هانیه عاشوری روز یکشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، با تأکید بر اینکه به‌خاطر انجام‌ندادن عمل جراحی هنوز مصدوم هستم، توضیح داد: به دلیل مشکلات دانشگاه و امتحانات هنوز موفق به عمل جراحی نشدم و امیدوارم همین روزها عمل جراحی انجام شود سپس برای مسابقات کشوری حاضر خواهم بود.
این کشتی‌گیر سنگین‌وزن کشورمان که برای اولین‌بار در تاریخ کشتی بانوان موفق به کسب مدال طلای جهانی شد و در رقابت‌های قهرمانی آسیا هم دو مدال طلا و نقره کسب کرده است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر تمرین دارم؛ اما زیاد به پاهایم فشار نمی‌آورم. اگر مسابقات زودتر انجام شود، یعنی در فروردین‌ماه شاید نتوانم در رقابت‌ها شرکت کنم؛ اما در ماه‌های تیر و مردادماه قطع به‌یقین حضور خواهم داشت.
عاشوری با تأکید بر اینکه در دو رشته آلیش کلاسیک و آزاد، فعالیت دارم، تصریح کرد: در مسابقات آسیایی قرقیزستان در هر دو رشته کشتی گرفتم که در کشتی آلیش سبک آزاد مقام اول و در سبک کلاسیک مقام دوم را به دست آوردم.
به‌احترام مادرم، وزنه‌برداری را کنار گذاشتم
این بانوی قهرمان در پاسخ به اینکه شنیده شده به وزنه‌برداری هم علاقه‌مند هستید، یادآور شد: مدتی به اردوهای ملی وزنه‌برداری دعوت شدم و در تمرین‌ها ۱۲۰ کیلوگرم را در یک‌ضرب بالای سر بردم، اما در برابر نارضایتی مادر نتوانستم مقاومت کنم و به‌خاطر او وزنه‌برداری را کنار گذاشتم. مادرم معتقد بود که وزنه‌برداری آسیب‌زا است و دوست نداشت که ادامه بدهم.
عاشوری درباره مسابقات آتی خود، پیش‌بینی کرد: در مسابقات کشوری که قطعاً اول خواهم شد اگر آسیبم اجازه دهد سعی می‌کنم بهترین‌ها را به دست بیاورم.
نه در جایی استخدام شدم و نه حقوق پایه‌ای دارم
بانوی کشتی‌گیر سنگین‌وزن کشورمان درباره وضعیت تیم ملی کشتی آلیش بانوان، از مسئولان وزارت گلایه کرد و یادآور شد: انتظار داشتیم پس از مدال‌آوری‌های رنگارنگ، مسئولان وزارت ورزش و استانی از ما حمایت بیشتری کنند؛ اما فقط علیرضا دبیر رئیس فدراسیون و شهریان نایب‌رئیس امور بانوان پیگیر و حامی تیم ملی کشتی بانوان هستند.
وی تشریح کرد: کمترین خواسته ما، استخدام و مشغول‌شدن به کار در اداره‌ای بود که متأسفانه هنوز اجرایی نشده است. ما حتی هنوز حقوق پایه هم نداریم و در حقیقت از لحاظ کاری و مالی هیچ رسیدگی نشد.
عاشوری در مورد وضعیت درمان مصدومیت خود هم اظهار داشت: برای درمان مصدومیت هم نائب رئیس بانوان فدراسیون، پیگیر بود و پیشنهاد داد عمل جراحی را در تهران انجام دهم؛ اما به دلیل امتحانات دانشگاه هنوز موفق نشدم.
این بانوی کشتی‌گیر یادآور شد: همیشه از مسئولان خواسته‌ام که هم از لحاظ کاری و حقوق پایه‌ای حامی ما باشند. زیرا وقتی دوستان و اقوام می‌گویند تو غیر اینکه کشتی گرفتی و آسیب دیدی چیزی نصیبت نشد و کسی هم رسیدگی نکرد آدم دلسرد می‌شود.