به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا در دوره شانزدهم برای نخستین بار در بخش نشست های جشنواره، سه نشست میان رشته ای با عنوان «میز حقیقت» برگزار شد. در این سه نشست سه مهمان بین المللی با موضوع های «روایت ها؛ دور و نزدیک»، «مستندسازان و جهان امروز» و «مستندسازی و استراتژی های رسانه ای» به سخنرانی و تشریح دیدگاه ها پرداختند.
بر این اساس، نشست «روایت ها؛ دور و نزدیک» با نگاهی به نبرد روایت ها و نقش مستند، نشست «مستندسازان و جهان امروز»، با نگاهی به آینده غرب آسیا، نظم نوین جهانی و روابط بین کشورها و نشست «مستندسازی و استراتژی های رسانه ای»، با نگاهی به تقابل هیبریدی در عصر حاضر، برگزار شد.
در این نشست ها، جاوید رعنا (فعال رسانه و مستندساز پاکستانی، کارشناس تلویزیون‌های بین‌المللی)، عماد حمرونی (روزنامه نگار فرانسوی، مدرس ژئوپلتیک در موسسه مطالعات سیاسی پاریس و تحلیلگر شبکه های المیادین، فرانس ۲۴ و...) و لئونید ساوین (مدرس دانشگاه از روسیه، کارشناس رسانه و مسائل ژئوپلیتیک) به بیان تجربه ها و دیدگاه های خود پرداختند.
اما آنچه که در این نشست ها جالب توجه به نظر می رسید نگاه و دیدگاه های مهمانان برنامه بود. در روزهایی که بحث جنگ ترکیبی و نبرد روایت ها بسیار داغ و نقل محافل است نگاه جشنواره سینماحقیقت برای برگزاری این سه نشست با این سه موضوع جالب توجه به نظر می رسید و این مساله ضرورت توجه روزافزون به مساله جنگ روایت ها و نقش مستندسازی در این بخش را به همه فعالان دغدغه‌مند این عرصه یادآوری می‌کند.
در یکی از این نشست ها، عماد حمرونی، کارشناس و تحلیلگر فرانسوی می گوید: «غرب با بهره بردن از جنگ اطلاعات موفق شده تا ادراک ما را درباره مسائلی چون حقوق بشر، دموکراسی، برابری و مسائلی از این دست تغییر دهد. بنابراین همه این مسایل اطلاع رسانی، محصول ادراک ما هستند. باید قبول کنیم که غرب جنگ اطلاع رسانی را برنده شده و در ایجاد واقعیت با اخبار، موفق عمل کرده است. امروز شبکه‌های اجتماعی ، تلویزیون و... ادراک ایجاد می‌کنند و روی مخاطب هدف خود تأثیر می‌گذارند.»
وی در ادامه درباره نقش مستند در ایجاد ادراک برای مردم اضافه می کند: «درباره خلق اطلاعات که چرا باید ایجاد کنیم؟ مخاطب کیست و چه هدفی داریم؟ باید صحبت کرد. گاهی فکر می‌کنم چه کسی قرار است تاریخ جدید ما را روایت کند. دنیای غرب امروز این توانایی را ندارد چون خالی از تمدن است. آمریکایی‌ها هم نمی‌توانند و تلاش می‌کنند تا تاریخ جدیدی بنویسند. فکر می‌کنم ما در غرب آسیا باید برای نوشتن این تاریخ با هم متحد شویم.»
در این نشست ها بر نقش مستندساز برای ساخت روایت های واقعی تاکید و این ایده نیز مطرح شد که در دوران نظم جدید جهانی و تحولات منطقه ای، می توان مستندهای جذاب و منحصربفرد تولید و برای مخاطب جهانی به نمایش گذاشت.
آنچه که ضروری به نظر می رسد این است که مستندسازان ایرانی آثاری باید تولید کنند تا مخاطبان جهانی نیز داشته باشد و سه کارشناس بین المللی در این نشست ها بر این موضوع تاکید کردند که دامنه مخاطب را باید از مخاطب محلی به مخاطب جهانی گسترش داد و مستندهایی به ویژه با مضامین استراتژیک تولید و برای مخاطبان جهانی عرضه کرد تا در نبرد روایت ها، روایت های حقیقی نیز دیده شوند.