به گزارش ایرنا، هرگاه نام مبارک حضرت فاطمه (س) بر زبان ها جاری می گردد، اشک اسف ، آه عشق و آسمان آزادگی بر لوح دل و جان جهان تجلی می یابد.
وقار ولایت ، نوای نبوت و عزم امامت همه در وجود این بانوی باشرافت عجین و انباشته شده و فیض آن زمین و آسمان را مصفا کرده است.
او که عطای خدا به پیامبر(ص) و هدیه نبی به ولی بود، به امر خدا مادر بابای خود بود و مدافع شوی خویش ، در جوانی برگ پیری پوشید و رخت عزا بر تن کرد تا مخزن محنت ، کلبه کدورت و کلید کرامت دوران گردد.
این خاتون دوجهان و سرور زنان عالم در غم پدر و غربت شوهر در اوج توان و تحور بار زمین شد تا زمان را مدیون خود کند.
این حورای بهشتی در پاسداری از حریم ولایت با درد در و سوز سینه ، جوانی اش در جور جانیان جفاکار طعمه طغیان گردید.
حضرت زهرای اطهر (س) هم ریحانه رسول بود و هم بشارت بتول که دو گل همیشه سبز را (امام حسن و امام حسین ) به تاریخ بشریت عرضه نمود تا شمیم آن مشام بشریت را برای ابدیت معطر کند.
او سقط محسن ، داغ مصطفی (ص) ، دوری مرتضی(ع) ، تنهایی مجتبی (ع) و شهادت ابی عبدالله(ع) را بجان خرید تا تکیه گاه همه مصیبت دیدگان دوجهان باشد.
آری؛ فاطمه در نهایت آزادی و آرمان گرایی توانست عظمت خاندان عصمت و طهارت (ع) را به رُخ همه قدرت های قهار روزگار بکشد.
عفت ، عزت ، استقلال ، جمال و جلالت دختر پیام آور رسول رستگاری زیباترین الگوی زنان و مردان جهان بشریت است که چنانچه بدرستی مراعات شود، شاهد شکوه ، شهامت ، شور و شادی را در آغوش خواهیم گرفت.
روح پاک و بی پژاره آن صدیقه طاهره (س) جاودانه باد.