززدایی کرده و دست اندرکاران آن سعی کردند که جشنواره به پایتخت منحصر نشود.
این مستندساز درباره کیفیت سینما حقیقت در دوره‌های گذشته گفت: در دوره های گذشته فیلم‌هایی که از پایتخت در جشنواره حضور داشتند زیادتر بود اما در یکی دو سال اخیر و مخصوصاً امسال تنوع استان‌ها زیاد شد. این بارزترین مسأله‌ای است که در جشنواره شانزدهم دیدم.
بیرم وند در این باره که آیا سینما حقیقت توانسته سینمای مستند را آنگونه که باید بشناساند، خاطرنشان کرد: این جشنواره معتبرترین جشنواره برای سینمای مستند ایران است.
نبود پخش بین‌الملل مهمترین مسأله مستندسازها در داخل کشور است
این مستندساز درباره فاصله سینمای مستند ایران و جهان گفت: ما در یک مساله خیلی ضعیف هستیم و آن پخش بین‌الملل آثار مستند است. در دنیا خیلی از مستندسازها یک مستند می‌سازند و تا ۱۰ سال شاید برای پخش آن هزینه دریافت می‌کنند.
بیرم وند افزود: این مهمترین مساله‌ای است که مستندسازهای ایران دارند. این‌ها اول می‌سازند و بعد آن را می‌فروشند یا تهیه‌کننده دارند و بعد از آن هیچ حمایتی از مستندسازها نمی‌شود انگار وظیفه‌ای بوده و تمام شده است.
جشنواره سینما حقیقت می‌تواند یک بخش جنبی داشـته باشد که از تولیدات و کارگردان‌های مستندساز حمایت کندوی خاطرنشان کرد: البته تا حدودی این مساله در کشور انحصاری است و شاید بشود یک پخش‌کننده‌ای که انحصاری نباشد روی این قضیه مانور بدهد تا بتوانیم مستندهایی که ساخته می‌شود در بخش بین‌الملل به شبکه‌های مد نظر فروخته شود و مستندساز بتواند ارتزاق کند.
این کارگردان در عین حال پیشنهاد داد جشنواره سینما حقیقت می‌تواند یک بخش جنبی داشـته باشد که از تولیدات و کارگردان‌های مستندساز حمایت کند.
بیرم وند گفت: مرکز یک بخشی دارد که فیلمساز می‌تواند اثر خود را به آنجا ارائه کند که در صورت تمایل آن را خریداری می‌کنند. اما چه خوب می‌شود از کارگردان‌های خوبی که به جشنواره سینما حقیقت آثار ارائه می‌کنند، حمایت شود.
دَفَک؛ روایت خانواده ای هنرمند
وی درباره مضمون فیلم «دفک» هم که در بخش مسابقه نیمه بلند ملی جشنواره حضور دارد، اظهار داشت: این مستند روایت ۸ نفر از یک خانواده است که پیشتر عشایر بودند و اکنون ساکن شهر دزفول هستند. پدر و مادر این خانواده بیسواد و اعضای دیگر خانواده کم سوادند و تنها یکی از اعضای خانواده تحصیلات آکادمیک دارد.
بیرم وند گفت: این ۸ نفر که در سنین مختلف هستند به صورت خودآموز نقاشی های آوانگارد به سبک های مختلف انجام می دهند و مادر خانواده روی تکه های پارچه یک سری طرح های بدوی و به صورت ناخودآگاه پیاده می کند. بقیه اعضای خانواده هم به شکل های مختلف به این کار مشغولند.
وی اضافه کرد: این ها در صددند به وسیله منوچهر که راهنمای این خانواده بوده و یکی از برادران است در گالری های معروف در تهران و دیگر جاها نمایشگاهی دایر کنند و شناخته شوند.
بیرم وند درباره چرایی انتخاب و ساخت مستند دفک گفت: من لر لرستان هستم و یکی از دوستان به من این سوژه را معرفی کرد و وقتی با این خانواده آشنا شدم بقدری مهربان و صادق بودند که خودشان هم تلاش داشتند شناخته شوند و با من که آشنا شدند تصمیم به ساخت این فیلم گرفته شد.
دَفَک یک وسیله پارچه ای در ابعاد دو در دو متر سفید رنگ است که تکه پارچه های رنگی روی آن دوخته می شود و به طور معمول عشار بختیاری برای جذب کبک های کوهی از آن استفاده می کنند و شکارچی از دو سوراخی که دفک دارد کبک ها را شکار می کند.
شانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت به دبیری محمد حمیدی‌مقدم، تا جمعه ۲۵ آذر ۱۴۰۱ در پردیس سینما گالری ملت ادامه دارد.