علی صیدی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: وزن، نحوه و مدت‌زمان حمل کوله‌پشتی از جمله ویژگیهایی هستند که می‌توانند موجب تغییر در راستا و انحنای ستون فقرات، اختلالات و دردهای اسکلتی - عضلانی نظیر درد کمر و شانه، ایجاد فاصله میان مهره‌ها، بروز تغییرات قلبی - عروقی، تنفسی و تغییرات الگوی راه رفتن شود.
وی تاکید کرد: این مساله، در کودکان و نوجوانان که هنوز عضلات، رباط‌ها و استخوان‌های آنان تا پایان دوره بلوغ، مراحل تکاملی و رشد فیزیکی خود را طی می‌کند و مستعد بیشترین ضایعات ممکن هستند، از حساسیت بیشتری برخوردار است.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر دانشگاه علوم پزشکی زنجان ادامه داد: به این مهم باید توجه داشت که میزان مصرف انرژی هنگام استفاده از کوله‌پشتی نسبت به انواع دیگر کیف مثل کیف شانه‌ای یا کیف دستی، کمتر است.
به گفته این مسوول از آنجایی که استفاده از کوله‌پشتی، آسیب کمتری برای بدن ایجاد می‌کند، استفاده از آن در مقایسه با دیگر انواع کیف‌ها پیشنهاد می‌شود.
صیدی با بیان اینکه هنگام خرید کوله‌پشتی، بهتر است انواع سبک و دارای بند سینه‌ای و کمری انتخاب شود افزود: بهتر است در قسمت‌های مختلف کوله‌پشتی مثل پشت و بندها از اسفنج استفاده شده باشد و جهت توزیع مناسب‌تر نیرو، بندهای شانه‌ای، پهن باشند.
وی یادآور شد: همچنین برای حفظ ایمنی هنگام تردد دانش‌آموز، باید از نوارهای شبرنگ روی کوله‌پشتی استفاده شود.
رئیس گروه پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر دانشگاه علوم پزشکی زنجان به دانش‌آموزان توصیه کرد: هنگام حمل کوله‌پشتی، دقت کنند بندهای شانه‌ای، متقارن تنظیم شود و یکی شل و یکی سفت نباشد.
وی اضافه کرد: دانش‌آموزان باید از هر ۲ بند کوله‌پشتی استفاده کنند و دقت داشته باشند که کوله‌پشتی نباید روی پشت، شل قرار گیرد یعنی بندهای شانه‌ای باید طوری تنظیم شود که کوله‌پشتی به طور کامل قالب پشت بدن را بپوشاند.
صیدی اظهار کرد: بهتر است در چیدمان وسایل کوله‌پشتی، اشیاء سنگین‌تر در قسمت عقب (نزدیک به پشت)، اشیاء با وزن متوسط در قسمت میانی و اشیاء سبک در جلوی کوله‌پشتی قرار بگیرند و تا حد امکان از تمام فضای کوله‌پشتی استفاده شود.