احسان ناظم بکایی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با بیان این که در «شماره ۱۰» همه قواعد سینمایی رعایت می‌شود، افزود: در این فیلم یک فیلمبرداری سخت و پرکشش در حال حرکت رو و زیر آب داریم که آقای پویا آن را به خوبی انجام داده است. حس من این است که ایشان جزو نامزدهای سیمرغ فیلمبرداری باشد.
وی ادامه داد: طراحی صحنه این فیلم عالی است. نکته مهم این است که از تمام ادوات صحنه استفاده می‌شود. یعنی ما سختی آن فضای اردوگاه را را می‌بینیم. برای اولین بار با اردوگاهی طرف هستیم که برخلاف عادتمان، که همه چیز را در فضای افقی یک سوله به تصویر می‌کشد این بار همه چیز در یک فضای عمودی کارخانه سیمانی متروکه است. علاوه بر این‌ها بازی خیره کننده مجید صالحی هم از نقاط قوت این فیلم است که به نظرم او را نیز از نامزدهای سیمرغ می‌کند.
وی گفت: «شماره ۱۰» فیلمی متفاوت در حوزه دفاع مقدس و اصلا فیلمی متفاوت در حوزه اسرا است. فیلمی که چندین داستان در آن ادغام شده است. می‌دانیم که از اسرای ما افراد زیادی نتوانستند از این فضای رعب آور و وحشتناک فرار کنند. نکته جالب این که ما برای اولین بار با شخصیتی روبرو هستیم که فرمانده این زندان است. او دست خود را در عملیات بیت المقدس از دست داده است. او در برابر نسل جدیدی قرار دارد که در سال ۱۳۶۷ جنگ را مدیریت می‌کند و به نسبت به آنها واکنش نشان می‌دهد.
بکایی افزود: این تغییر زاویه بسیار خوب است. کسانی که تاریخ جنگ را خوانده اند می‌دانند که در سال پایانی جنگ فضا در داخل خود عراق هم عوض شده بود. قدرت نظامی عراق در سال پایانی جنگ، معادل کل قدرت نظامی عراق در ۷ سال اول جنگ بود. یعنی صدام به طور دیوانه‌واری شروع به تجهیز نیروهای خود کرده بود و آن نکته ای که درباره ایران می‌گفتند که امواج انسانی را روانه جبهه می‌کند این بار توسط عراق رخ می‌داد.