به گزارش خبرنگار ایرنا، آلودگی هوا در زمستان و پدیده وارونگی هوا که در یک دهه اخیر به معضلی مهم برای کلانشهرهای کشور تبدیل شده و نفس پایتخت‌نشینان را در برخی روزها بند می‌آورد و گاهی هم سبب افزایش سفرها به مازندران می‌شود، به استناد برخی آمارها و داده‌های رسمی حالا مدتی است که آرام و بی صدا بر مازندران هم سایه افکنده و کیفیت هوای این استان را کاهش داده است.
هرچند که تصور درگیری مازندران با آلودگی هوا و پدیده " اینورژن " یا وارونگی هوا که در تهران و کلانشهرها سال‌هاست که زمستان‌هایی آلوده را ایجاد می‌کند، دشوار است، اما واقعیت این است که مازندران بر خلاف تصورات موجود، در بین استان‌های بالای جدول آلودگی هوا قرار دارد؛ موضوعی که طی چند سال اخیر اشاره‌هایی در قالب هشدارهای زیست‌محیطی به آن شد و اکنون همان هشدارها به واقعیت پیوسته است.
تداوم مازوت سوزی در نیروگاه نکا
نیروگاه شهید سلیمی نکا که حدود پنج درصد برق کشور را تأمین می‌کند، به استناد برخی آمارها هر سال دست‌کم حدود یک میلیارد لیتر مازوت می‌سوزاند. آلودگی ناشی از سوخت مازوت در نیروگاه شهید سلیمی نکا طی سال‌های اخیر نیز بارها مورد انتقاد مسئولان و کارشناسان قرار گرفت و هشدارهایی درباره آن داده شد، اما این هشدارها نه تنها به حل این معضل منتهی نشد، بلکه بنا به اظهارات مدیر شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی مازندران، میزان مصرف مازوت در این نیروگاه بیش از دو برابر افزایش یافته است.
باور بسیاری از فعالان محیط زیست و مردم این است که دود حاصل از سوخت مازوت در نیروگاه نکا تا شعاع چند کیلومتری محدوده پیرامونی همین مجموعه و نهایتا مناطق سرزمینی نکا و بهشهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما مدیرکل هواشناسی مازندران می‌گوید این دود هر روز از غرب دست‌کم به فریدونکنار و از شرق حتی گاهی به برخی شهرهای گلستان نیز می‌رسد.
فقدان ایستگاه شاخص آلاینده‌های هوا در مازندران
البته مازندران طی سال های گذشته در حالی از ایستگاه‌های شاخص آلاینده‌های هوا بی‌بهره مانده است که به گفته معاون محیط زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران سه سال پیش در کارگروه کاهش آلودگی هوای مازندران ایجاد ۶ ایستگاه سنجش آلاینده‌های هوا تصویب شده بود و به دلیل تخصیص نیافتن اعتبار به این موضوع تا کنون اجرایی نشده است.
علی اکبر یداللهی روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: مکاتبات متعددی برای اجرای آن مصوبه داشتیم. سه سال پیش تصویب شده بود که ۶ ایستگاه با پراکنش مناسب در استان ایجاد شود، اما در سال های گذشته اعتباری برای اجرای این طرح داده نشد و به محض این که اعتبار مورد نیاز تخصیص یابد این ایستگاه‌ها راه‌اندازی می‌شوند.
وی راه‌اندازی و مدیریت این ایستگاه‌ها را یک اقدام مشارکتی بین دستگاه‌های مختلف بیان کرد و گفت: ایستگاه‌های سنجش آلودگی هوا کارکرد فرابخشی دارند و حفاظت محیط زیست، شهرداری، بهداشت و هواشناسی می‌توانند از اطلاعات این ایستگاه‌ها برای برنامه‌ریزی‌های مختلف استفاده کنند.
معاون محیط زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران ادامه داد: با برنامه ریزی های انجام شده و اراده دولت اکنون حدود ۲ میلیارد و۲۰۰ میلیون تومان اعتبار برای نصب مرکز سنجش آلودگی هوا در آمل و نکا تخصیص یافت که با تعیین جانمایی از سوی شهرداری‌های این ۲ شهر برای نصب این دستگاه ها در آینده نزدیک اقدام خواهد شد.
یداللهی تصریح کرد: اکنون در مازندران فقط یک ایستگاه سنجش میزان آلایندگی در میدان امام حسین (ع) ساری قرار دارد که نوسازی این دستگاه در ماه های گذشته انجام شد اما این دستگاه به تنهایی جوابگوی بررسی کل آلاینده ها در استان نیست و دولت برای رفع این چالش زیست محیطی نصب ۲ دستگاه دیگر را در دستور کار قرار داد.
به گزارش ایرنا، پایش، نظارت، کنترل و سنجش واژه های مختص زندگی مدرنیته اند، واژه هایی که در راستای عملکرد نادرست انسان با طبیعت و محیط اطرافش آن شکل گرفته اند، زمانی که دودکش های بلند و سر به فلک کشیده صنایع در هر شهری به نشو و نما پرداختند و از بالا به انسان هایی که به آنها شاخ و بال دادند نگاه می کردند، قطعا احساس فتح و پیروزی می کردند چون نتیجه آن امروز در زندگی بشریت دیده می شود.
مرگ و میر هزاران نفر در سراسر دنیا، افزایش بیماری های قلبی و تنفسی و بروز انواع سرطان ها به علت آلودگی هوا برخی از مشکلاتی است که دامن انسان به اصطلاح مدرن را گرفته است، در این وانفسای زندگی، مسولان وقت به این نتیجه رسیدند که باید این وضعیت کنترل شود و اگر همین گونه افسارگسیخته پیش رود دیگر قابل کنترل نخواهد بود، بر این اساس به مرور پایش کیفی هوا شکل گرفت که در آن آلاینده هایی مانند ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد و منواکسید کربن در دستور کار قرار گرفت.
همچنین در این راستا به تدریج سطوح مختلف آلودگی هوا شکل گرفت و به هوای پاک، قابل قبول، ناسالم برای گروه های حساس، ناسالم برای تمام گروه ها، بسیار ناسالم و خطرناک تقسیم شد که برای مشخص کردن این شرایط ایستگاه های سنجش آلودگی هوا ایجاد شده است.