به گزارش ایرنا، انتقاد ظهر امروز سه‌شنبه سیدمناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک از فدراسیون فوتبال به دلیل تاخیر در معرفی سرمربی تیم امید، زنگ خطر را برای امیدها به صدا درآورده است.
انتقاد هاشمی در شرایطی است که کمیته ملی المپیک به عنوان متولی اعزام به بازی‌های آسیایی همواره در انتخاب کادرفنی، اختیار کامل را به فدراسیون ها داده است اما تعلل فدراسیون فوتبال باعث شده تا صدای اعتراض مسئولان این کمیته بلند شود و دبیرکل کمیته ملی المپیک امروز به شدت از تعللی که صورت گرفته انتقاد کند.
هاشمی امروز با بیان اینکه در بحث تیم امید خیلی عقب هستیم، گفت: قرار بود مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال پس از پایان مسابقات جام‌جهانی قطر حکم کادرفنی تیم ملی امید را ابلاغ کند اما تا این لحظه اتفاقی رخ نداده است.
شهریور امسال در حالی با پایان قرارداد مهدی مهدوی‌کیا، نیمکت تیم امید بدون سرمربی شد که در ۴ ماه گذشته کمتر تلاشی از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال برای معرفی مربی جدید صورت گرفته است.
هر چند تصور می‌شد با انتخاب حبیب کاشانی به عنوان مدیر تیم، بلاتکلیفی امیدها به پایان برسد اما با گذشته نزدیک به سه هفته از این حکم، اتفاق قابل توجهی در حوزه تیم امید رخ نداده است و برنامه فدراسیون فوتبال برای این تیم اعلام نشده است.
این در شرایطی است که کار تیم زیر ۲۳ سال کشورمان برای حضور در انتخابی المپیک پاریس از بهار سال آینده آغاز می‌شود اما در فاصله چند ماه شروع رقابت‌ها، تیم امید همچنان بدون سرمربی است، تیمی که باید اوایل پاییز سال آینده هم به عنوان نماینده ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو شرکت کند.
تاخیر و تعلل فدراسیون فوتبال در معرفی تیم امید در حالی است که سال گذشته با معرفی مهدوی‌کیا به عنوان سرمربی در فاصله ۳ سال تا المپیک، این خوش بینی به وجود آمد که بر خلاف دوره‌های گذشته قرار نیست این بار برنامه آماده‌سازی تیم امید به دقیقه نود موکول شود و می‌توان امیدوارانه‌تر به شکست طلسم صعود به المپیک نگاه کرد.
با این حال با پایان قرارداد مهدوی کیا، ۴ ماه است که سرمربی تیم امید مشخص نیست و به نظر می‌رسد تیم امید جایی در اولویت‌های فدراسیون فوتبال ندارد و چنین نوع نگاهی می‌تواند حسرت فوتبال را برای صعود به المپیک به بیشتر از نیم قرن هم برساند.
المپیک ۱۹۷۶ مونترال آخرین خاطره فوتبال از حضور در المپیک است و از آن دوره تا به امروز هیچ‌گاه فوتبال نتوانسته در این مسابقات شرکت کند. با وجود حسرت ۴۸ ساله فوتبال برای بازی در المپیک، به نظر می‌رسد که اهمیت این رقابت‌ها هنوز برای مدیران فوتبال ایران تببین نشده و همین مسئله سبب شده که امیدها هیچ گاه جایگاه اولویت‌داری در برنامه‌های فدراسیون نداشته باشند.
نگاه حاشیه‌ای و درجه دومی به تیم امید در فدراسیون فوتبال شرایطی را به وجود آورده است که تلاشی برای انتخاب مربی تیم امید صورت نمی‌گیرد و همه نگاه‌ها در حال حاضر متمرکز روی انتخاب سرمربی تیم بزرگسالان شده است.
تمرکز روی تیم بزرگسالان و بی‌تفاوتی به تیم امید، شرایط امیدها را برای صعود به المپیک سخت‌تر از همیشه خواهد کرد و با فرصت سوزی که صورت می‌گیرد، عملا پایان دادن به حسرت ۴۸ ساله همچنان یک رویا باقی خواهد ماند.
این در شرایطی است که فدراسیون فوتبال می‌بایست در کنار پیش بردن پروسه انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان، پرونده انتخاب سرمربی تیم امید را هم سریعتر پیگیری کند تا تکلیف نیمکت امیدها در فاصله چند ماه تا شروع مسابقات‌شان هر چه زودتر مشخص شود و این تیم زمان را از دست ندهد.