به گزارش ایرنا، بلومبرگ نوشت که تهران و مسکو میلیارها دلار هزینه کرده اند تا ارسال محموله ها از طریق رودخانه، دریا و راه آهن تسریع شود. داده های ردیابی کشتی ها نشان می دهد که ده ها شناور روس و ایرانی مشغول تردد در این مسیر هستند.
این گزارش می افزاید: ایران و روسیه که زیر فشار شدید تحریم ها هستند رو به یکدیگر آورده و نگاهشان به شرق است. هدف آنها این است که ارتباطات تجاری فیمابین دور از دسترس غرب و مداخلات آن بوده و پیوندهای تجاری جدیدی با غول های اقتصادی و به سرعت در حال رشد آسیا تشکیل دهند.
تحلیلگران معتقدند که هدف از همکاری تهران و مسکو، برقراری زنجیره تامین کاملاً غیرقابل تحریم است.
در جریان ایجاد این مسیر تجاری نوظهور، هزاران کیلومتر از مسیرهای فعلی نوسازی می شوند. منتهی الیه شمالی این مسیر به مصب رود دُن و دریای آزوف می رسد. این مسیر سپس از طریق رودخانه، دریا و راه آهن به بنادر ایران در دریای خرز متصل شده و در نهایت به اقیانوس هند ختم می شود.
به نوشته این رسانه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه اواخر تابستان امسال و در جریان یک مجمع اقتصادی گفته بود که مسیر تجاری فوق فرصت های جدیدی برای شرکت های روس برای ورود به بازارهای ایران، هند، خاورمیانه و آفریقا قرار داده و زمینه واردات کالاها از این کشورها را نیز تسهیل می کند. برآورد می شود که ایران و روسیه بالغ بر ۲۵ میلیارد دلار در این کریدور تجاری سرمایه گذاری کرده باشند.
بلومبرگ با اشاره به اینکه موانع فراوانی نیز در راه تشکیل این مسیر وجود دارد که ایران و روسیه برای غلبه بر آنها به شدت مشغول هستند،به نقل از منابع ایرانی نوشت: روسیه قوانینی را نهایی می کند که به کشتی های ایرانی حق تردد در آبراه های داخلی این کشور (رودخانه های دُن و ولگا) را بدهد.
اطلاعات تردد کشتی ها نشان می دهد که دستکم ۱۲ شناور ایرانی که برخی از آنها متعلق به گروه خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران هستند میان بنادر دریای خزر و بنادر اصلی رودخانه ولگا در حال تردد هستند.
به نوشته منابع ایرانی، کشتیرانی جمهوری اسلامی در یکی از بنادر کرانه رودخانه ولگا ۱۰ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است تا ظرفیت باری بندر سولیانکای شهر آسرتاخان دو برابر شده و به ۸۵ هزار تن در ماه افزایش یابد.
ایران در داخل مرز نیز در اسکله های تخلیه بار مشغول سرمایه گذاری بوده و شبکه ریلی ۱۶ هزار کیلومتری را که یکی از میراث های جهانی یونسکو است، گسترش می دهد.
در بخش دیگری از این گزارش با ذکر این نکته که برای هر دو کشور ایران و روسیه، هند نقطه ای حیاتی در شبکه تجاری موصوف است، آمده است: منابع ایرانی به تازگی اعلام کرده اند که اولین محموله ۱۲ میلیون تنی غلات روسیه به مقصد هند از ایران عبور کرده است و در صورتیکه ایران بتواند بندر چابهار را به شبکه ریلی خود متصل کند، حجم تجارت افزایش خواهد یافت.
موفقیت یا شکست این مسیر تجاری خارج از کنترل ایران و روسیه بوده و به هند و دیگر کشورهای خاورمیانه بستگی دارد که تحریم های غرب و متحدانش را رعایت کرده یا بی اعتنایی کنند.