به گزارش ایرنا، همیشه روی دیگر درس ایثار شهدای این سرزمین مادارنی هستند، که داغ فرزندان شهید خود را بر دل دارند، در وصف رنج جانکاه مادران شهدای گمنام، شاعر چه بسیار به جا گفته است " زینب هزار بار خودش هم شهید شد؛ از بس که از کنار شهیدان گذشته بود". معنی دلتنگی و انتظار را باید در حوالی مادران شهدای گمنام جستجو کرد، مادری که سال ها گذشته اما قفل در خانه قدیمی را تغییر نداده به امید اینکه روزی کلید آن قفل بچرخد و پسر دلبندش به خانه بازگردد.
کوچه‌ای در محله قدیمی از شهر که خانه‌اش در انتهای آن قرار دارد را هنوز آب و جارو می کند تا امید به بازگشت پسر را تا آخرین لحظه از عمر عجین شده با اندوه دوری از فرزند معنا کند، مادران منتظری که حالا دیگر کمترین نشانی از هر شهیدی را ارج می نهند، شهدای گمنامی که هر از گاهی پیکرشان به شهرها آورده می‌شود، را فرزند خود می‌دانند.
این مادارن اگر مجالش بود هزار بار حاضر بودند از جان خود بگذرند تا لحظه ای سیمای نورانی فرزند شهید خود را می دیدند و همیشه وقتی خبر آمدن شهیدی گمنام می شود پیش قدم هستند تا به استقبال بروند و در تشییع حاضر می شوند گویی خبری از دیار عشق برایشان آمده باشد.
همزمان با ایام سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) مردم شهید پرور استان لرستان میزبان چهار شهید گمنام هستند که پیکر مطهر این شهدای گمنام در شهرهای خرم آباد، بروجرد و رومشکان به خاک سپرده می‌شود، سوگواره دالکه بخشی از برنامه های استقبال از شهدای گمنام در لرستان است که خود به تنهایی نشان دهنده سوز سوگ دالکه (معادل مادر در زبان لری) است که هر چند سال هم که بگذرد چشم انتظار نشانی از فرزند خود است.
همه مردم آمده اند تا مادران شهدای گمنام را در جای جای ایران سرزمین همراهی کنند و با حضور خود بر دستان مادران انتظار بوسه می زنند که چنین فرزندانی را تربیت و روانه میدانی کردند که خوب می دانستند شهادت حاصل آن است و با گذشتن از جان خود، میهن و سرزمین خود را پاسداری کردند.
ازدحام و حضور گسترده مردم نشان دهنده تعلق خاطری است که به سرزمین و خاک خود دارند و هزاران بار خود را قدردان رشادت ها و از خودگذشتگی جوانانی می دانند که از جان خود گذشتند تا این سرزمین جاودانه بماند.
همه خود را به ورودی شهر رسانده اند و خود را خانواده، مادر، پدر، خواهر یا برادر شهید گمنامی می دانند که حتما عزیز و دلبند کسی بوده است و سال های سال انتظار آمدنش را کشیده اند و حتما کسی در جایی منتظر آمدنش است تا زندگی از سر گرفته شود.
استان لرستان ۶ هزار و ۵۵۰ شهید، ۹۸ هزار و ۸۳۷ ایثارگر، ۲هزار و ۹۵۱ نفر جانباز زیر ۲۵درصد، ۶ هزار و ۳۷۹ جانباز ۲۵ تا ۷۰ درصد، ۲۶۳ جانباز ۷۰ درصد به بالا، همچنین ۸۳۷ نفر آزاده و ۶ هزار و ۲۵۰ فرزند شهید دارد.
بنا بر گفته رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان بروجرد در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس یکهزار و ۵۰۰ شهید، ۲ هزارو ۵۰۰ جانباز و ۲۵۰ آزاده تقدیم میهن اسلامی کرده است.
بروجرد نیز در دوران هشت سال دفاع مقدس ۵۱ بار مورد حملات هوایی دشمن قرار گرفت و ۶۰۰ تن از شهروندان بروجردی از جمله ۶۸ دانش آموز مدرسه استثنایی شهید فیاض بخش در این حملات شهید شدند.
آنچه به عنوان اعداد و ارقام تعداد شهدا، جانبازان و آزاده عنوان می شود تنها عدد و رقم نیستند هر کدام حکایتی و روایتی از درس دفاع و ایثار و از خودگشتن تا سرحد فدا کردن جان در دوران دفاع مقدس است و در پشت هر یک نفر، خانواده، زنان، همسران، خواهران و مادران شهید، ایثارگر و آزاده ای هستند که با منش و اعتقادی راسخ از خاک این سرزمین و باورهای خود دفاع کردند.
در طیف گسترده زنان ایثارگر، زنانی قراردادند که به عنوان "همسر جانباز " مشغول انجام خدمتی الهی هستند و عاشقانه و عارفانه از مردان جانباز بالای۷۰ درصد، قطع نخاعی و به ویژه جانبازان اعصاب و روان (دچار موج گرفتگی) پرستاری می‌کنند، این بانوان از خودگذشته را باید در زمره ایثارگرانی دانست که گویی جنگ برای آنها هنوز پایان نیافته است، این گروه از زنان پس از سال‌ها که از پایان جنگ می گذرد همچنان یادگارهای جنگ را در خانه دارند و ایثارگرانه به پرستاری این جانبازان جنگ مشغول هستند.
علاوه بر این و فراتر از همه، مادرانی هستند که هیچ اثری از فرزند شهید خود ندارند و چه امیدوارانه به انتظار نشسته اند شاید روزی کسی زنگ خانه آنها را بزند منزل شهید و خبری از فرزند ولو در حد یک پلاک یا تکه ای از گل پر پر شده مادر آورده باشد.