اصفهان - ایرنا -مردم خطه اصفهان که همواره در تمام عرصه‌های سیاسی کشور پیشرو و پیشگام بودند . بنا به گفته یکی از پیشکسوتان و فعالان انقلابی اصفهان ، سال ۵۷ با دستگیری استاد "سید علی اکبر پرورش" و "حسینعلی زهتاب"، جرقه ورود دانش‌آموزان به صحنه قیام برای پیروزی انقلاب زده شد.

به گزارش ایرنا، قاسم سلمانی که در سال‌های قیام برای به ثمر رساندن انقلاب اسلامی، جوانی ۱۸ ساله بود به بیان خاطرات خود از روزهای روشن و پر از خاطره های فراموش نشدنی آن زمان پرداخت.

وی اینگونه آغاز کرد که در سال‌های ۵۴ و ۵۵ که کلاس‌های درس استاد پرورش در دبیرستان حکیم سنایی اصفهان تشکیل می‌شد، ایشان در کنار طرح بحث معاد، مباحث مربوط برای قیام انقلابی و زمینه چینی برای آگاهی مردم را مطرح می‌کردند.

این فعال فرهنگی که اکنون دبیر بازنشسته و مشاور مدیرکل آموزش و پرورش اصفهان است افزود: در سال ۵۷ مرحوم پرورش به عنوان یک معلم انقلابی و حسینعلی زهتاب هم به عنوان یک همکار فرهنگی و انقلابی دستگیر شدند و به زندان افتادند که به موضوع دستگیری این دو نفر در مدارس بین معلمان و دانش آموزان منتشر شد.

این دانش آموز دوران انقلاب افزود: همین امر باعث شدکه دانش آموزان نسبت به این مساله حساس شوند و تصمیم به قیام علیه رژیم ستمشاهی بگیرند و از سوی دیگر راهپیمایی ها و حوادث تبریز و قم هم به آن پیوست و به منجر این شد که همزمان با اعلام راهپیمایی هایی که به وقوع می پیوست مردم، دانش آموزان و معلمان سرازیر کوچه ها و خیابانها و در اصل درگیر شدن با ایادی دولت شوند.

دست به دست شدن اخبار دستگیری استاد پرورش و نگرانی دانش آموزان

این فعال انقلابی که در آن زمان همراه با دیگر همکلاسی‌های خود اخبار دستگیری استاد پرورش را رصد می‌کرد، گفت: بیشتر دانش آموزان اصفهانی در سال ۵۷ به دنبال دست یافتن اخباری از دستگیری معلم انقلابی خود بودند و به همین دلیل همراه با مردم به خیابانها آمدند و به تشویق سایرین برای شرکت در این قیام انقلابی می پرداختند.

وی به یاد آورد که چگونه در کوچه پس کوچه های محله "آیت الله خادمی" اصفهان، ماموران دانش آموزان دبیرستان دکتر صدیق علم (نبوی منش) را دنبال می کردند و آنها شعارهای انقلابی سر می دادند.

وی که خود یکی از توزیع کنندگان شعارها در بین دیگر دانش آموزان بود افزود: هر روز کار دانش آموزان این بود که با یکدیگر وعده بگذارند در محورهای اصلی شهر تظاهرات کنند.

وی، شهید نبوی منش را هم یکی از شهدای دانش آموز سال ۵۷ عنوان کرد که نامش اکنون جایگزین دبیرستان دکتر صدیق علم شده است.

شهید "روزبه نیا" اولین شهید پس از پیروزی انقلاب در اصفهان

وی، شهید "روبه نیا" را به عنوان اولین شهید دوران پس از انقلاب در اصفهان نام برد که در انتهای کوچه تکیه فولاد و گلستان شهدای فعلی به خاک سپرده شد و مردم به مرور متوجه شهادت وی شدند.

وی،مزار آن شهید بزرگوار به همراه چهار تَن دیگر از جمله برادر آن شهید که اکنون در ورودی گلستان شهدای اصفهان قرار دارد را میعادگاه دانش آموزان انقلابی سال ۵۷ دانست.

به ستوه آمدن مردم از وابستگی مدیریت کشور به بیگانگان

این فعال انقلابی یکی از دلایل نارضایتی مردم در دوران ستمشاهی را علاوه بر فشارهای عجیب اقتصادی و فقر و خفت، وابستگی مدیریت کشور به بیگانگان عنوان کرد و گفت: این مساله مردم را سخت ناراحت و گرفتار کرده بود به نحوی که میزان نارضایتی به سطوح متوسط و بالای جامعه هم سرایت یافته بود.

وی خاطرنشان کرد: مردم متوجه شرایط بسیار بد زندگی ، اقتصادی، معیشتی و امکانات عمومی شده بودند و در اصل آن چیزی که بیشتر آزاردهنده بود وابستگی بود که سردمداران رژیم گذشته بدون اجازه و اذن قدرتهای استکباری تصمیمی نمی توانستند بگیرند و اقدامی نمی توانستند بکنند و تمام تصمیمات و اقدامات آنها در اصل به ضرر جامعه و مردم ایران تمام می شد.

بنا به گفته سلمانی، نارضایتی مردم، بستری را مهیا و به تعبیر امروزی آبستن حوادثی شده بود که در حال فوران بود که اتفاق هم افتاد.

لطافت رفتار انقلابیون با تقدیم گل به نظامیان

سلمانی با یادآوری لطافت رفتار مردم انقلابی آن زمان با نظامیان گفت: مردم با تقدیم گل به نیروهای ارتشی که در خیابان‌ها مستقر بودند آنها را از برادر کشی منع می‌کردند.

وی رفتار مهربانامه، عاطفی و انسانی مردم با نیروهای دولت شاه را آنقدر زیبا و لطیف دانست که بخشی از نیروها را تحت تاثیر قرار داده بود و آنها مردم را با دل و جان همراهی می کردند.

این فعال انقلابی با بیان اینکه "تیمسار ناجی" در آن زمان فرمانده نظامی اصفهان بود، گفت: این رفتار مردم باعث شده بود که به جز تعداد محدودی که مجبور بودند به دلیل درجات نظامی با او همراه باشند و در خیابان‌ها حاضر شوند باقی آنها در عمل دلخوشی برای همراهی با دولت شاهی نداشتند.

وی ادامه داد: مردم انقلابی در آن زمان در کنار نیروهای نظامی وقت، همانند یک خانواده بودند که در یک قیام یکپارچه و همه جانبه برای اعتلای دین، توحید و نبوت و آنچه که آمال و آرزوی انبیا بود شرکت کردند.

حضرت امام (ره) هدف غایی و نهایی مردم

سلمانی، رهروی مردم به دنبال حضرت امام را برای آن منظور می دانست که ایشان را هدف غایی و نهایی خود می دانستند و حاضر بودند شهید بشوند و خون پاکشان به زمین ریخته بود.

وی خاطرنشان کرد: انقلاب این مسیر را تاکنون به همان شکل طی کرده تا حرکتی که امروز منتهی شده به جانفشانی شخصیتی مانند سردار دلها "حاج قاسم سلیمانی" که آن گونه مردم با دلدادگی، در تشییع جنازه ایشان شرکت می کنند.

این پیشگام انقلابی افزود: صحنه های اول انقلاب، باطنی و از عمق جان مردم و پیوند ناگسستنی بین آنها بود زیرا مرجعیت دینی و رهبری انقلاب متجلی شده بود.

وی تداوم توطئه های استکبار جهانی پس از نزدیک به چهل و چهار سال از پیروزی انقلاب را به دلیل استقامت، مقاومت و هدف واحددانش آموزان آن روز که امروز برخی از آنها به خیل شهدا پیوستند و مابقی رهپویان راه شهدا هستند دانست که برای عزت ایران اسلامی در حقیقت جانفشانی کردند و همچنین مردمی که امروز با نجابت خودشان همه فشارهای استکبار جهانی را تحمل می کنند و پای نظام، انقلاب و خون شهدا، محکم ایستاده اند.