به گزارش ایرنا از خبرگزاری رویترز؛ خبرگزاری تاس به نقل از سازمان های امنیتی محلی کریمه اعلان کرد: این آتش سوزی شبانه، در نتیجه اتصال کوتاه دستگاه های برقی ایجاد شده است.
روسیه، شبه جزیره کریمه رادر ۲۰۱۴ به خاک خود منضم کرد، اما کیف اعلام کرده که قصد دارد آن را با اعمال زور پس بگیرد.
به گفته میخائیل رازووژایف فرماندار کریمه که از سوی مسکو منصوب شده، مکان آتش سوزی، خوابگاه کارگران ساختمانی برای بزرگراه جدید تاوریدا بوده که شهرهای سواستوپول و سیمفروپول کریمه را به هم وصل می کند.
خبرگزاری ریا به نقل از سازمان های امدادی محلی گزارش داد که در هنگام آتش سوزی ۱۸۵ تن درون این ساختمان کوچک سکونت داشته اند.
کمیته تحقیق روسیه که جرائم و جنایت های بزرگ و مهم را بررسی می کند، اعلام کرد که بررسی علت این آتش سوزی را آغاز کرده و بازرسان آن در محل حادثه حضور دارند.
رازووژایف در کانال تلگرام خود افزوده که آتش سوزی تا بامداد پنجشنبه مهار شده است.
به گزارش ۳۰ دی ماه ایرنا از رویترز؛ روسیه باهشدار نسبت به حمله احتمالی اوکراین به کریمه، چنین حمله ای را «بی‌نهایت خطرناک» خواهد دانست.
پس از آنکه نیویورک تایمز از خشنودی ضمنی مقامات آمریکایی نسبت به ایده کمک به اوکراین برای حمله به شبه جزیره کریمه گزارش داد، روسیه اعلام کرد که حمله احتمالی اوکراین به کریمه «بی‌نهایت خطرناک» خواهد بود.
شبه‌جزیره کریمه که در سطح بین‌المللی به عنوان بخشی از اوکراین محسوب می شود، توسط روسیه تصرف و در سال ۲۰۱۴ ضمیمه این کشور شد. ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه نیز گفت این شبه‌جزیره مانند بسیاری از مناطق دیگر اوکراین که از آغاز جنگ در فوریه ۲۰۲۲ توسط نیروهای نظامی روسیه تصرف شده است، از نظر تاریخی جزئی از سرزمین روسیه محسوب می‌شوند.
مسکو بلافاصله پس از آغاز تهاجم خود به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، (اسفند گذشته) بخش‌هایی از جنوب شرقی این کشور را تصرف کرد که این امکان را به روسیه داد تا پل زمینی از خاک خود به کریمه ایجاد کند. از آن پس، روسیه توانست از این شبه‌جزیره به عنوان یکی از پایگاه‌های خود برای انجام عملیات‌های نظامی علیه اوکراین استفاده کند.
شبه‌جزیره کریمه، پایگاه تاریخی ناوگان دریای سیاه روسیه و مقصد محبوب برای تعطیلات تابستانی شهروندان این کشور است.
پس از حمله به پل جاده‌ای و ریلی ساخت روسیه که کریمه را از طریق دهانه دریای آزوف به خاک روسیه متصل می‌کند، کی‌یف با اینکه هرگز مسئولیت آن حمله را برعهده نگرفت اما خوشحالی و رضایت خود از انجام آن را نیز هرگز کتمان نکرد، نشان می‌دهد که اوکراین پیش از این هم توانایی تحت فشار قرار دادن نیروهای روسیه مستقر در کریمه را داشته است.