به گزارش خبرنگار ایرنا؛ سینما متروپل با دوازده نامزدی در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر پیشتاز بود و در نهایت هم به عنوان بهترین فیلم جشنواره معرفی شد؛ این فیلم به کارگردانی محمدعلی باشه‌آهنگر، نویسندگی محمدعلی باشه‌آهنگر و حامد باشه‌آهنگر، و تهیه‌کنندگی سید حامد حسینی محصول سال ۱۴۰۱ و هفتمین اثر محمد علی باشه آهنگر است که در روز دوشنبه ۲۴ بهمن ماه در نشستی با حضور علاقمندان و منتقدان سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
داستان این فیلم مربوط به سینما متروپل است؛ سینمایی که برای تمامی اهالی خوزستان و شهرهای آبادان و اهواز و خرمشهر هیچ نشانه‌ای مهم‌تر از آن نیست. سینمایی که در طول دوران جنگ تبدیل به ویرانه‌ای شد و پس از جنگ نیز هیچ‌گاه بازسازی نشد تا مردم شهر آبادان که علاقه زیادی به سینما دارند دچار کمبود سالن سینما شوند. درباره خلاصه داستان این فیلم گفته‌اند به ماجرای راه اندازی سینمای متروکه متروپل آبادان در دل جنگ و محاصره شهر می‌پردازد و به‌طور رسمی اینطور نوشته‌اند: «قصه سینما در حصر…»
مجتبی پیرزاده، نوشین مسعودیان، هومن برق‌نورد، پریوش نظریه، حسین باشه آهنگر، شهاب عسگری و فرید قبادی با هنرمندی رضا کیانیان و حضور افتخاری مهتاب نصیرپور تیم بازیگران این فیلم هستند. محمدعلی باشه‌آهنگر که کارگردان فیلم سینما متروپل است سابقه زیادی در ساخت فیلم‌های متفاوتی از جنگ دارد. فیلم‌هایی که اغلب زاویه و روایت دیگری از هشت سال دفاع مقدس ارائه می‌دهند؛ فرزند خاک سومین تجربه سینمایی این فیلمساز مورد اقبال منتقدان قرار گرفت.
پس‌روایت‌ها فیلم را طولانی و آزاردهنده کرده بود
ﺍﺻﻐﺮ ﮔﺮﻭﺳﯽ ﻣﻨﺘﻘﺪ ﺳﯿﻨﻤﺎ در خصوص این فیلم اظهار کرد: سینما متروپل در جشنواره امسال عنوان بهترین فیلم، بهترین فیلم برداری و بهترین کارگردانی را به خود اختصاص داد و در ۱۲ رشته کاندید شد که این یک رکورد به شمار می‌رود.
گروسی با انتقاد از فیلمنامه «سینما متروپل» افزود: در فیلمنامه نویسی یک جایی نویسنده باید پا بر روی دلش بگذارد. او مجبور است برای یک تصویر مرکزی چند تصویر خوب دیگر را حذف کند تا فیلم بتواند مرکزیت داشته باشد. اما متأسفانه فیلمنامه نویس این فیلم نتوانسته بود روی جریانی که ایجاد کرده پا بگذارد.
وی ادامه داد: فیلم از نظر مدت زمان پخش(تایمیک) آزار دهنده بود. در واقع فیلم در بخش‌هایی کار خود را از نظر محتوایی انجام داده بود اما هنوز به پایان نرسیده بود؛ این لذت شخصی کارگردان و نویسنده بود که دوست داشت همه آنچه را که در فیلمنامه است به منصه ظهور برساند.
گروسی با بیان اینکه پس‌روایت‌ها فیلم را طولانی و آزاردهنده کرده بود، گفت: مدت زمان فیلم نباید طولانی می‌شد؛ از یک جایی به بعد فیلم از دست رفت چراکه روایت قابل تشخیص بود و نیاز نبود ادامه پیدا کند.
«سینما متروپل»؛ ادای دین به سینما پارادیزو
مرتضی رضایی کارگردان و منتقد در این فیلم گفت: این فیلم ادای دینی به سینما پارادیزو بود؛ این فیلم چه در مدل روایتی فیلم و چه مدل انتخابی که برای کارگردانی شده بود ادای دینی به سینما پارادیزو بود.
وی با اعتقاد به اینکه جشنواره‌ها در احساس غالب هستند، گفت: ارزش فیلم‌ها وقتی که از زمان اکران آنها فاصله گرفته می‌شود، مشخص خواهد شد. به همین دلیل نمی‌توان پس از تماشای فیلم به نقد و بررسی فیلم پرداخت مگر اینکه در زمان تحلیل فیلم بر احساس خود غالب شویم.
رضایی گفت: در این فیلم چند اتفاق خوب رقم خورده است؛ سینما متروپل عشق دارد، جنگ دارد، خیانت دارد، این موارد، کهن‌الگوهایی هستند که هم در روایت جواب می‌دهند و هم احساسات را برمی‌انگیزند.
وی بیان کرد: تصاویر در این فیلم در گذر زمان و در گذشت از فاصله‌های زمانی به خوبی نمایش داده شده بود. کارگردان با توجه به امکاناتی که امروزه وجود دارد می‌توانست کارها را راحت‌تر انجام دهد اما به زمان فیزیکی فیلم وفادار مانده بود. در واقع کار دشواری است که به عنوان یک کارگردان از امکانات امروز بگذریم و به زمان فیزیکی وفادار باشیم.
این منتقد سینما با بیان اینکه این فیلم از فیلم نامه خوبی بهره می‌برد اما باز هم نمی‌توان آنرا فیلمنامه در سطح بالایی دانست، گفت: همان‌گونه که گفتم در سینما متروپل انتخاب هوشمندانه کارگردان در بخش فیلمبرداری بسیار قابل توجه است؛ هرچند که در این فیلم با تصاویری مواجه هستیم که با دوربین‌های مدرن گرفته شده اما مخاطب هنگام تماشای این فیلم کاملا به گذشته برمی‌گردد.
رضایی ادامه داد: روند داستان فیلم و تصاویر در حال و هوای گذشته پیش می‌رود؛ نورپردازی و حرکات کلاسیک دوربین در این فیلم را می‌توان از نقاط قوت فیلم دانست؛ در این فیلم تصاویر هوایی نمی‌بینیم و نحوه فیلمبرداری به گونه‌ای است که انگار تصاویر با همان تجهیزات که در گذشته وجود داشته فیلمبرداری شده است.
وی عنوان کرد: این فیلم نیاز به یک تدوین‌گر بی‌رحم داشت و یک تدوین‌گر بی رحم می‌توانست این فیلم را نجات دهد. سینما متروپل فدای وابستگی‌های کارگردان و نویسنده شده است که این وابستگی اجازه نداد اضافات فیلم حذف شود.
بیست و دومین جشنواره فیلم فجر در شیراز از دوشنبه ۱۷ بهمن ماه آغاز شد و دوشنبه ۲۴ بهمن به پایان رسید.