به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سایِنس اَلِرت، از بیش از یک قرن پیش تا کنون، رحِم تا حد زیادی یک محیط استریل در نظر گرفته شده است؛ اما، حتی با وجود فناوری پیشرفته پزشکی کنونی نیز محققان نمی‌توانند به اتفاق نظر برسند که آیا جفت و مایع آمنیوتیک واقعاً عاری از میکروب هستند یا خیر.
برخی از دانشمندان ادعا می‌کنند که در سال‌های اخیر، نشانه‌هایی از حیات میکروبی را در نمونه‌های جنین‌ها کشف کرده‌اند؛ این امر باعث شده است که آن‌ها استدلال کنند میکروبیوم انسان (باکتری‌ها، قارچ‌ها و باکتری‌های باستانی که روی بدن و داخل آن زندگی می‌کنند) قبل از تولد وجود دارد.
گروهی از محققان از آمریکای شمالی، اروپا و انگلیس با این نظر مخالف هستند و معتقدند چنین مطالعاتی بر اساس نمونه‌های آلوده انجام شده است. آن‌ها چنین استدلال می‌کنند که میکروب‌های کشف‌شده در یافته‌های گذشته، حین زایمان طبیعی یا یک روش بالینی برای برداشتن جنین یا نمونه‌هایی از دی‌اِن‌اِی آن، بدون اینکه محققان بخواهند، وارد نمونه‌ها شده‌اند.
امکان انتقال میکروب‌ها از مادر به جنین با عبور از جفت وجود دارد؛ اما معمولاً سیستم ایمنی در مایع آمنیوتیک به‌سرعت به این مهاجمان خارجی رسیدگی می‌کند. اگر میکروب‌ها در آنجا باقی بمانند، باعث ایجاد مشکلاتی جدی برای سلامتی و رشد جنین می‌شوند.
کاترین کِنِدی (Katherine Kennedy)، میکروب‌شناس از دانشگاه مک‌مَستر در کانادا و از محققان تیم پژوهشی، می‌گوید: چنین اختلاف نظری بر سر یک جنبه اساسی از زیست‌شناسی انسان مشکلی بر سر راه پیشرفت علمی است.
سوزان دِوکوتا (Suzanne Devkota)، میکروب‌شناس دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس در آمریکا، می‌گوید: پژوهش ما تا کنون نشان داده است که مطمئناً ممکن است میکروب‌ها در محیط داخل رحم باشند، اما من معتقدم در بهترین حالت این میکروب‌ها از جای دیگری در بدن می‌آیند و بومی محیط داخل رحم نیستند. حتی اگر واقعاً تعداد کمی از میکروب‌ها قبل از تولد جنین، آن را فراگرفته باشند، چگونه سیستم ایمنی در حال رشد، آن آلاینده‌ها را از استفاده از شکل جدید زندگی باز می‌دارد؟ و چگونه سلول‌های ایمنی می‌دانند کدام میکروب‌ها را در وهله اول به درون خود راه دهند و کدام‌ها را بیرون برانند؟
تیم پژوهشی این‌گونه نتیجه‌گیری می کند: از دیدگاه بالینی، به نظر می‌رسد پذیرش بیشتر تفاسیر ارائه‌شده در نشریات اخیر درباره وجود میکروارگانیسم‌ها (ریزجانداران) در جنین از نظر بیولوژیکی (زیست‌شناختی) دشوار است، زیرا این موضوع به احتمال زیادبه آسیب به جنین یا مرگ آن منجر می‌شود. شواهد کاملاً به نفع فرضیه «رحم استریل» است.