به گزارش ایرنا خبرگزاری سوریه (سانا) امروز (جمعه) به نقل از «پدرو لوئیس پدروسو کویستا» نماینده دائم کوبا در سازمان ملل متحد اضافه کرد: کوبا خواستار خروج کامل و بدون قید و شرط نیروهای اشغالگر اسرائیل از منطقه جولان سوریه و تمام سرزمینهای عربی اشغال شده توسط این رژیم است.
وی که در جریان نشست شورای امنیت درباره وضعیت خاورمیانه سخن میگفت در عین حال خواستار پایان دادن فوری و بدون قید و شرط اقدامات یکجانبه خودسرانه و غیرقانونی که توسط آمریکا علیه دولتهای مستقل خاورمیانه اعمال میشود، شد.
نماینده دائم کوبا در سازمان ملل همچنین نسبت به ادامه وخامت اوضاع در سرزمینهای اشغالی فلسطین به دلیل سیاستهای توسعه طلبانه رژیم اسرائیل هشدار داد و از جامعه بین المللی خواست به اشغال غیرقانونی فلسطین توسط رژیم صهیونیستی پایان دهد.
کوبا بار دیگر بر حمایت خود از مردم مظلوم فلسطین برای احیای حقوق مشروع خود به ویژه تلاش برای حق تعیین سرنوشت خود و ایجاد کشور مستقل به پایتختی قدس شرقی تاکید کرد.
پیشتر نیز «میگل دیاز کانل» رئیس جمهوری کوبا در هنگام دریافت استوارنامه غسان عبید سفیر جدید سوریه در کوبا بر موضع قاطع کشورش در حمایت از سوریه در جنگ علیه تروریسم، تحریمهای آمریکا و تجاوزات مستمر (اسرائیل) که صلح و امنیت بین المللی را تهدید میکند، تاکید کرده بود.
وی همچنین مخالفت کامل خود را با اقدامات، محدودیتها و تحریمهای آمریکا به عنوان دشمن مشترک علیه مردم سوریه اعلام کرد و گفت: این تحریمها با هدف جلوگیری از بازسازی و توسعه اقتصادی سوریه انجام شده است.
کانل همچنین ضمن ستایش از استواری و مبارزات شجاعانه مردم، ارتش و دولت سوریه در مقابله با تروریسم برنامه ریزی شده و مورد حمایت غرب از مواضع و حمایت دولت دمشق از کوبا در محافل و سازمانهای بین المللی قدردانی کرد.
منطقه جولان اشغالی، بخشی از استان «القنیطره» در جنوب غرب سوریه است که رژیم صهیونیستی در جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷بخش بزرگی از این منطقه را اشغال و در ۱۴ دسامبر ۱۹۸۱ به صورت غیرقانونی بخشی از آن را ضمیمه خود کرد، اما جامعه بینالملل هرگز این اقدام تجاوزکارانه را بهرسمیت نشناخته است.
شمار ساکنان جولان اشغالی سوری به حدود ۲۵ هزار نفر میرسد که در چهار روستای باقیمانده سوریه پس از اشغال این فلات یعنی «مجدل شمس، بقعاثا، عین قنیا و مسعده» ساکن هستند و با طرحهای متوالی اشغالگران صهیونیست برای سلطه بر این زمینها و یهودیسازی آن با توسل به زور، مواجه هستند.
جنگ سال ۱۹۶۷ میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی مصر، سوریه و اردن رخ داد و به جنگ شش روزه یا جنگ «رمضان» معروف شد.