تهران- ایرنا- یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی هدف جدید بالقوه‌ای برای یک دارو کشف کرده که می‌تواند از متاستازهای مرگبار مسئول ۹۰ درصد از مرگ و میر ناشی از سرطان جلوگیری کند.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»، بر اساس یک مطالعه منتشر شده در نشریه «نیچر»، یک تیم بین‌المللی از محققان مکانیسمی را شناسایی کرده‌اند که به سلول‌های سرطان اجازه می‌دهد در سرتاسر بدن گسترش پیدا کنند. آنها دریافتند سلول‌های سرطانی وقتی توسط مایعات غلیظ‌ تری احاطه می‌شوند، سریع‌تر حرکت می‌کنند. این تغییر زمانی رخ می‌دهد که تخلیه لنفاوی (lymph drainage) توسط یک تومور اولیه مختل می‌شود.

این یافته‌ها یک هدف جدید بالقوه برای توقف فراگستری بیماری (متاستاز metastasis) که مسئول ۹۰ درصد مرگ‌ومیرهای سرطانی است، فراهم می‌کند.

«جان دی. لوئیس» استاد انکولوژی در دانشگاه آلبرتا گفت: «این واقعا اولین بار است که چسبناکی (ویسکوزیته ) مایع خارج سلولی با جزییات بررسی می شود. اکنون که می دانیم ویسکوزیته مایع به سلول های سرطانی پیام می دهد که در مسیر خاصی حرکت کنند، می‌توانیم بطور بالقوه از داروها برای اتصال کوتاه آن مسیر پیام رسانی استفاده و سلول های سرطانی را تشویق کنیم که سرعت خود را کاهش دهند یا حتی شاید متوقف شوند. »

آزمایشگاه «لوئیس» به علت تخصصش در تصویربرداری از سلول‌های سرطانی در حین حرکت لحظه‌ای (real-time ) دعوت شد تا به پروژه تحقیقاتی تحت هدایت محققان دانشگاه «جانز هاپکینز» بپیوندد.

لوئیس گفت: «می‌توانم بگویم که ما رهبران جهانی در زمینه این نوع از تصویربرداری هستیم. کمک ما به این کار تحقیقاتی این بود که دقیقا نشان دادیم سلول‌های سرطانی بیان ژن خود را با افزایش ویسکوزیته در مایع اطراف تغییر می‌دهند و تهاجمی‌تر می‌شوند. حتی زمانی که ویسکوزیته را پایین می آورید، این سلول ها تهاجمی‌تر باقی می‌مانند. »

وی افزود: «در ادامه نشان دادیم که وقتی این مسیر پیام رسانی در سلول‌های سرطانی مختل یا مغشوش می‌شود، توانایی آنها برای فرار از جریان خون و فراگسترده شدن (متاستاز دادن) را تغییر می‌دهد.

این سومین مقاله ای است که این تیم تحقیقاتی بین المللی منتشر کرده است. لوئیس اعتبار این کار را به «کنستانتین استولتوف» همکار ارشد تحقیقاتی می‌دهد. او در عین حال خاطرنشان کرده است که زمانی که یک هدف درمانی جدید شناسایی می‌شود، تولید و آزمایش یک دارو در ارتباط با این هدف درمانی ممکن است ۱۰ تا ۱۵ سال طول بکشد.