نویسنده این مجموعه شعر کُردی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، گفت: این کتاب شامل ۴۸ قطعه شعر مثنوی ده هجایی است که بین سالهای ١٣٩٠ تا ١٤٠٠ هجری خورشیدی سروده شده است. مضمون هر قطعه از این سروده‌ها داستان خاص خود را دارد. قطعه‌ی نخست از شروع خلقت تا عصر حاضر را در بر گرفته و چگونگی شکل گیری تمدن و فرهنگ بشر و همچنین ظهور ادیان و روابط اجتماعی بین مردم سخن به میان آورده‌ام.
کاکایی که سال ۱۳۴۵ در کرمانشاه متولد و هم اکنون در بازار مشغول فعالیت است، افزود: در قطعه‌ای دیگر از قلم و تعهدی که بر دوش دارد سخن گفته‌ام. در قطعه‌ای دیگر راه راستی و چگونه درست زندگی کردن را با زبانی آهنگین برای ذهنهای خفته و بیدار به ترسیم کشیده‌ام. در قطعه‌ای دیگر از اتحاد که رمز پایداری جوامع مختلف است سخن گفته‌ام. در یک قطعه درد و رنج شهرهای حلبچه و شنگال را به زبان شعر برای ذهنهای بیدار به تصویر کشیده‌ام تا هیچگاه آن جنایتهای علیه بشریت در تاریخ فراموش نگردد.
وی با بیان اینکه در قطعه‌ای دیگر از زندگی به شیوه‌ای دیگر که هیچ شباهتی به اکنون ندارد، تمام ایده‌آل‌های یک زندگی انسانی را شرح داده‌ام و در یک قطعه از مادر گفته‌ام، آنکه تمام نیکیها و فضائل اخلاقی در سایه‌ی او با مهر در قلب فرزندانش نقش می‌بندد و شیوه‌ی بهتر زیستن را به ما می‌آموزد، تصریح کرد: در قطعه‌ای دیگر از مرگ یک کولبر مرز نشین که در برف و یخبندان جان سپرده است هم ذات پنداری کرده و درد و رنجهایش را بیان کرده‌ام و در قطعه‌ای دیگر از زمین گفته‌ام، از چگونه بهتر زندگی کردن بر روی آن و بیزاری جستن از جنگ و زشتیهای موجود در دنیای کنونی و همچنین آرزوی ایجاد صلح و آزادی پایدار و جهانی خالی از تجاوز، ظلم، دزدی و دروغ.
این نویسنده کرمانشاهی اضافه کرد: در بسیاری از ابیات از شور و عواطف پاک انسانی، آرزوها و امیدها غافل نشده و آنرا به زیبایی عشق بیان کرده‌ام. در یک قطعه از میلکان یا همان سرزمین کهن گوران سخن به میان آورده‌ام و با معرفی مکانهای تاریخی و تفریحی آن زیبایی‌های موجود در استانهای کُردنشین کشور را بیشتر نمایان کرده تا هر خواننده، مشتاق دیدار گوران کهن بگردد و تمام این تفاصیل را با زبان شیرین کُردی سروده‌ام تا خدمتی هر چند اندک به فرهنگ غنی کُرد که خود نیز از دل آن برخاسته‌ام به انجام برسانم. هر چند زبان مادری من کُردی گوران است اما آنرا به زبان کُردی سوران سروده‌ام تا در خدمت طیف گسترده مناطق دیگر کُردنشین باشد و بتوانند به سهولت آنرا مطالعه نمایند.
نویسنده کتابهای «سوار نخست»، «پند تشت زر» و «رنگ بیان» گفت : روانِ پاکِ هر انسان آزاده و دانا برای اینکه احساس آرامش نماید به عشق، عرفان، موسیقی، و کتاب نیاز مبرم دارد. این نیازهای طبیعی و بحق انسان از دیر زمان در بین تمام ملتهای متمدن جهان مورد توجه خاص اندیشمندان و اهل قلم قرار گرفته است. هر جامعه و ملتی که بیشترین تولیدات فکری و فرهنگی داشته باشد می‌تواند ادعای متمدن بودن خود را با آثار موجود و مکتوبش به اثبات برساند. هر جامعه و ملتی که بتواند میزان مطالعه‌ی سرانه‌ی خویش را به حد نرمال برساند، آن جامعه پویا و قابل ستایش است و می‌تواند پله‌های ترقی معنوی و مادی خویش را نظاره‌گرباشد.
کاکایی در پایان گفت: من به نوبه خود با تلاش مستمر در طول ده‌ها سال گذشته در کنار کارهای روزمره به لطف حق توانسته‌ام پنج عنوان کتاب شعر در قالب مثنوی به زبانهای کُردی و فارسی به رشته‌ی تحریر در آورده و تا حدودی وظیفه انسانی خویش را نسبت به فرهنگ کهن ایران زمین به انجام برسانم. کتاب پیشِ رو مجموعه شعر به زبان کُردی سورانی با نام «وێنەی هەسارە » است که معادل آن در زبان فارسی «مثلِ ستاره» می‌باشد.
صفحه آرایی و طراحی جلد این کتاب را هستی مرادی انجام داده است.