حسن وحید روز شنبه در حاشیه بازدید از طرح های در دست اجرا و گرگروها چابهار و دشتیاری در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: برای مهار پدیده گرگرو باید ردیف اعتباری جدید تعریف شود چون یکی از مهمترین مشکلاتی که مردم منطقه جنوب سیستان و بلوچستان با آن درگیر هستند فرسایش خندقی خاک است.
وی با اشاره به اینکه شدت حفر خندق و فرسایش خاک در این منطقه ۶ تا هفت برابر متوسط فرسایش کشور است، افزود: برای مقابله و مهار این پدیده سطح وسیعی از منطقه مطالعه شده که نیازمند تخصیص اعتبار است.
معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: اگر این مشکل در ۲ تا سه سال آینده برطرف نشود مشکلات حاد زیست محیطی در منطقه ایجاد خواهد کرد و خیلی از روستاهها با مشکلات جدی مواجه خواهند شد.
وی اظهارداشت: کنترل فرسایش از مهمترین برنامههای سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در منطقه هست که نیازمند ایجاد یک ردیف اعتباری مستقل است که امیدواریم در بودجه ۱۴۰۲ این ردیف اعتباری ایجاد شود.
میزان فرسایش آبکندی در دشتیاری سالانه معادل ۱۰۰ تن در هکتار است
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان نیز به خبرنگار ایرنا گفت: یکی از مهمترین مشکلات در حوزه منابع طبیعی شهرستانهای حوزه سواحل مکران در جنوب استان بویژه چابهار، دشتیاری و بخش تلنگ قصرقند که باعث هدر رفت حجم بسیار زیادی از خاکهای حاصلخیز منطقه شده پدیده خطرناک گرگروک یا فرسایش خندقی است که این پدیده مخرب به گونهای در منطقه تاثیر گذاشته که میتوان گفت خاک این منطقه سرطانی گشته و برای درمان آن نیاز به یک جراحی بزرگ دارد.
عبدالباسط پاکزاد افزود: محدوده تحت تاثیر فرسایش خندقی یا گرگروک براساس آمارهای اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مساحتی معادل ۸۰۰ هزار هکتار بوده که در ۷۰ کیلومتری شمال شرق شهر چابهار واقع شده است.
وی ادامه داد: از لحاظ تقسیمات سیاسی گرگروها در محدوده سه شهرستان چابهار، منطقه دشتیاری و قصرقند واقع شده و بخشهای پلان، مرکزی چابهار، پیرسهراب، تلنگ، ساربوک و باهوکلات را در بر میگیرد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان با بیان اینکه مناطق مسکونی محدوده در محاصره گرگروها شامل ۲۵۸ روستای دارای سکنه است که در پنج دهستان یادشده پراکنده هستند افزود: در بخش پیرسهراب ۱۱۱ روستا، بخش پلان ۸۲ روستا، بخش تلنگ ۵۷ روستا، بخش ساربوک هفت روستا و در بخش باهوکلات نیز یک روستا واقع شده است.
میزان فرسایش خاک در قاره آسیا به طور متوسط سالانه بین ۳۰ تا ۴۰ تن در هکتار است که سه تا چهار برابر کشورهای غربی است. در منطقه دشتیاری میزان فرسایش آبکندی سالانه معادل ۱۰۰ تن در هکتار است که از متوسط آسیا بسیار بیشتر استوی بیان کرد: این دشت، منطقه وسیعی از اراضی مسطح مارنی با خاکی بسیار حاصلخیز و حساس به فرسایش است و در آن اراضی وسیع زراعت سیلابی در محل خروجی حوزههای آبریز کوهستان به دشت به صورت سنتی با نام دگار (Dagar ) دیده میشود که از ویژگیهای منحصر به فرد این منطقه بوده و به منظور استفاده از سیلاب و رسوبات حاصلخیز آن ایجاد شده و نیز بصورت سنتی نقش کنترل سیلابهای ایجاد شده را ایفا میکند.
پاکزاد ادامه داد: در منطقه چابهار و دشتیاری میزان فرسایش خاک از متوسط جهانی بسیار بیشتر هست فرسایش بالا نشانهای از سیر قهقرائی اکوسیستم دشتیاری است و با این وضعیت نمیتوان به کشاورزی پایدار امید داشت.
وی با اشاره به اینکه بررسی میدانی در دشتیاری نشان داده که حدود ۲۰ سانتی متر از خاک سطحی منطقه براثر فرسایش خاک سطحی و شیاری برداشته شده است که این امر بستر تولید را در سطح سه هزار و۸۰۰ هکتار از اراضی خسارت دیده غیرممکن میکند، افزود: فرسایش خاک در عرصه دشتیاری سبب شده که ۹۰ درصد باران در زمین نفوذ نکند و به صورت رواناب و سیلاب بر سطح زمین جاری شود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان و بلوچستان بیان کرد: میزان فرسایش خاک در قاره آسیا به طور متوسط سالانه بین ۳۰ تا ۴۰ تن در هکتار است که سه تا چهار برابر کشورهای غربی است. در منطقه دشتیاری میزان فرسایش آبکندی سالانه معادل ۱۰۰ تن در هکتار است که از متوسط آسیا بسیار بیشتر است.
وی گفت: فرسایش آبکندی بدلیل ایجاد کانالهای عمیق به عمق متوسط سه متر و عرض ۲۰ تا ۵۰ متر امکان تردد وسایط نقلیه را کاهش میدهد و بسیاری از روستائیان قادر به رساندن به موقع محصولات خود به بازار های هدف نخواهند بود و ضایعاتی در حد۲۰ درصد را بدنبال خواهدداشت که رقم قابل توجهی خواهد شد.