لیلا ابراهیمی روز جمعه در گفت‌وگو با ایرنا درباره قهرمانی فرزانه فصیحی در دوی ۶۰ متر داخل سالن آسیا به میزبانی قزاقستان، اظهار داشت: فصیحی در این مسابقات عالی بود. زحمات او را در این چند سال دیدم. هر چند شرایط در سال‌های اخیر مشکل بود، اما وی هیچوقت تمرینات را رها نکرد و مستمر به تمرینات خود ادامه داد و امروز با قهرمانی حاصل این تمرینات را برداشت کرد. همواره شاهد زحمات او هستیم و فصیحی هدفمند عمل کرد. او از هزینه‌ای که برایش صرف شد، به نحو احسنت بهره برد.
وی افزود: نمی‌توانم بگویم که در بخش بانوان هزینه هنگفتی می‌شود زیرا بودجه فدراسیون فوق‌العاده کم است. شرایط اقتصادی خوبی برای فدراسیون نیست، اما بسترسازی و زحمات فصیحی، سبب شد تا عملکرد فوق‌العاده و رکوردی قابل قبول داشته باشد. مدال او بسیار ارزشمند و وی لیاقت آن را داشت. فضیحی شخصیت و روحیه حرفه‌ای دارد.
مربی دوومیدانی رده پایه بانوان درباره عملکرد دیگر دوومیدانی‌کاران در آسیا گفت: بقیه عملکرد بسیار معمولی داشتند. هر چند دختران خیلی تلاش می‌کنند. نمی‌توانیم بگوییم که آنها در آسیا چرا رکورد ضعیفی زدند. اگر آن ورزشکار نتوانسته رکوردش را در قاره کهن تکرار کند، زیرا شرایط و فضای مسابقات رکوردی که در ایران تمرین می‌کنند، با رشته‌های دیگر بسیار متفاوت است.
وی اضافه کرد: تجربه‌های برون‌مرزی دوومیدانی‌کاران کم است. رکورد شخصی ریحانه مبینی بسیار چشمگیر بود و می‌توانست به مدال برسد نمی‌دانم شرایط تمرین و اردوهای او چگونه بود که نتوانسته به آن رکورد مورد نظر دست یابد. برای حرفه‌ای کار کردن باید هزینه شود. دوومیدانی‌کاران باید اردوهای متمرکز و برای هر مسابقه انتخابی خاص خود را داشته باشند.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: برای اعزام یک دوومیدانی‌کار باید ببینیم که آن فرد چقدر آمادگی مسابقات برون‌مرزی را دارد. در رقابت‌های آسیایی تعداد دونده‌ها زیاد است. هر فضایی شرکت کننده خاص خود را می‌طلبد. نمی‌توانیم بگوییم که سطح آسیا ضعیف است. حتی اگر در این رقابت‌ها پنج شرکت‌کننده حضور داشته باشند یا قهرمان آسیا هستند یا تجربه جهانی داشتند. آنها دوومیدانی‌کارانی معمولی نیستند.
وی یادآور شد: دختران ما به مسابقات برون مرزی کمی اعزام می‌شوند. نمی‌توانیم ایرادی بگیریم زیرا شرایط اقتصادی بد و امکانات کم است. الان مربیان با دل و جان کار می‌کنند. در این میان هزینه چشم‌گیری نیست تا همه پشتیبان مالی داشته باشند. هرچند باشگاه‌ها از دوومیدانی‌کاران و مربیان حمایت می‌کنند. مسابقه دادن در رقابت‌های برون مرزی تجربه می‌خواهد. عملکرد آن دوومیدانی‌کار به تنهایی در ایران باید در حدی باشد تا بتواند رقابت کند و حرفی برای گفتن در آسیا و کسب مدال داشته باشد. جدای از مشکلات اقتصادی، تلاش و تمرین ورزشکار و مربی آن فرد برای رسیدن به مدال بسیار اهمیت دارد.