به گزارش روز یکشنبه ایرنا، این تحلیل موسسه اروپایی «فنک» که توسط دیده بان اروپایی ویژه مسائل خاورمیانه منتشر شده است، موضوع اثرات زلزله ویرانگر در سوریه و تاثیرات تحریم‌های یکجانبه غرب علیه مردم این کشور بر امدادرسانی به آسیب دیدگان این بلای طبیعی را بررسی کرده است.
در این تحلیل آمده است که پس از ۱۲ سال از آغاز جنگ تروریستی علیه سوریه، این کشور صبح روز ۶ فوریه ۲۰۲۳ با زمین لرزه ویرانگری مواجه شد که جان هزاران نفر را گرفت. این زمین لرزه با قدرت ۷.۸ ریشتر که در ۲۸ سال گذشته در این منطقه رخ نداده بود، سوری‌ها را با ویرانی شدید خانه ها و محل سکونت خود روبرو کرد
وزارت بهداشت سوریه اواخر روز سه‌شنبه هفته گذشته اعلام کرد که آمار نهایی قربانیان زمین‌لرزه در بخش تحت کنترل دولت سوریه به یک هزار و ۴۱۰ نفر رسیده است و سازمان ملل تعداد کل قربانیان در این کشور را هشت هزار و ۵۰۰ نفر تخمین زده است.
با توجه به ضعف امکانات و نبود ابزار آلات تخصصی بویژه در سایه تحریم های یکجانبه غربیها، عملیات امدادرسانی و آواربرداری با کندی پیش رفته است. در همین ارتباط، «کارمن سولانا» یک کارشناس آتشفشان در دانشگاه «پورتسموث» انگلیس اظهار داشت: شانس نجات مردم تا حد زیادی به سرعت عملیات تیم‌های امدادی و وجود امکانات و همچنین مقاومت زیرساخت‌ها بستگی دارد.
موسسه اروپایی «فنک» با اشاره به اینکه کارکنان اورژانس در مناطقی که برای بیرون آوردن مردم از زیر آوار ساختمان‌ها مشغول کار هستند، با وضعیت ناگواری روبرو هستند، افزود: یکی از نمونه‌های دشوار، اتفاقی است که در منطقه الرمل (شنی) جنوبی در شهر لاذقیه رخ داد. این منطقه شاهد فروریختن هفت ساختمان چند طبقه و ویرانی کامل آن‌ها بر سر ساکنانشان بودیم و ساکنان این منطقه همچنان در حال بیرون کشیدن افرادی هستند که در زیر آوار مانده اند.
یکی از بازماندگان در صفحه فیسبوک خود نوشت: آن لحظه سخت‌ترین لحظه زندگی من بود. خواهرم در حالی که او را زیر آوار بغل کرده بودم فوت کرد. مادرم هم فوت کرد. پدرم همچنان با من صحبت و به من التماس می‌کرد. من و پدرم زنده ماندیم اما همه چیز را از دست داده ایم.
یکی از نیروهای امدادی در آنجا گفت: در تلاش هستیم مجروحان را از زیر آوار بیرون بیاوریم، این افراد برادر و همسایه ما هستند و ما نمی‌توانیم آن‌ها را اینگونه رها کنیم و به همان اندازه که از نجات یکی از مجروحان خوشحال می‌شویم وقتی یکی از متوفیان را از زیر آوار بیرون می‌کشیم، بسیار متاسف می‌شویم.
وی افزود: یکی از کسانی که زیر آوار بود از ما خواست تا یک اره به او بدهیم تا چوبی را که به مادرش فشار می‌آورد بُرش دهد اما متاسفانه نتوانستیم به موقع این ابزار را به او برسانیم تا او نجات یابد.
ترس و نگرانی از زلزله در ذهن بازماندگان حک شده است. یکی از نجات‌یافته‌ها می‌گوید: چهل ثانیه‌ای که در زلزله بر ما گذشت از همه سال‌های جنگ (تحمیلی) که تجربه کردیم، سخت‌تر بود. وقتی خانه بر اثر زلزله ترک برداشت نقشه زندگی‌ام از جلوی چشمانم عبور کرد و احساس کردم قرار است بمیرم سپس در یک چشم به هم زدن، احساس کردم این پایان کار باشد اما زنده ماندم.
موسسه فنک با اشاره به اینکه وضعیت دشواری که سوری‌ها تجربه کردند، به ساکنان سوریه محدود نمی‌شود، افزود: در اروپا، بسیاری از سوری‌ها به دلیل اتفاقاتی که برای خانواده‌هایشان افتاده است، با فشار روانی فوق العاده‌ای مواجه هستند.
یکی از سوری‌های ساکن سوئد به این موسسه گفت: خانواده من هنوز زیر آوار هستند. من نمی‌توانم به سوریه بروم. تنها کاری که می‌توانم بکنم این است که به همسایه‌هایمان زنگ بزنم و به آن‌ها التماس کنم که به دنبال پدر و مادرم بگردند زیرا آن‌ها همچنان زیر آوار هستند.
بلافاصله پس از وقوع زلزله، جامعه مدنی و اهالی دمشق و استان‌های دیگر سوریه برای امدادرسانی به مردم مناطق زلزله زده بسیج شدند. انجمن های خیریه و نهادهای مردمی زیادی در این راه اقدام به ارسال کمک و مساعد در امر آوار برداری کردند.
گروهی از فعالان سوری به فنک گفتند که بسیج شدن جامعه مدنی سوریه نشان‌دهنده اتحاد مردم این کشور و ابتکارات بشردوستانه آن‌ها است. یک فعال سوری گفت: ما می‌دانیم که به دلیل تحریم‌ها علیه سوریه در این دنیا کاملاً تنها هستیم و در این خصوص جامعه بین‌المللی ساکت است و در ارائه کمک‌های بشردوستانه کوتاهی می‌کند.
از سوی دیگر، مردم سوریه امروز از جدایی شمال سوریه از بقیه استان‌های آسیب دیده به خاطر اشغالگری تروریستها در آنجا ابراز تاسف می‌کنند. در همین راستا، جنبش «البناء الوطنی» (سازندگی ملی) با صدور بیانیه‌ای خطاب به تمامی قدرت‌ها و بازیگران اجتماعی و سیاسی خواست سوریه را به عنوان کشور فاجعه زده و کشوری که با یک فاجعه ملی مواجه است، اعلام کنند.
در این پیوند، «خالد حبوباتی» رئیس هلال احمر سوریه اعلام کرد که این سازمان به دنبال کمک‌رسانی به همه نیازمندان است. وی افزود: ما آماده هستیم تا در صورت دسترسی ایمن به منطقه، کاروان‌های کمک‌ها را از طریق جاده به شمال غرب سوریه از جمله ادلب بفرستیم.
«مصطفی رضوان» خبرنگار سوری که از نزدیک مناطق و استان‌های زلزله زده سوریه را دیده است گفت که وضعیت در آنجا فاجعه بار و بسیار بد است.
رضوان افزود که استفاده از تعبیر «شهر یا منطقه ویران شده» برای این مناطق، هیچ اغراق نیست زیرا کشور به دلیل تحریم‌ها در سطح پزشکی بسیار فرسوده و وضعیت بسیار بدتر شده است.
وی تاکید کرد که به دلیل اعمال تحریم‌ها و کمبود تجهیزات پزشکی، امکانات و کادر پزشکی کافی برای مقابله با چنین فاجعه‌ای وجود ندارد.
رضوان از مشاهدات خود گفت و افزود: برخی از افراد با ابتدایی‌ترین ابزارها از جمله چکش برای آواربرداری استفاده می‌کنند.
وی افزود: وسعت ساختمان‌های فروریخته در جبله، لاذقیه، حلب و حماه بسیار بزرگ است.
این خبرنگار سوری تصریح کرد که عملیات جستجو در حماه متوقف شده است زیرا مقامات ذیصلاح پایان عملیات نجات را اعلام کردند.
رضوان با تاکید بر اینکه ورود کمک‌های بشردوستانه از طریق هوا ضروری است خواستار خنثی‌سازی مواضع سیاسی اتخاذ شده غرب در برابر این فاجعه انسانی بزرگ شد.
وی اظهار داشت: طبق آنچه دیدم و بررسی کردم، افراد آسیب‌دیده زیادی که خانه‌هایشان فروریخته است یا استحکام خود را از دست داده است به خیابان‌ها، مساجد و استادیوم‌ها پناه برده‌اند و آن‌ها به هر کمکی از جمله غذا، دارو به ویژه شیر خشک و وسایل گرمایشی، پتو و وعده‌های غذایی نیاز دارند.
موسسه اروپایی «فنک» از طریق گفت و گو با سایر خبرنگاران سوری که مناطق آسیب دیده را بررسی کرده اند، نوشت: دانشجویان از شهرهای دیگر سوریه در مناطق آسیب دیده سرگردان شده‌اند و منتظر هستند تا از این مناطق خارج شوند.
این موسسه اروپایی با اذعان به اینکه سوری‌ها به شدت از اثرات تحریم‌های غربی علیه خود رنج می‌برند، افزود: آخرین گزارش منتشر شده توسط «ألینا دوهان» گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، این موضوع را تایید می‌کند.
دوهان در گزارش خود تاکید کرده است که تحریم‌های یکجانبه مانع ارائه خدمات حیاتی از جمله تامین آب، برق، تجهیزات گرمایشی، حمل و نقل، سرپناه، آموزش، بازگشت پناهندگان و آوارگان سوری و تامین واکسیناسیون شده است.
بر اساس این گزارش، تحریم‌های غرب علیه مردم سوریه مانع از اجرای پروژه‌های دانشگاهی، فرهنگی، زیست محیطی و حفظ و احیای میراث ملموس و ناملموس مردم سوریه شده است و تاثیر این تحریم‌ها بر کل جمعیت و عملکرد جامعه مدنی سوریه ویرانگر است.
گزارش «ألینا دوهان» گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد تاکید کرده است که این تحریم‌ها همچنین تاثیر مخربی بر همه دسته‌های حقوق بشر دارند.
دوهان اذعان کرد که تحریم‌های غرب علیه سوریه با تلاش سازمان‌ها و افرادی که مایل به ارائه کمک هستند، مقابله می‌کند به‌ویژه اینکه مانع نقل و انتقالات بانکی و جلوگیری از ارسال کمک‌های بشردوستانه می‌شود.
بر اساس گزارش این مقام سازمان ملل، این امر ناشی از تبعیت بیش از حد بانک ها، شرکت‌های حمل و نقل و بیمه‌ها از تحریم‌های غرب است و تسریع در تحویل کمک‌ها و نقل و انتقالات بانکی اغلب اخذ استثنائات متعدد را می‌طلبد.
دوهان در این زمینه تاکید کرد که خودداری بانک‌ها و شرکت‌های تولیدکننده دارو، مواد خام و تجهیزات پزشکی و سایرین از تایید حواله‌های بانکی برای ارسال به سوریه منجر به کمبود چشمگیر دارو و تجهیزات پزشکی در این کشور شده است.
وی در پایان گزارش خود تاکید کرد که حفظ حقوق بشر در سوریه بدون بازسازی تمامی زیرساخت‌ها و خدمات حیاتی با همکاری سازمان‌ها و آژانس‌های سازمان ملل متحد و با کمک‌های بشر دوستانه مستمر و بی‌قید و شرط امکان‌پذیر نیست.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در این زمینه گفت: با توجه به وضعیت فاجعه‌بار کنونی سوریه که همچنان رو به وخامت است، ادامه تحریم‌های یکجانبه ممکن است جنایت علیه بشریت و علیه کل مردم سوریه باشد.