کامران رحیمی که نخستین بار است در جشنواره سینما حقیقت حضور دارد با اشاره به پیگیری این رویداد بینالمللی در دورههای گذشته در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا در خصوص کیفیت برگزاری ۱۵ دوره پیشین آن اظهار داشت: سینما حقیقت و سینما کوتاه تهران دو جشنواره بسیار با کیفیت ایران محسوب میشود. امسال فیلمهایی با موضوع دفاع مقدس بیشتر از دورههای پیشین عرضه شد اما در سالهای قبل تنوع ژانر داشتیم. امسال به گونهای شعار جشنواره تنوع ژانر (گونه) است اما این گونه نبود.
سینمای مستند ایران مخاطب خاص خود را دارد و خیلی سینمای عامه پسندی نیستوی اظهار داشت: این که جشنواره شانزدهم تنوع ژانر نداشت شاید به تصمیم مسوولان و دست اندرکاران بستگی دارد که امسال موضوعهای خاصی گزینش شدند. سینمای مستند ایران مخاطب خاص خود را دارد و خیلی سینمای عامه پسندی نیست. در ایران وضعیت سینمای مستند بر خلاف تبلیغاتی که انجام میشود آنچنان مطلوب نیست.
وی گفت: فیلمهای جشنواره فجر در خیلی از شهرها و شهرستانها اکران میشود اما برای سینما حقیقت این گونه نیست.
رحیمی درباره مضمون فیلم هم اظهار داشت: پناه به دریا روایت تنهایی یک پیرمرد است که ناخدای لنج بود و در روستایی از بوشهر فرد شناخته شده و بزرگی بود که به دلیل اتفاقی در خانوادهاش و مرگ یکی از اعضای خانواده شغل ناخدایی را کنار میگذارد و دیگر به دریا نمیرود اما برای فرار از تنهایی دوباره به دریا برمی گردد و ماهیگیری میکند.
وی افزود: پیرمرد داستان در دریا خبر فوت یک نفر را میشنود و به همین سبب شغل ناخدایی را کنار میگذارد اما چون خاطره خوبی از دریا ندارد بعد سالها دوباره برای فرار از تنهایی و تنها برای گذران اوقات تنهایی خود به دریا برمی گردد.