به گزارش ایرنا، نیم فصل دوم هم با سوت‌های بحث‌برانگیز و جنجالی آغاز شده و گویا قرار نیست لیگ بیست و دوم یک هفته بدون جار و جنجال‌هایی به پایان برسد. آخرین آن هم بازی فولاد و پرسپولیس بود که قرمزها معترض قضاوت موعود بنیادیفر بودند و باخت‌شان را متوجه اشتباهات داوری می‌دانستند.
چنین قضاوت‌های پرحرف و حدیثی در فصل جاری سبب شده داوران همواره در سیبل انتقادات قرار بگیرند و واکنش‌های زیادی علیه آنها صورت بگیرد. رئیس کمیته داوران هم هفته گذشته تهدید کرد که با داوری که اشتباه تاثیرگذار انجام دهد، مماشات نخواهد شد.
مانند همیشه داوران تبدیل به متهمان شماره یک شده‌اند که از مربی و بازیکن و مدیر هم با ادبیاتی تند پس از هر باخت آنها را مورد شماتت قرار می‌دهد و سوت‌هایشان را دلیل شکست و ناکامی می‌دانند. اگر چه در بعضی از این حاشیه‌ها مربی و بازیکن سعی کرده‌اند کم‌کاری و ضعف‌شان را به گردن داور بیندازند. البته قابل انکار نیست که در برخی از بازی‌های لیگ چه در فصل جاری و چه دوره‌های گذشته یک سوت اشتباه نه تنها نتیجه یک مسابقه بلکه سرنوشت یک تیم را تغییر داده و هزینه سنگینی را تحمیل کرده است. به طور قطع چنین اشتباهاتی پذیرفته نیست و همان طور که خداداد افشاریان عنوان کرده است با آن برخورد خواهد شد و مجازات و تنبیه در نظر گرفته می‌شود.
برخورد با اشتباه یک داور که سرنوشت یک تیم و مسابقه را تغییر می‌دهد، اجتناب ناپذیر است و همه بر آن تاکید دارند، اما در کنار برخوردهای انضباطی و هجمه‌هایی که علیه داوران صورت می گیرد، باید ببینیم که چه شرایط و چه امکاناتی را برای داوران در نظر گرفته‌ایم که حالا انتظار داریم آنها قضاوت‌های بدون نقصی داشته باشند.
شاید قبل از اینکه شمشیر نقد علیه داوری برکشیده شود، باید شرایطی که برای قضاوت یک داور در نظر گرفته می‌شود را هم سنجید و سپس انتظارات را از آنها لیست کرد.
البته هر گونه کمبود و عدم رسیدگی به وضعیت داوران، نمی‌تواند توجیه کننده یک اشتباه تاثیرگذار باشد و اکثریت جامعه داوری هم با وجود مشکلات زیادی که بر سر راه آماده‌سازی مناسب‌شان وجود دارد، همواره سعی می‌کنند بهترین قضاوت را داشته باشند.
با این حال یک داور وقتی با شرایط مناسب آماده قضاوت یک مسابقه شود نسبت به زمانی که با انواع و اقسام مشکلات و نداشتن حتی کمترین امکانات بخواهد یک بازی را سوت بزند، تفاوت وجود دارد.
جامعه داوری در حالی هر هفته مورد هجمههای مختلف قرار می‌گیرد که چه از نظر حقوق و دستمزدی که می‌گیرند و چه امکاناتی که برای آنها در نظر گرفته می‌شود، از حداقل‌ها هم برخوردار نیستند و در سخت‌ترین شرایط آماده قضاوت یک دیدار می‌شوند.
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های داوران بحث معیشتی است و دستمزدهای فعلی در پایین‌ترین سطح قرار دارد و حتی افزایش آن در سال‌های اخیر هم سبب نشده دستمزد یک داور، حتی به حد متوسط هم برسد.
علاوه بر این و با وجود تلاش‌هایی که برای رسیدگی به داوران می‌شود، داور و ۲ کمک داور برای قضات یک مسابقه از داشتن هدست‌های مخصوص سیستم ارتباطی رادیویی که در فوتبال دنیا استفاده می‌شود هم محروم هستند و با تکنولوژی اولیه ایرپاد در جریان بازی با همدیگر در ارتباط هستند.این تنها یک نمونه از مصائب داوران در لیگ ایران است و چنین مشکلاتی جامعه داوری کم ندارد.
علاوه بر این تسریع در ورود کمک داور ویدئویی هم یکی از ضرورت‌هایی است که می‌تواند به داوران برای انجام یک قضاوت بی اشتباه کمک کند، سیستمی که در فوتبال روز دنیا نزدیک به ۵ سال است استفاده می‌شود اما هنوز استادیوم‌های ایران مجهز به این سیستم نشده است.
حال با توجه به این شرایط همان طور که از جامعه داوری انتظار یک قضاوت بی‌نقص و بدون اشتباه وجود دارد، در طرف مقابل نیز باید امکانات و تجهیزات لازم هم در اختیار داوران قرار بگیرد تا شاهد آن باشیم که اشتباهات داوری به مرور کمتر شود و مانند امروز شاهد چنین جنجال‌هایی در لیگ برتر و دسته‌های پایین‌تر نباشیم.