به گزارش ایرنا از اعلام روز دوشنبه سازمان بهشت زهرا (س)، محمدجواد تاجیک در مراسم گرامیداشت ولادت مبارز بزرگ انقلاب سیدعلی اندرزگو که با حضور خانواده این شهید در قطعه ۳۹ این سازمان برگزار شد، گفت: همیشه در ذهنم بوده که چه انگیزهای در وجود نازنین این شهید بوده که ۱۵ سال آن شرایط سخت را تحمل کرده و مبارزه را ادامه داد و چه خوش سرنوشتی که به آرزویش یعنی شهادت رسید.
وی اضافه کرد: اگر خانواده این شهید بزرگوار به ما اجازه دهند ما زمینه اتصال مرقد این شهید بزرگ انقلاب را به گلزار شهدا از همین مسیر برقرار کنیم.
تاجیک با بیان این مطلب که می توان گفت بزرگترین شهید انقلاب تا قبل از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی شهید اندرزگو است، افزود: امیدوارم به یمن این ایام کلید این اتصال را بزنیم و این مکان مقدس به ملجا و مرکزی برای عاشقان انقلاب اسلامی تبدیل شود.
حجت الاسلام سید مهدی اندرزگو فرزند شهید نیز در این مراسم با تبریک میلاد امیرالمومنین علی(ع) و دهه مبارک فجر گفت: شایسته است به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی یاد کنیم از تمام کسانی که در این راه و در این مکتب و این انقلاب در کنار امام(ره) بودند و در آن خفقان ثمره تلاش این عزیزان زمینه سال پیروزی انقلاب اسلامی شد.
وی افزود: شهید اندرزگو در ۱۳ رجب (۱۳۱۸) متولد شد و شهادتشان هم ۱۹ ماه مبارک رمضان هم زمان با ضربت خوردن امام علی(ع) بود، این شهید از دوران نوجوانی جذب حوزههای علمیه شد و همزمان با درس خواندن مشغول کسب و کار شد و از این طریق جذب موتلفه اسلامی میشود.
اندرزوگو با بیان اینکه موتلفه در واقع هیئتهای مذهبی بازار بودند که با هم ائتلاف و مبارزه علیه پهلوی را آغاز کردند، ادامه داد: اولین حرکت بزرگی که پدرم انجام داد، در سال ۴۳ و در خون خواهی شهدای ۱۵ خرداد بود که با برنامه ریزی عملیاتی خاص اعدام انقلابی حسنعلی منصور همراه شد.
این فرزند شهید انقلاب اضافه کرد: بعد از این ترور، تحت تعقیب ساواک قرار میگیرند و به اعدام محکوم میشود، شهید از سال ۴۳ وارد یک زندگی مخفی و چریکی میشود و با این حال حتی در این خفقان مبارزه را ادامه می دهد و سلاحهای مبارزان را تامین می کرده، اعلامیه حساس امام (ره) را وارد کشور می کرده و گروه های مبارزاتی را تشکیل داده و تعلیم می دهد.
حجت الاسلام اندرزگو خاطرنشان کرد: این شهید بزرگوار آرزوی شهادت داشت، این مبارزان خدایی مزدشان را در شهادت در راه خدا میدیدند. ایشان در سال ۵۷ در خیابان ایران شناسایی و پنج اکیپ کماندو ایشان را محاصره می کنند و ایشان را به رگبار می بندند و شهید بزرگ انقلاب با زبان روزه به شهادت میرسد.
وی یادآور شد: مزار شهید جایی است که ساواک مبارزان را پنهانی دفن می کرد، ما تا پیروزی انقلاب محل مزار شهید را نمی دانستیم. اسم پدر را دادیم که قبر پنهان ایشان را پیدا کنیم اما هیچ اسمی از پدرم ثبت نشده بود و سرانجام از طریق یک کد قبر ایشان را شناسایی کردیم.