به گزارش روز یکشنبه ایرنا از شبکه خبری «فرانس ۲۴»، برلین و واشنگتن بر سر ارسال تانک به کی‌یف توافق اصولی کرده‌اند. اما آنچه باید در عمل برای اجرایی شدن این توافق صورت گیرد باقی مانده است و آن هم مساله رساندن تانک‌های لئوپارد۲ و آبرامز به جبهه‌های اوکراین در کوتاه‌ترین زمان ممکن و در امنیت کامل است. چرا که ولودیمیر زلنسکی در اظهاراتی در ۲۵ ژانویه (۵ بهمن) اعلام کرد: اوکراین بدون تعلل به این تقویت‌ها نیاز دارد تا امیدوار باشد بتواند با حمله بعدی روسیه که در بهار امسال پیش‌بینی می‌شود، مقابله کند .آلمان از یک دوره تحویل بین «پایان مارس تا اوایل آوریل» (فروردین ماه) خبر داده است.
تا امروز، کشورهای غربی تاکنون موفق شده‌اند تجهیزات نظامی به ارزش ده‌ها میلیارد دلار را بدون مشکل تحویل دهند. نیویورک تایمز در مقاله ای که اخیرا منتشر شد، عنوان کرد: «روسیه رسما هرگز نتوانسته کاروان تسلیحاتی به سوی اوکراین را هدف قرار دهد و کارشناسان نظامی از این مساله به عنوان بازی موش و گربه‌ای یاد می‌کنند که اوکراین در حال برنده شدن در آن است.
تانک‌های لئوپارد ۲ وعده داده شده آلمان همچون آبرامزهای آمریکایی می‌توانند اهداف اولویت‌دار برای مسکو باشند و نابود شوند. همانطور که دمیتری پسکوف سخنگوی کرملین گفت: آنها خواهند سوخت.
به دشواری بتوان این ادوات سنگین با بیش از ۵۵ تن وزن را بدون آنکه در نظر آیند در جاده‌های اوکراین به راه انداخت. جف هاون (Jeff Hawn) کارشناس مسائل نظامی روسیه و مشاور خارجی موسسه آمریکایی مطالعات ژئوپلیتیک (New Lines Institute) این نقل و انتقال را «چالش واقعی لجستیکی» ارزیابی می‌کند.
نیویورک تایمز همچنین مطمئن است که جزئیات چنین عملیاتی از اسرار بسیار محرمانه این جنگ است. ابتدا باید در مورد مکان تحویل تانک‌ها تصمیم‌گیری شود. هان در این باره می‌گوید: این تحویل به دلایل امنیتی احتمالاً در یک کشور اروپایی که عضو ناتو و همسایه اوکراین است [لهستان، مجارستان، رومانی، اسلواکی] صورت خواهد گرفت. مطمئناً آمریکایی‌ها یا آلمانی‌ها نمی‌خواهند این خطر را بپذیرند که افرادشان در معرض حمله احتمالی روسیه به خاک اوکراین قرار گیرند.
زمانی که ارتش اوکراین لئوپارد ۲ و آبرامز را در اختیار گرفت باید به تنهایی این تانک ها را به خط مقدم برساند. و با توجه به فوق پیشرفته بودن تانک ها، دیگر تنها مساله قرار گرفتن پشت فرمان و راندن آنها تا دونباس مطرح نیست. به گفته هاون، لئوپاردهای ۲ آلمانی کمی ساده تر هستند و از نظر طراحی به تانک هایی که اوکراینی ها قبلا استفاده کرده اند نزدیک ترند. اما تانک های آبرامز یک محیط الکترونیکی کاملا جدید با موتور منحصربه‌فرد و سوخت بسیار خاص است.
به این ترتیب، این محموله تنها زره‌پوش‌ها را شامل نمی‌شود بلکه باید به آن مجموعه‌ای از قطعات یدکی مورد نیاز در صورت خرابی، مقادیری سوخت و پرسنل ویژه و آموزش دیده نگهداری و جابجایی روزانه این ماشین های جنگی را نیز در نظر گرفت.
این محموله که فضای قابل توجهی را اشغال می کند به سرعت توسط روس ها قابل شناسایی خواهد بود. به همین دلیل، بعید است که اوکراینی ها تمام تانک‌های سنگینی را که قرار است دریافت کنند (۳۱ عراده تانک آبرامز و ۱۴ عراده تانک لئوپارد ۲) به یکباره به خط مقدم بفرستند. به گفته هاون «این محموله در گروه های چهار تا شش تانک به جبهه‌های اوکراین ارسال می‌شود.
راه آهن یا مسیر جاده‌ای؟
ارسال تانک به اوکراین مسنلزم انتخاب یکی از این دو مسیر است؛ راه آهن یا مسیر جاده‌ای. حسین علی‌اف کارشناس جنگ اوکراین- روسیه در دانشگاه گلاسکو می گوید: راه‌آهن ممکن است راه جذابی به نظر برسد، اما روس‌ها شبکه ریلی اوکراین را به خوبی می‌شناسند و می توانند از نزدیک آن را زیر نظر گرفته و این تانک‌ها را نابود کنند.
جاده هم جایگزین مناسبی نیست. از آن رو که برخی از آنها نمی‌توانند وزن این خودروهای زرهی را تحمل کنند. به عنوان مثال، حسین علی‌اف می گوید: در اوکراین پل هایی وجود دارد که برای تحمل حداکثر وزن یک تانک شوروی ساخته شده اند، که از این مدل های جدید غربی سبک تر است.
بنابراین راه‌حل احتمالاً عبور از بهترین جاده‌های اصلی است که در معرض دید بیشتری نیز هستند .ناگفته نماند که برای انتقال این تانک‌ها باید از کامیون‌های ویژه‌ای که توان حمل آنها را داشته باشد استفاده کرد، چون قرار نیست آنطور که هاون می گوید، این تانک‌ها سوخت خود را در طول مسیر صرف کنند.
کارشناسان با بررسی چنین شرایطی معتقدند که در ارسال این محموله از مجموعه‌ای از راه‌های انتقال و ترکیبی از وسایل حمل و نقل استفاده خواهد شد؛ بخشی توسط قطار، سپس جاده و/یا برعکس... اما علی‌اف تاکید می کند که این نقل و انتقال «همیشه در شب و با بهترین استتار ممکن» صورت خواهد گرفت. بنابراین مسیر با بیشترین دقت ترسیم خواهد شدو این امکان وجود دارد که اوکراینی ها چندین جوخه خودروهای زرهی را برای این منظور بکار گیرند.
آیا تانک‌ها تا حمله بهاری به مقصد می‌رسند؟
در ادامه گزارش فرانس ۲۴ به نقل از هاون می‌خوانیم: این یک فرآیند بسیار تدریجی است که زمان زیادی طول خواهد کشید.
مقامات نظامی آمریکا به نیویورک تایمز، گفتند که انتقال تانک‌های آبرامز به اوکراین ممکن است بیش از یک سال طول بکشد. البته این در مورد تانک‌هایی است که قرار باشد از آمریکا ارسال شود. به گفته هاون، بخشی از این تانک‌ها در انیارهای تسلیحاتی اروپایی و آلمان موجود است و همین امر زمان انتقال را کوتاه می‌کند.
علاوه بر این، باید زمان آموزش این تانک‌های بسیار پیشرفته آمریکایی را در نظر گرفت که می تواند ماه ها ادامه داشته باشد. به گفته علی‌اف، اعلام عمومی ارسال خودروهای زرهی تنها تایید کننده تصمیمی است که در پشت صحنه و در بالادست اتخاذ شده است.
این گزارش در پایان با اشاره به اینکه آموزش اوکراینی ها برای استفاده از لئوپارد۲ و آبرامز باید از چند ماه پیش در آغاز شده باشد، این سوال را مطرح می کند: چه تضمینی برای رسیدن به موقع تجهیزات نظامی برای استفاده در برابر حمله احتمالی بهاری ارتش روسیه وجود دارد؟