به گزارش ایرنا، دکتر «محمدرضا فرتوک‌زاده» در گفت و گویی اظهار داشت: البته این مشکل در بانوان بیشتر است؛ در افراد بالای ۶۰ سال، بیماری گلوکوما چشم (آب سیاه) فشار چشم بالا می‌رود که در اثر آن، عصب به مرور تخریب می‌شود و بر اساس تشخیص هرکدام از این بیماری‌ها، نوع مداوا متفاوت است.
این فوق‌تخصص قرینه افزود: به عنوان نمونه در بالا بودن فشار چشم یا آب سیاه اولین داروها پایین آورنده فشار چشم هستند مثل قطره‌های کاهش فشار چشم، فشار را پایین آورده و جلوی تخریب را می‌گیرند.
وی ادامه داد: عصب‌ها به عنوان رساندن علامت‌ها به مغز با فشار بالای چشم تخریب می‌شوند. فرد در این حالت اطراف را نمی‌بیند و این فشار به کل بینایی می‌رسد و نابینایی به بار می‌آورد.
فرتوک‌زاده معتقد است: بیشتر نابینایی برای این بیماری آب سیاه یا گلوکوما هست که با تخریب اثر بینایی همراه است و قابل برگشت نیست و باید با جلوگیری از آن فشار چشم پایین بیاید.
چشم پزشک و فوق تخصص قرنیه گفت: ترمیم عصب بینایی با روش‌هایی مثل فیزیوتراپی مغزی یا لیزر امکانپذیر نیست و اگر ترمیم عصب بینایی در مراحل اولیه رفع شود ممکن است بینایی برگردد.
وی ادامه داد: افراد زیر ۴۰ سال، عوامل فشارنده عصب، جز شایع‌ترین عوامل هستند. شایع‌ترین آن، ادونوم هیپوفیز است که منطقه پشت کره چشم است و زیر مغز و در منطقه زیر عصب بینایی است.
این پزشک افزود: اگر غده هیپوفیز درشت شود با فشار به عصب فشار تخریب می‌شود که باید این ادنوم از بین رود تا فشار از بین برود. اگر این مشکل رفع شد و در اوایل بیماری ممکن است بینایی برگردد.
افراد دارای ۴۰ سال، چکاپ چشم را جدی بگیرند
وی درباره نشانه یا علائم آب سیاه گفت: آب سیاه علائمی ندارد. اما باید از سن ۴۰ سال به بالا برای چکاپ به پزشک مراجعه کرد. در اکثر سالمندان و کسانی که عمل می‌کنند، مگس پرانی است که عارضه و مداوا ندارد و کم کم محو می‌شود.
فرتوک‌زاده بیان کرد: خشکی چشم باعث درهم دیدن تصاویر می‌شود بنابراین باید پس از عمل حتما قطره اشک مصنوعی استفاده شود.
وی در پاسخ به این پرسش که اگر با وجود عینکی بودن از عینک استفاده نشود باعث تشدید تاری دید می‌شود؟ گفت: در سن پایین باعث تنبلی چشم می‌شود.
این فوق‌تخصص قرینه درباره قوز قرنیه اظهار داشت: قرنیه انسان به دلیل عوامل ژنتیکی یا اکتسابی ممکن است قوز پیدا کند و نامنظم شده و از حالت کروی درآید و با عینک هم خوب نمی‌شود.
وی با اشاره به اینکه معمولا ارثی بوده و درصد کمی اکتسابی است، گفت: برای درمان در مراحل اولیه، با عمل جراحی خوب می‌شود اما در صورت بیماری پیشرفته‌تر باید پیوند قرنیه انجام شود.