تهران- ایرنا- امروز سالروز درگذشت شیخ عباس قمی صاحب کتاب مفاتیح الجنان است. مطلب زیر به طور خلاصه به زندگی او می پردازد.

به گزارش ایرنا، شیخ عباس قمی شهره به محدث قمی صاحب «مفاتیح الجنان» در ۱۲۹۴ قمری در قم به دنیا آمد. او از محدثان پرکار شیعه و صاحب دهها کتاب است که از مشهورترین آنها مفاتیح الجنان است. مفاتیح الجنان منتخبی از ادعیه و اعمالی است که شیخ عباس قمی آنها را از کتب مختلف حدیث از پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار (ع) نقل و به صورت موضوعی دسته بندی کرده است.

طلبه کودک

زندگی طلبگی شیخ عباس از کودکی شروع شد. پدرش محمدرضا فردی آگاه به احکام دین اسلام بود طوری که مردم برای اطلاع از موازین فقهی و وظایف مذهبی خویش به او مراجعه می کردند.

شیخ عباس پس از فراگیری قسمتی از مقدمات علوم دینی و سطح نزد علمای حوزوی قم در سال ۱۳۱۶ یعنی در ۲۰ سالگی راهی نجف شد تا تحصیلات خود را در سطوح عالی فقه و اصول تکمیل کند.

شاگرد با استعداد

استعداد او در علوم نقلی به ویژه علم حدیث، او را مورد توجه فقیه و محدث بزرگ آن عصر حسین بین محمد تقی طبرسی معروف به محدث نوری قرار داد و از او محدثی پرآوازه ساخت.

آشیخ عباس در سال ۱۳۱۸ راهی خانه خدا شد و به قم برگشت. اما پس از ملاقات والدین مجددا راهی نجف شد و به کسب فیض نزد استاد خود محدث نوری پرداخت. دو سال بعد یعنی در سال ۱۳۲۰ محدث نوری درگذشت. اما شیخ عباس دو سال دیگر در نجف ماند و به نوشتن دانش گردآوری شده خود پرداخت.

مخالف مشروطه

سال ۱۳۲۲ قمری مصادف شد با سلسله تغییراتی در ایران که به انقلاب مشروطه ختم شد. شیخ عباس بار دیگر به وطن برگشت. در این دوران، امین السلطان صدراعظم مظفرالدین شاه روی کار بود. در این دوره افکار مختلف به ویژه افکار ناشی از فلسفه سیاسی غرب وارد ایران شد و موجبات اعتراض مردم به حکومت قاجار را فراهم کرد.

شیخ عباس اما طرفدار شیخ فضل الله نوری بود و جانب مشروعه خواهان را گرفت و از در مخالفت با مشروطه طلبان برآمد. ۴ سال بعد از به دار کشیدن شیخ فضل الله نوری، شیخ عباس در مشهد سکنی گزید و به تدریس مباحث اخلاقی در روزهای پنج شنبه و جمعه برای طلاب پرداخت.

بازگشت به قم

ایشان در سال ۱۳۴۰ قمری به دعوت آیت الله عبدالکریم حائری یزدی برای تجدید مرکزیت حوزه علمیه قم به این شهر آمد.

مهم ترین کتاب حدیثی ایشان یعنی سفینه البحار و مدینه الحکم و الاثار حاصل این سال های زندگی شیخ عباس قمی ست. ایشان در این کتاب فهرستی از احادیث و آیات قرآن را بیان کرده است.

شیخ عباس سرانجام در سن ۶۵ سالگی در سال ۱۳۵۹ قمری از دنیا رفت و در کنار مرقد امام علی (ع) به خاک سپرده شد.