زهره سیه‌پوش در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، درباره گریم علی نصیریان در فیلم هفت بهار نارنج، اظهار داشت: در کارهایم تلاش می‌کنم بازیگر چهره‌پردازی را دوست داشته باشد و اینکه گریم روی صورتش را بپذیرد. برخی اوقات بازیگران از گریم‌هایی که در مقابل دوربین آنها را دل آزرده می‌کرده، گله می‌کنند اما در کار با من خودشان تعریف‌می‌کنند و به تعامل رسیدن با همدیگر را دوست دارند.
چهره‌پرداز فیلم «هفت بهار نارنج» گفت: با آقای نصیریان به یک تعامل رسیدیم آشفتگی که در نقش و شخصیت او در فیلم وجود دارد در گریم هم وجود داشته باشد، البته به غیر دو سه سکانس که تقریبا از آن قالب خارج می‌شوند، در بقیه سکانس‌ها سعی کردیم به آن آشفتگی شخصیت کمک کند.
استاد نصیریان چیزی را دوست نداشته باشند زیر بارش نمی‌روند
وی گفت: آقای نصیریان دوست داشت گریم واقعی باشد، او را آزاد بگذارد تا در بازی و ایفای نقش محدود نباشد و به خاطر خستگی جسمی که داشتند ترجیح می داد گریم به سرعت انجام شود و برای ایفای نقش خسته نشود. در نهایت چهره‌پردازی خود را دوست داشتند، البته ایشان آنچه را که دوست نداشته باشند هرگز زیر بارش نمی‌روند که نشان از حرفه‌ای بودن است که لباس، نقش و گریم برایش مهم است.
سیه‌پوش درباره رفتار حرفه‌ای و اخلاق علی نصیریان توضیح داد: همیشه وقتی ایشان را می‌دیدم با خودم می‌گفتم مگر می‌شود انسان به سن بالا برسد و این قدر عشق به کارش داشته باشد، البته «هفت بهار نارنج» تجریه اول من با آقای نصیریان نبود، قبلا با ایشان کار کرده بودم. انضباط کاری عشق به کار و البته انسانیت ایشان به همه ما درس می‌دهد و امیدوارم که یاد بگیریم.
به خودم ایمان دارم
چهره‌پرداز فیلم «هفت بهار نارنج» خاطرنشان کرد: حدود ۲۰ سال است در حوزه سینما کار می‌کنم دقیق یادم نیست چندمین کارم است، کار اول خودم را با جواد افشار سال ۱۳۸۴ شروع کردم. در مقایسه با آن سال‌ها، تلاش خودم را انجام دادم به خودم ایمان دارم اما زمان بودن، مادر و همسر بودن، شاید باعث و مانع کار کردن شود، اینها وظایف مهم زندگی زنانه است، برای من هم اولویت است، اما از هر آنچه خدا پیش روی من گذاشته است، راضی هستم.
وی اظهار داشت: در «هفت بهار نارنج» نخواستیم که گریم به چشم بیاید، چهره‌پردازی در این کار با کارهایی که چهره پردازی‌های سنگین دارد متفاوت است. با کارهایی که گریم در آن مشهود است امتیازدهی راحت تر است، اما در این فیم فقط همراه کار بودم خیلی نمی توانم به کار خودم نمره خاصی بدهم اما در همراهی با گروه از پنج امتیاز پنج می‌دهم و البته مانند هم غایت ها و آرزوها، امیدوارم که سیمرغ جشنواره هم بگیرم.