به گزارش ایرنا، گشتن دنبال سوژههای خبری در مناطق زلزله زده و خرابههای برجا مانده از آن، یکی از ناخوشایندترین تجربهها در کار خبری است، هر چه به اطراف مینگرید، همه چیز از یک آجر یا بلوک سیمانی فرو ریخته تا درب و پنجرههای جدا از چهارچوب، حتی لولههای گاز از جا کنده شده نیز میتواند روایتگر این اتفاق ناگوار برای مردم سرزمینم باشد.
این بار برای تهیه گزارشی از آخرین وضعیت زلزلهزدگان شهرستان خوی، به سمت شهر «فیرورق» در ۱۰ کیلومتری شمال غرب شهر خوی رفتم، از مزارع و باغات حاشیه جاده مشخص بود که این منطقه یکی از قطبهای مهم تولید محصولات زراعی و باغی است.
ابتدای ورودی شهر، ساختمان بزرگی وجود داشت که دیوارهای بلند آن را محصور کرده بود و از تردد زیاد مردم مشخص بود اینجا هم یکی از اردوگاههای اسکان اضطراری است، از خودرو پیاده شدم و شمار زیادی از چادرهای سفید رنگ هلال احمر که در ردیفهای منظم برپا شده بود از دور نمایان شد.
شرایط اسکان اضطراری و کمبود امکاناتی مانند سرویسهای بهداشتی و حمام، محلی برای بازی کودکان و مدرسه و آنچه زندگی امروزی به آن نیاز دارد، در این اردوگاه دیده نمیشود و از طرفی دیگر اجازه ورود به آنجا هم مشکل بود به همین خاطر راهم را به داخل شهر تغییر دادم.
شهر فیرورق با حدود ۲ هزار و ۵۰۰ خانوار از چند خیابان فرعی که همگی به جاده اصلی منتهی میشود، تشکیل شده و تعدادی از واحدهای مسکونی قدیمی در آن بیشترین خسارت را دیده و بسیاری از آنها تخریب شده ولی بخش نوساز در مقایسه با بخش قدیمی کمتر آسیب دیده است.
پس از متوقف کردن خودرو در مکانی امن و به دور از دیوارها و بناهای مسکونی، وارد کوچهای شدم، نشستن دختر بچهای یک و نیم تا ۲ ساله روی بقایای دیواری تخریب شده توجهام را به خود جلب کرد و برای گفتن عکس در فاصله و زاویه مناسب قرار گرفتم.
مادرش که مشغول بیرون کشیدن وسایل از زیر آوارها بود، از راه رسید و کلام را با مشکلات و سختیها شروع کرد و گفت: از ترس تخریب دیوارها، مجبوریم که وسایل را بیرون بیاوریم.
او در حالیکه همچنان مشغول کار کردن بود، هوای دختر بچه را داشت و به من هم تذکر می داد که دوست ندارد عکسی از خودش گرفته شود.
میگوید: کمی پایین تر از اینجا چادر برپا کردیم تا هم انتقال وسایل به چادر راحت باشد هم بر خانه تسلط داشته باشیم، بچهها با زندگی در چادر عادت نکردهاند هر چند نمیدانیم تا چه زمانی باید در این چادرها زندگی کنیم؟
راستش جوابی برای سوالش نداشتم اما آنچه از واژههای امیدبخش در ذهن داشتم، همگی را ردیف کردم تا سنگ صبوری برای این مادر فیرورقی باشد، اما جواب این مادر این بود که شما کی میتوانید درد ما درک کنید.
دختربچهاش را از روی دیوار برداشت و رفت، اما نگاه دخترک تا خم کوچه به سمتم بود و انگار به زبان بی زبانی میگفت کی زمان پایان این رنجها میرسد.
راهم را دامه دادم، در کوچهای دیگر هم حکایت همین بود، چند خانم مشغول جمع کردن اسباب و اثاث منزل و انتقال آن به یک فضای باز بودند.
اصرار من برای مصاحبه با آنان با جواب انکار روبرو بود تا اینکه یکی از میان آنها شروع به صحبت کرد، سفره دلش را باز کرد و گفت: فقیر بودیم فقیرتر شدیم، چند سال است با گرفتن وام که خودم ضامن آن هستم این خانه را درست کردیم.
وی افزود: تنها پنج ماه است به اینجا اسباب کشی کردیم که این بلا سرمان آمد.
در حالیکه حلقههای اشک کمکم بر چشمان و چهرهاش نمایان میشد، گفت: حالا میخواهند دوباره به ما وام بدهند، ما که وام قبلی را هنوز بازپرداخت نکردهایم، اقساط وام جدید را چگونه پرداخت کنیم.
او اضافه کرد: این کشور ثروتمند است، این بار خانهها را دولت برای ما درست کند، ما توان وام گرفتن و مقروض شدن دوباره نداریم.
کمی آن طرف تر ۲ مرد کنار دیواری نشسته بودند، بلند شدند و یکی از از آنان حرفایش را با گرانی مصالح ساختمانی مثل آهن و سیمان شروع کرد و گفت: هر کیسه سیمان ۵۰ هزار تومان و شاخه آهن پنج میلیون تومان است، مردم با این همه گرانی چگونه میتوانند دوباره ساخت و ساز کنند.
او افزود: تازه این مصالح تا به دست ما برسد گرانتر هم خواهد شد، هنوز حرفهایش تمام نشده که دوستش نیز وارد بحث شد و گفت: من تا پنج سال آینده باید اقساط وام قبلی را پرداخت کنم با حقوق پنج میلیون تومانی، این امکان را ندارم.
وی اشارهای به خانهاش که تخریب شده بود کرد و افزود: من چگونه با این حقوق هم خانه را درست کنم هم زندگی زن و بچهها را بچرخانم.
او که دل پر دردی داشت، ادامه داد: خودم مریض هستم و قلبم را تازه عمل کردهام.
مشغول گوش دادن به حرفهای این مرد بودم که زن میانسالی که بعدا فهمیدم همسر همان مرد است وارد بحث شد و با صدای گریان گفت: بدبخت شدیم، دار و ندارمون از بین رفت، چهار سال است مشغول ساختن این خانه بودیم.
هنوز حرفها زن به پایان نرسیده بود که همسرش بحث را ادامه داد و گفت: گریه نکن، اینها را خدا داده بود و خودش هم گرفته است.
وی طعنهای به ما رسانهها زد و گفت: اینها فقط عکس میاندازند و میروند اما خداوند اگه دوست داشته باشد نعمت را بر ما ارزانی میکند.
کمی بیشتر در این شهر به دنبال سوژههای خبری و تصویری گشتم، اما چیزی که بیشتر از اینها ذهنم را به خود مشغول کرده و آزارم میداد، درد دلهای مردم این شهر، و نگرانی از هزینههای سنگین بازسازی واحدهای تخریب شده، به این فکر میکردم که دولت چگونه میتواند با بازسازی این واحدهای تخریب شده این رنج را از روی شانههای این مردم بردارد.
بیشتر بخوانید:
رییس جمهور: دولت اعتبارات بازسازی مناطق زلزله زده خوی را تامین میکند
توزیع مصالح ساختمانی در مناطق زلزله زده خوی آغاز شد
اتمام عملیات اسکان اضطراری/ ۱۰۰ اردوگاه در مناطق زلزله زده خوی راه اندازی شد
برای یافتن جواب درد دلهای مردم مناطق زلزله زده شهرستان خوی و راهکار دولت برای تعمیر و بازسازی واحدهای مسکونی آسیب دیده از این زلزله به سراغ بنیاد مسکن انقلاب اسلامی آذربایجان غربی و کارشناسان این اداره کل رفتم.
کار ارزیابی واحدهای خسارت دیده زلزله خوی به اتمام رسید
مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی آذربایجانغربی با اشاره به اعزام ۱۳۰ تیم ارزیاب به مناطق زلزله زده شهرستان خوی، گفت: کار ارزیابی واحدهای مسکونی آسیب دیده از زلزله در ۷۰ روستا و ۲ شهر خوی و فیرورق به اتمام رسید.
جعفر برزگر اضافه کرد: از ۱۳ هزار و ۵۰۰ واحد خسارتی اعلامی به بنیاد مسکن، پس از بررسی دقیق ارزیابان و ناظران فنی، ۹ هزار و ۲۵۰ واحد خسارت دیده شناسایی شد.
وی با بیان اینکه طبق ارزیابی انجام شده، یک هزار و ۷۵۰ واحد آسیب دیده در دسته احداثیها قرار گرفته است، افزود: هفت هزار و ۵۰۰ واحد نیز نیاز به تعمیر دارند که نتایج کامل ارزیابیها به اطلاع استاندار آذربایجان غربی و مدیریت بحران رسیده است.
برزگر همچنین از توزیع مصالح ساختمانی مورد نیاز برای بازسازی مناطق آسیب دیده خبر داد و گفت: این مصالح از محل اعتبارات بنیاد مسکن تامین شده تا روند بازسازی زودتر اجرایی شود.
وی ادامه داد: هم اکنون میلگرد، سیمان و اسکلتهای پیچ و مهرهای فلزی (پیش ساخته) برای سازههای احداثی در مناطق زلزله زده خوی در حال توزیع است.
مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی آذربایجانغربی اظهار کرد: برای آواربرداری نیز منتظر مصوبه نماندیم و با تکیه بر اعتبارات داخلی، آواربرداری ۱۱۰ واحد مسکونی آسیب دیده را بطور کامل انجام دادیم و این روند در مناطق زلزله زده همچنان ادامه دارد.
وی در خصوص عملیات آواربرداری مناطق خسارت دیده شهرستان خوی اضافه کرد: عملیات آواربرداری این مناطق با حضور ۳۱ دستگاه ماشین آلات سنگین بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با سرعت ادامه دارد.
مدیرکل بنیاد مسکن آذربایجانغربی اظهار کرد: جهت تسریع در آواربرداری، علاوه بر ماشین آلات سنگین بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان، ماشین آلات سنگین از استان های آذربایجان شرقی، اردبیل، زنجان و کردستان در مناطق زلزله زده خوی حضور دارند.
برزگر ادامه داد: تاکنون در روستای «وار»، «بدلان» و شهر «فیرورق» آواربرداری ۱۱۰ واحد مسکونی به اتمام رسیده است.
شهرستان خوی ساعت ۲۱ و ۴۴ دقیقه شنبه شب بر اثر زمین لرزهای به بزرگی ۵.۹ درجه در مقیاس امواج درونی زمین (ریشتر) لرزید و پس از وقوع زلزله، امدادگران هلال احمر در کمتر از پنج ساعت جستجو و نجات را در ۷۲ روستا به اتمام رساندند و اسکان اضطراری آغاز شد و اکنون در ۱۰۰ اردوگاه ایجاد شده شهروندان اسکان داده شدهاند.
در پی این زلزله بسیاری از منازل مسکونی تخریب و خسارت زیادی به اماکن مختلف وارد شد در جریان زمین لرزه اخیر ۸۶ روستا و ۲ شهر خوی و فیرورق به استعداد ۷۷ هزار و ۹۲۰ هزار نفر تحت تاثیر قرار گرفتند.
خوی با ۳۹۰ هزار نفر جمعیت در شمال آذربایجان غربی واقع شده است.