به گزارش خبرنگار ایرنا ، این بار زیارت حضرت شاه عبدالعظیم حسنی سیدالکریم(ع) شیرینی دیگری داشت برای زائرانی که هر بار دلشان هوایی کربلا می‌شد، اختیار پاهایشان را به دست دلشان می‌دادند تا برسند به قبله تهران؛ شهر ری.
دعوتنامه حضور در مراسم غبارروبی حرم حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)، درست در روزهایی که روزهای شادی را نوید می داد در ایام سالروز ولادت یگانه دخت نبی مکرم اسلام حضرت فاطمه الزهرا (س) به دستم رسید که با اشک شوق همراه شد، شوقی وصف ناشندنی که تحقق یک رویا را برایم جلوه ساز کرد، رویایی صادقانه که پیش از این در حرم های دیگر از جمله حرم امامزاده سید ناصرالدین (ع) در قلب تهران بارها نصیبم شده بود و غبار از دل خودم و ضریح آقا گرفته بودم . اما این بار حرم سید الکریم که وصفش دلها را کربلایی می کند چیز دیگری بود که انشااله نصیب همه عاشقان بشود.
دلدادگان و عاشقان آل الله داخل ضریح مطهر محدثی که ثواب زیارتش برابر با ثواب زیارت امام حسین(ع) است، دست نیاز به سوی معبود می گشودند و با اشک‌های بی اختیار و دل‌های بی قرار، غبار از حریم ملائک شستند و برای ظهور صاحب عصر، شفای بیماران، آرزوی جوانان و نابودی کامل بیماری کرونا دعا کردند.
حاضران در این مراسم پس از استماع نوای قاری بین المللی قرآن، زیارتنامه سید الکریم و روضه خوانی مداحان اهل بیت ، فوج فوج با اشک دیده و پارچه‌های مزین به نام حضرت سیدالکریم، به غبارروبی حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) پرداختند و با دیدگان بارانی غبار از دل و جان شستند.
نوای دلنشین مداح که زیارتنامه سیدالکریم(ع) را زمزمه می‌کند، در فضا پیچیده و دلها آرام‌آرام برای لحظه موعود آماده می‌شود. در میان جمعیت که سر می‌چرخانم، نگاهم روی چهره عاشقان می افتد که با چه حال و هوایی دارند بسوی حرم و ضریح آقا می روند و در دل چه حاجتها که ندارند.
جای خالی دوستان شهید، مادرم و خانواده، عاشقان و ملتمسین دعا در حرم را در ذهن خود مرور می کنم ، چند خادم آقا با آن پوشش مخصوص که از کنارمان می‌گذرند، تازه خبردار می‌شوم که برای حضور در مراسم غبارروبی، چقدر لحظه شماری کرده ام .
با نگاه به پنجره های فولادی و طلایی ضریح در تک تک قاب های چهارضلعی حرم آقا سید الکریم شهدا ، عاشقان و دوستانم را به یاد می آورم و نام آنها را بر دل جاری می سازم بلکه روزی هم این فرصت شیرین نصیب همه عاشقان و دوستان گردد.
از خدا و اهل بیت می‌خواهم هرعزیزی هر آرزویی دارد، خیلی زود مثل ما حاجت‌روا شود. البته خواسته و حاجت، زیاد آورده بودم ، حاجت‌های آنهایی که دلشان را با من روانه این مراسم کردند، عاقبت‌بخیری جگر گوشه هایمان و.
شبی که هرگز فراموش نمی کنم . آئین غبارروبی مضجع شریف حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) بامداد پنجشنبه گذشته در شب زیارتی ابا عبدالله الحسین علیه السلام با حضور جمع کثیری از عاشقان ارباب بی کفن برگزار شد.
به چشم و گوش خود دیدم و شنیدم که همه دلدادگان اهل بیت دست نیاز به سوی معبود گشودند و با اشک‌های بی اختیار و دل‌های بی قرار، غبار از حریم ملائک شستند و برای ظهور صاحب عصر، شفای بیماران، آرزوی جوانان و نابودی کامل دشمنان جمهوری اسلامی دعا کردند.
حضرت عبدالعظیم(ع) در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مقدس مدینه متولد شده و ایشان فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد.
حضرت عبدالعظیم(ع) در مدّت ۷۹ سال عمر با برکت خود با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمّدتقی(ع) و امام علیّ النّقی(ع) مقارن بوده و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
منزلت حضرت عبدالعظیم(ع) به حدی است که امام هادی(ع) به یکی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر عبدالعظیم(ع) را که در نزد شماست زیارت می کردی مانند کسی بودی که امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده است»