«الی کوهن» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی که چند روز پیش در صدر هیاتی وارد خارطوم پایتخت سودان شده بود، با «عبدالفتاح البرهان» رئیس شورای حاکمیتی سودان دیدار و گفت‌وگو کرد. این دیدار درحالی شکل گرفت که رسانه های غربی و اسرائیلی پیشتر از احتمال عادی سازی قطعی روابط بین خارطوم و تل‌آویو و ملحق شدن سودان به توافق‌های سازش با رژیم اسرائیل خبر داده بودند.
شورای حاکمیتی سودان به دنبال این دیدار در بیانیه‌ای اعلام کرد که البرهان و کوهن در این دیدار به راه های تقویت روابط مثمر ثمر و تقویت همکاری در زمینه های امنیتی و نظامی پرداخته شد.
پس از انجام سفر و اطلاع یابی مردم سودان، آنها تظاهراتی را در اعتراض به سفر وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به خارطوم و تصمیم دولت سودان به عادی سازی روابط با این رژیم برگزار کردند.
بر اساس این گزارش، شرکت کنندگان در تظاهرات با سردادن شعارهایی هرگونه صلح و مذاکره با رژیم صهیونیستی را محکوم کرده و عادی سازی روابط با اشغالگران قدس را خیانت دانستند.
شرکت کنندگان در این تظاهرات پلاکاردهایی با شعار «فلسطین فروشی نیست»، «الاقصی باور و عقیده است»، «خارطوم به قدس خیانت نمی کند» و «حاکمان خیانت کار نماینده ما نیستند» در دست داشتند.
سودان در اکتبر سال ۲۰۲۰ از اراده خود برای به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و عادی سازی روابط با آن در چارچوب توافقات با دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری سابق آمریکا خبر داد که البته حذف نام این کشور از فهرست سیاه کشورهای حامی تروریسم واشنگتن را شرط حرکت در این مسیر اعلام کرد.
پیوستن خارطوم به توافقات آبراهام مساله جدیدی نیست؛ چرا که این مساله در مکالمه تلفنی میان ترامپ رئیس جمهوری پیشین آمریکا، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و عبدالفتاح البرهان فرمانده ارتش سودان در اکتبر سال ۲۰۲۰ نیز مورد اشاره قرار گرفته بود.
توافق «آبراهام» و پروژه عادی‌سازی
رژیم صهیونیستی از تابستان ۲۰۲۰ با چند کشور عربی (امارات، بحرین، مراکش و سودان) توافقنامه‌های عادی سازی روابط امضا کرد. اما در واقع قطار آشکار سازی روابط و خیانت بین برخی حکام عربی به فلسطین نه از تابستان ۲۰۲۰ بلکه از دهه ۷۰ میلادی به راه افتاده است؛ زمانی که «انور سادات» رئیس جمهور مصر در دهه ۷۰ میلادی راننده این قطار شد و در ادامه اردن نیز به قطار عادی سازی روابط سوار شد.
این قطار اما نزدیک به ۳ دهه است که نتوانست کسی را سوار کند چرا که مردم کشورهای عربی اجازه توقف آن را در کشورهای خود ندادند و همین مساله باعث شد تا در مبدا یعنی تل آویو متوقف شود. اما این به معنای عدم تلاش کشورهای عربی برای سوار شدن به این قطار نبود بلکه حکام عربستان، امارات و بحرین در چند دهه گذشته بارها خواستار پیوستن به این قطار شده بودند ولی از ترس مردم خود جرات این اقدام را نداشتند.
در همین ارتباط روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» نوشت که عادی‌سازی بین کشورهای عربی همچون بحرین و اسرائیل در خدمت پیشبرد منافع امنیتی عربستان است. عربستان سعودی چشم‌انداز عادی سازی با اسرائیل را ارزیابی می‌کند اما همچنان از به خطر انداختن مشروعیت مذهبی- سیاسی خود که بر اساس اعتبارات اسلامی خاندان حاکم ساخته شده، محتاط است.
لازم به یادآوری است که رژیم صهیونیستی با حمایت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا با امارات و بحرین در سال ۲۰۲۰، توافقنامه «آبراهام» یا همان «پیمان صلح ابراهیم» را امضا کرد.
پس از انعقاد پیمان صلح ابراهیم، بسیاری از مردم ساکن در کشورهای اسلامی- عربی در بسترهای مختلفی همچون برپایی تظاهرات ضد صهیونیستی، ترند کردن برخی هشتگ‌های ضدصهیونیستی، ساخت آثار هنری در حمایت از فلسطین، امتناع ورزشکاران از مسابقه دادن با نمایندگان رژیم صهیونسیتی، مخالفت خود را با آغاز علنی سازی روابط میان کشورهای عربی و رژیم اشغالگر قدس ابراز داشتند.
در این مدت هر چند حکام عربی با تل آویو تا حدودی در پی «عادی‌سازی» یا به عبارت دقیق‌تر «آشکارسازی» روابط برآمده‌اند اما ملت‌های عرب همچنان مخالفت قاطع خود با هر گونه بهبود مناسبات با اسرائیل را نشان داده‌اند که با نگاهی به نظرسنجی‌ها می‌توان به عمق این اختلاف پی برد.
نظرسنجی عمومی موسسه مطالعاتی واشنگتن نشان می‌دهد که نگاه مثبتی به این عادی سازی روابط در میان افکار عمومی جهان عرب وجود ندارد و بسیاری از شهروندان جهان عرب این عادی سازی روابط را توطئه‌ای صهیونیستی و بازی با دستور کار ایالات متحده قلمداد می‌کنند.
بر اساس این نظرسنجی در حالی که در نگرش مثبت به توافق نامه عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۰ درصد بود در سال ۲۰۲۲ به کمتر از ۲۰ درصد رسیده است. اکنون درصد کسانی که توافق را تا حدی مثبت یا بسیار مثبت می بینند در عربستان سعودی، بحرین و امارات بین ۱۹ تا ۲۵ درصد در نوسان است.
همچنین مخالفت با اجازه دادن به روابط تجاری یا ورزشی با اسرائیلی‌ها در مصر ۸۵ درصد و در اردن ۸۷ درصد علیرغم روابط رسمی طولانی مدت باقی مانده است.
علاوه بر این کشورهایی که هیچ رابطه ای با اسرائیل ندارند - رسمی یا غیر رسمی - با شدت بیشتری با این موضوع مخالفت می کنند. ۹۴ درصد از کویتی‌ها و ۹۳ درصد از لبنانی‌ها با این موضوع مخالف هستند و ۷۷ درصد لبنانی‌ها و ۸۸ درصد از کویتی‌ها به شدت آن را رد می‌کنند.
داده‌های نظرسنجی موسسه «بارومتر عربی» در خصوص شاخص افکار عمومی جهان عرب نشان می‌دهد که بسیاری از شهروندان عرب در مورد عادی‌سازی روابط با تل آویو، اختلاف نظر عمیقی با دولت خود دارند.
بر اساس این نظرسنجی در ۱۱ کشور مورد بررسی، کمتر از یک پنجم شهروندان آنها از توافق‌های عادی سازی با اسرائیل حمایت می‌کنند. این رقم در موریتانی ۸ درصد، لیبی ۷ درصد، فلسطین ۶ درصد، اردن و مصر ۵ درصد و الجزیره تنها ۴ درصد است.
با نگاهی به نتایج نظرسنجی‌هایی که در بالا مورد بررسی قرار گرفت، می‌توان به چرایی برخورد شدید شمار زیادی از حاضران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با خبرنگاران صهیونیستی پی برد.
جام جهانی ۲۰۲۲ قطر فرصتی برای نمایش مظلومیت فلسطین و نفرت از رژیمی بود که تنها در یک دهه گذشته نزدیک به دو هزار و ۵۰۰ کودک را به شهادت رسانده و همزمان با پیشبرد پروژه رسمی عادی‌سازی مناسبات با دول عربی، در قطر نیز پی عادی‌سازی روابط با شهروندان عرب و مسلمان برآمده بود.
مهمترین مشخصه جام جهانی در قطر، رسوایی تل آویو و نمایش محبوبیت مردم فلسطین بود به طوری که در جریان برگزاری بازی‌ها همواره شاهد آن بودیم که تماشاگران عرب علاوه بر در دست گرفتن پرچم فلسطین و سر دادن شعارهای حمایتی از مردم این کشور، برخوردی خصمانه با خبرنگاران و رسانه‌های صهیونیستی داشتند و این خود گویای فاصله زیاد بین ملت های اسلامی در کشورهای مختلف با حاکمان خود است که در پی آشکار سازی روابط با رژیم صهیونیستی با وجود جنایات بی شمار آن علیه مردم مظلوم فلسطین می باشند.