به گزارش ایرنا، کوروش باقری عضو کمیته مربیان کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا روز چهارشنبه در گفت‌وگویی اظهار داشت: عبدالمجید بختیار در زمان ریاست فدراسیون وزنه‌برداری در کنگره المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به عنوان یکی از نواب رئیس فدراسیون بین‌المللی برگزیده شد و تا سال ۱۹۶۰ میلادی در این سمت باقی ماند، بعدها همزمان با آغاز المپیک ۱۹۶۴ توکیو، به عنوان نایب رئیس اول فدراسیون بین‌المللی برگزیده شد و به مدت ۴ سال این کرسی را در اختیار داشت.
وی با بیان اینکه بختیار اولین و تنها نایب رئیس ایرانی فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری بوده است، خاطرنشان کرد: او نخستین و تنها رئیس ایرانی کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا لقب گرفت و در آبان ۱۳۴۴ (۱۹۶۶) دکتر پرویز ادیب‌فر استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در رشته میکروب‌شناسی، به عنوان نخستین ایرانی به عضویت کمیته پزشکی فدراسیون بین‌المللی درآمد و تا پایان المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی در این سمت باقی ماند.
باقری افزود: در این سال‌ها ۲ ایرانی به نام‌های مهدی رحیمی و علی مرادی رییس پیشین فدراسیون، به عضویت هیئت اجرایی فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری درآمدند. همچنین در ۲ دوره اسماعیل کدخدازاده (از ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸) و داراب ریاحی (از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸) در کمیته فنی فدراسیون بین‌المللی وزنه‌برداری و محسن بیرانوند یک دوره (از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱) در کمیته مربیان و تحقیقات فدراسیون بین‌المللی دارای کرسی جهانی بودند.
وی انتخابات کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا را پلی برای دستیابی به کرسی‌های بالاتر و جهانی دانست و افزود: از زمانی که به همراه دوستان به فدراسیون آمدیم سعی کردیم تا تعامل را با سایر کشورها داشته باشیم.
عضو کمیته مربیان کنفدراسیون آسیا تصریح کرد: نداشتن کرسی در مجامع بین‌المللی ضربه بزرگی به وزنه‌برداری کشورمان خواهد زد. در گذشته در هر رشته‌ای نمایندگان و پست‌های مهمی را نه تنها در آسیا بلکه در جهان داشتیم و طبیعی است که داشتن پست‌های مهم می‌تواند کمک بزرگی به ما کند تا از حق خودمان در دنیا دفاع کنیم.
باقری همچنین با تاکید بر اینکه جوان‌گرایی لازمه پشتوانه‌سازی در وزنه‌برداری ایران است، گفت: شرایط المپیک و برگزاری مسابقات انتخابی تغییر کرده است و به طور قطع هر ورزشکاری که توانایی‌اش را داشته باشد و بتواند مراحل مختلف گزینشی را طی کند شانس این را خواهد داشت که به المپیک راه پیدا کند.