به گزارش ایرنا، فدراسیون شطرنج ایران از روزهای طلایی خود فاصله گرفته و هیچ نشانی از تحرک و اقدامات سازنده در این فدراسیون به چشم نمی‌خورد. فدراسیونی که در فاصله کمتر از چهار سال موفق شد نسل طلایی را تربیت کند که امروز مدعی اصلی در جهان این رشته به شمار می‌روند و حتی افتخارات بی‌نظیری برای ورزش ایران کسب کردند. کسب درجه سوپر استادی، کسب عنوان قهرمانی تیمی آسیا، کسب عنوان قهرمانی تیمی المپیاد جهانی زیر ۱۶ سال، حضور در المپیاد جهانی شطرنج در گروه A و چندین عنوان انفرادی تنها بخشی از این افتخارات است.
روند رو به رشد این رشته در حالی این روزها متوقف شده که در سال‌های نه چندان دور، تیم ایران در جمع ۲۰ تیم برتر در بخش مردان قرار داشت و در بخش زنان نیز ملی‌پوش کشورمان در بین ۱۵ شطرنج باز برتر دنیا بود و توانست مدال نقره و طلای مسابقات قهرمانی سریع و برق‌آسای جهان در روسیه را کسب کند.
ماشین شطرنج ایران در حالی این روزها در جاده موفقیت با دنده معکوس در حال حرکت است که بسیاری باور دارند که حسن تامینی لینچانی از جنس این رشته نیست و حتی در تامین بودجه عمومی فدراسیون ناتوان است. او برای گذراندن امورات اقتصادی ورزش شطرنج چشم به بودجه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دوخته است. تامینی با برجسته کردن ۱۴ میلیارد مالیات مدیران گذشته به نوعی خود را از پاسخگویی مبرا کرد. مالیاتی که بنا بر اخبار برخی از رسانه‌ها از سوی دولت سیزدهم بخشیده شده است.
البته بخشیده شدن این مالیات هم نتوانسته به عنوان یک شوک مدیریتی شطرنج ایران را از حالت رکود و ایستایی خارج کند. مشکلات اقتصادی و اپیدمی مهاجرت شطرنج‌بازان از ایران شرایط سختی برای مدیریت تامینی ایجاد کرده که وی را از مدیریت این فدراسیون عاجز ساخته است. تامینی که با شعار جذب منابع مالی و توجه خاص به نخبه‌های این رشته خردادماه سال ۱۴۰۰ از مجمع انتخاباتی رای اعتماد گرفت اکنون خود و برخی دیگر از مسوولان فدراسیون، از بودجه کم فدراسیون گلایه دارند.
نمونه این گلایه‌ها را می‌توان در مصاحبه شادی پریدر نایب رییس فدراسیون شطرنج دید. وی چند روز پیش به رسانه‌ها گفت: برای تیم ملی شطرنج ایران مربی خارجی در سطح بالا احتیاج است. برای این اتقاق حداقل باید نزدیک به ۸۰ هزار دلار هزینه کنند و اگر می‌خواهند این بازیکنان نتیجه بگیرند باید این مربی جذب شود اگر هم نمی‌خواهند که می‌شوند مثل بقیه.
پریدر حتی به این مهم اشاره کرد که پرهام مقصودلو سوپر استاد شطرنج ایران و محمدامین طباطبایی استاد بزرگ این رشته با هزینه خود در مسابقات معتبر تاتااستیل هلند حضور پیدا کردند.
اگر نوک پیکان انتقادات این پیشکسوت به سمت و سوی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است باید گفت که بازخوانی سخنان تامینی در روز مجمع انتخاباتی فدراسیون حکایت از آن دارد که رییس کنونی فدراسیون با علم به مشکلات موجود در این رشته در مجمع انتخاباتی فدراسیون حضور پیدا کرد. رییس فدراسیون به عنوان یکی از سیاسیونی که سابقه حضور در کمیسیون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی را در کارنامه دارد به خوبی از مشکلات بودجه فدراسیون‌ها آگاه و قوانین کمک به ورزش حرفه‌ای را از بر است.
تامینی همچنین پس از انتخاب به عنوان رییس فدراسیون شطرنج به خبرنگار ایرنا گفت: بودجه‌ای که از سوی وزارت ورزش و جوانان به این فدراسیون اختصاص پیدا می‌کند مبلغ زیادی نیست لذا وظیفه رییس فدراسیون آن است که برای برطرف کردن مشکلات از توانایی خود استفاده کند تا از لحاظ مالی برای مجموعه تحت نظر خود مشکلی نداشته باشد. من در یک دهه گذشته سمت‌هایی مانند نمایندگی مجلس را در کارنامه داشتم و در کمیسیون تلفیق بودم. در فراکسیون ورزش مجلس نیز عضو بودم. تمام تلاش خود را خواهم کرد تا از این ارتباطات استفاده کنم و منابع مالی را در اختیار فدراسیون قرار دهم. امیدوارم در این مسیر با کمک سایر اعضای خانواده شطرنج موفق شوم.
بازخوانی وعده‌های رییس فدراسیون شطرنج نشان از آن دارد که تامینی نیز مانند برخی مدیران قبلی، چشم به کمک‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دوخته و تا کنون اقدام چشمگیری برای جذب بودجه کلان انجام نداده است. او حتی در عمل به سایر وعده‌های خود نیز توفیق چندانی نداشت. یکی از مهمترین برنامه‌های تامینی در شطرنج حفظ نخبگان این رشته و تلاش برای بازگرداندن برخی از شطرنج‌بازان بود. او حتی پس از چندی اعلام کرد که در زمان مدیریت وی هیچ شطرنج‌بازی مهاجرت نکرده است و این دستاورد تامینی زمانی رنگ باخت که نفر اول شطرنج زنان نیز به اسپانیا مهاجرت کرد.
بی‌خبری فدراسیون تحت مدیریت تامینی و گلایه‌های مکرر تیم مدیریتی وی از مشکلات مالی نشان از آن دارد که نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در ۱۸ ماه گذشته مسیر توسعه این رشته را به درستی طراحی نکرد و حتی اقداماتی را انجام داده که شطرنج ایران را از ریل موفقیت خارج کرده؛ اقداماتی که بخش زیادی از آن به دلیل بی‌توجهی به وعده‌هایی است که تامینی توانست با اتکا به آن رای اعضای مجمع را کسب کند.