یلدا، داستانی به درازای تاریخ دارد؛ از آن با عناوین چله یا کهن‌ترین و بلندترین شب سال هم یاد می شود و با شب نشینی در کنار خانواده و عزیزان؛ صفایی دارد که با هیچ لذتی قابل قیاس نیست.
یلدا، مجالی است برای تکرار هر آنچه روزگاری، در خانه دل ما سرمشق خوبی‌هایمان بودند و امروز بر روی طاقچه بی تفاوتی ها و مشکلات روزمره زندگی، غبار می‌گیرند و فراموش می‌شوند.
یلدا، مجالی برای زیارت عزیزانی است که تصویر و صدایشان در پس مشغله‌های زندگی رنگ باخته اند، یاد کردن از آنهایی است که روزگاری در کنار ما بودند و امروز فقط نام و یادشان باقیست.
یلدا، مجالی است برای خندیدن کودکان، آغوش پر مهر و محبتی برای عزیزان. مجالی برای من، برای تو، و برای ما تا لحظه‌های شیرین با هم بودن را تجربه کنیم.
یلدا بازه زمانی بین غروب آفتاب آخرین روز فصل پاییز یعنی ۳۰ آذر تا طلوع آفتاب در اولین روز فصل زمستان یعنی یک ماه دی است؛ از این شب بعنوان بلندترین شب سال یاد می شود.
یلدا قدمت هفت هزار ساله دارد و با آیین های خاصی در میان ایرانیان برپا می شود و این یعنی اینکه در هفت هزار سال پیش پدران و مادران ما به علم درازترین شب سال دست یافته بودند.
آیین‌های شب یلدا در طول زمان دچار تغییر شده اما این سنت دیرینه همچنان در کشور ما باقیست و این شب بهانه ای برای دور هم جمع شدن، پشت درب گذاشتن غم‌ها و غصه‌ها و مشکلات زندگی است.
زندگی ماشینی و گرفتاری‌های روزانه آنچنان ما را در خود غرق کرده که یادمان می رود تا از یکدیگر یادی کنیم، فاصله ها زیاد شده و این اصلا خوب نیست و حالا یلدا بهترین بهانه برای جبران این فاصله هاست.
یکی از غذاهای سنتی یزدی ها در شب یلدا، نوعی آش به نام "شولی" هست که از دیرباز تاکنون در خانه های مردم یزد جا باز کرده و وعده غذایی دور هم‌نشینی‌ها در این استان است.
انار دانه کنیم، به دیوان حافظ تفال بزنیم، هندوانه و آجیل بخوریم و در این شب دراز، از فرصت به دور هم جمع شدن لذت ببریم که شاید فردایی برای ما نباشد.
امشب، شب یلداست؛ یلدا بر ایرانیان مبارک.