به گزارش ایرنا، دوره مدیریت چهار ساله علیرضا دبیر در فدراسیون کشتی رو به پایان است، دورانی که اتفاقات مهمی در کشتی ایران رقم زده شد. بخشی از این اتفاقات فنی و بخشی از آن نیز مربوط به اقدامات زیر ساختی در فدراسیون است اقداماتی که به نوسازی کمپ‌های تیم ملی، ساختمان فدراسیون کشتی و شماری از سالن‌های کشتی استان تهران ختم می‌شود. در این دوران همچنین در پیکارهای جهانی و المپیک و در رده‌های مختلف سنی، تیم‌های کشورمان نتایج درخشانی در ۲ رشته فرنگی و آزاد کسب کرد.
دارنده مدال طلای المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به این اقدامات اظهار کرد: آنچه تا امروز انجام دادم تنها بخشی از وظیفه مدیریتی بود اما هنوز اقدامات کامل نشده بلکه نیاز به کار و تلاش بیشتر در کشتی داریم تا ورزش اول ایران به جایگاه واقعی خود برسد.
متن کامل این مصاحبه در زیر آمده است:
دبیر با تصمیمات فنی و زیرساختی چگونه خود را از سایر روسای فدراسیون‌ها متمایز کرد؟
تمام کارهایی که در چهار سال گذشته انجام دادم در راستای وظیفه و ادای دین به کشتی بود. در کسوت رییس فدراسیون باید این کارها را به عنوان بخشی از وظایف مدیریتی خود انجام می‌دادم. البته باور دارم هنوز کار زیادی برای کشتی مانده و باید بیش از این تلاش کنیم. من نه تنها به کشتی ایران بلکه به مملکتم بدهکارم و برای آبادانی آن از هیچ تلاشی کوتاهی نخواهم کرد.
البته شما هم در کسوت قهرمانی و هم در بخش مدیریت افتخارات زیادی را از خود به یادگار گذاشتید.
هیچ کار اضافه‌ای انجام ندادم. تا زمانی که در پیراهن تیم ملی بودم برای قهرمانی و برافرشتن پرچم ایران تلاش کردم و امروز نیز برای رساندن کشتی به جایگاه واقعی خود تلاش خواهم کرد. مدت کمی از دوران مدیریتم در فدراسیون مانده اما این به معنای دست کشیدن از کار نیست و تا روزی که در فدراسیون باشم بی‌وقفه تلاش خواهم کرد.
با این اقدامات کشتی ایران چه میزان با شرایط مطلوب خود فاصله دارد؟
شاید کشتی نسبت به چند دهه گذشته یک تکانی خورده باشد اما تا رسیدن به جایگاه واقعی خود فاصله زیادی دارد. ما باید برای رساندن آن به جایگاه واقعی نهایت تلاش را داشته باشیم. کشتی در ایران مظلوم واقع شده و باید عدالت درباره آن اجرایی شود تا به حق خود برسد.
آیا فریادهای علیرضا دبیر در مجامع مختلف ورزشی ایران برای گرفتن این حق کارساز شده است؟
من چیز اضافه‌ای از بودجه ورزش ایران برای کشتی نمی‌خواهم. تمام حرف من این است که عدالت در ورزش اجرایی شود. عدالت به این معنا نیست به همه برابر پرداخت شود. باید هر رشته به اندازه ظرفیت و آورده خود بودجه دریافت کند. بار ورزش ایران بر روی کشتی است و باید این مهم مورد توجه قرار گیرد. قرار نیست همه رشته‌ها به یک اندازه دریافتی داشته باشند و باید عدالت رعایت شود. کشتی‌گیران در ۲ رشته آزاد و فرنگی افتخارات زیادی را کسب کردند که باید پاداش آنان به موقع پرداخت شود.
یعنی هنوز پاداش مدال‌آوران جهانی پرداخت نشده است؟
یک پاداش از سوی فدراسیون برای مدال‌آوران در نظر گرفته شد که در کمترین زمان ممکن به آنان پرداخت شد اما بعد از ۲ سال هنوز پاداش وزارت ورزش به دست ما نرسیده است. این مشکل را در مجلس هم مطرح کردم. البته من همچنان منتظر پاداش کشتی‌گیران هستم و انشالله پرداخت کنند.
تلاش شما چه میزان در تحقق این عدالت تاثیر داشته است؟
کشتی لطف نمی‌خواهد بلکه به دنبال حق خود است و من نیز برای احقاق این حق تلاش خواهم کرد اما هنوز به شرایط مطلوب نرسیده‌ایم. در حق این رشته مدال‌آور ظلم می‌شود. وقتی به جایگاه مطلوب می‌رسیم که سهم کشتی براساس آورده این رشته داده شود. باید نگاه کنیم که چند رشته به مانند کشتی در المپیک و بازی‌های آسیایی مدال‌آور داریم.
در کنار کارهای فنی و زیرساختی توجه خاصی به ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در ورزش دارید و این کار نیز مورد توجه بسیاری از نهادهای انقلابی قرار گرفته است.
باور قلبی دارم که تا شهدا نخواهند کاری انجام نمی‌شود زیرا این عزیزان ناظر و شاهد اعمال ما هستند. عاقبت به خیری ما در گرو رضایت شهدا است چرا که از نظر قرآنی آنان زنده هستند و در پیش پروردگار روزی خواهند داشت. در تمام کارهایی که انجام دادیم نام و یاد شهدا جاری بوده و سردیس تعدادی از شهدای کشتی‌گیر را نیز در سالن نصب کردیم و این کار را نیز ادامه خواهیم داد. کتاب زندگی شهدای رشته کشتی نیز در دستور کار قرار گرفته و به زودی نیز از کتاب زندگینامه یکی دیگر از این عزیزان رونمایی خواهد شد.
برای تکریم پیشکسوتان چه اقداماتی در دستور کار است؟
قرار است کتاب زندگینامه بزرگان کشتی ایران چاپ و منتشر شود. زندگینامه چند پیشکسوت مانند علی‌اکبر حیدری و منصور برزگر در دست چاپ و نوبت انتشار است و زندگینامه دیگر بزرگان را نیز کتاب خواهد شد.