به گزارش خبرنگار ایرنا، دکتر بختیار شعبانی ورکی روز یکشنبه در نشستی با عنوان " پداگوژی نظر و مشاهده روایت تجربه زیارت عتبات عالیات" افزود: زیارت در واقع روی کردن به چیزی و روی گرداندن از چیزی است و ما در این سفر در مراحل مختلفی وادار به تفکر و تامل و یافتن شادابی معنوی و روحی ویژه ای می شویم.
وی با بیان تجربه شخصی خود در سفر به عتبات عالیات از سوی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: زیارت صرفا به انجام چند مناسک در اماکن محدود و خلاصه نمی شود بلکه خود زیارت به تنهایی اثربخشی خاص خود را دارد، اما نحوه حضور در مناسک مذهبی، می تواند عمق بخشی و اثر بخشی بیشتری داشته باشد.
معاون آموزشی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: تلاش خواهد شد تعداد اساتید بیشتر در دوره های آینده با کمک و حمایت مسوولان در این سفرهای زیارتی امکان حضور داشته باشند
دکتر شعبانی ورکی با اشاره به تعریف پداگوژی که در عنوان نشست حاضر با موضوع زیارت عتبات عالیات آمده است، بیان کرد: پداگوژی هنر یا علم وجودی یک معلم است. این اصطلاح عمومأ به استراتژی ها یا راهبردهای آموزش مربوط می شود، در لغتنامه ها از پداگوژی به معنی "روش آموزگاری"، "فن تعلیم" و "علم تعلیم" یاد می شود و گاهی از این واژه نیز به عنوان استفاده صحیح از راهبردهای آموزشی در جریان فرآیند یاددهی و یادگیری تعریف می شود.
وی با انتقاد از سیطره حاکم در فرآیند آموزش در مراکز آموزشی عالی از استاد به دانشجو تصریح کرد: هدف نهایی دانشگاه تحت شعاع اطلاعاتی قرار گرفته است، به طوریکه در دوران تحصیل فرآیند آموزشی از استاد به دانشجو منتقل می شود، در صورتیکه بحث آموزش بایستی فراتر از این و قیل و قال مدرسه باشد.
نشست "پداگوژی نظر و مشاهده روایت تجربه زیارت عتبات عالیات" به میزبانی دفتر هم اندیشی استادان و نخبگان دانشگاه و پژوهشکده زیارت و گردشگری دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.