دموکراتیک‌ترین کنسرت جشنواره

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، کنسرت ناصر زینعلی، با حدود ۲۵ دقیقه تاخیر آغاز شد. البته احساس می‌شود این تاخیر عامدانه بوده و در نتیجه ترافیک شدید پایتخت، در نخستین روز کاری هفته تدبیر شده بود.

اجرای زینعلی، از همان نخستین کار، بسیار پرشور و باحرارت بود. تمام اعضای گروه و علی‌الخصوص خواننده، بسیار خودمانی با مخاطبان خود رفتار می‌کردند. زینعلی در همان دقایق نخست اجرا، به دوستدارانش گفت که ما برای این کنسرت، فقط یک شب تمرین کردیم پس خوب و بد آن را ببخشید.

این خواننده از ابتدای اجرا تا انتها، مدام از مخاطبان می‌پرسید که حالا کدام کارم را بخوانم و هر چه که اکثریت سالن درخواست می‌کردند، همان را می‌خواند. مورد بسیار عجیبی که نشان از تبحر و آمادگی بالای ارکستر در اجرای تمامی آهنگ‌های زینعلی داشت. این رویه که از آهنگ دوم اتخاذ شده بود، تا آهنگ آخر عملیاتی شد و واقعا هر چه مردم درخواست می‌کردند، همان هم شنیده می‌شد. به این دلیل، کنسرت ناصر زینعلی تا پایان روز سوم جشنواره، دموکراتیک‌ترین کنسرت این رویداد به حساب می‌آید.

اتخاذ این رویه سبب شد تا کل سالن، یک اجرای شاد و خودمانی را تجربه کنند. به جز این، شخص خواننده و گروه نیز بسیار شاد و سرزنده بودند.

موردی که در چند اجرای جشنواره امسال دیده شد و زینعلی نیز آن را عملیاتی کرد، اجرای بدون موسیقی ترانه بود. به این ترتیب که وقتی اجرای یک کار تمام می‌شد، خواننده، بخشی از آن کار را بدون موسیقی، می‌خواند و مخاطبان نیز او را تشویق می‌کردند.

زینعلی در بخشی از کنسرت خود، از فرط خوشحالی گفت که حال این لحظه‌ام را به شما تقدیم می‌کنم و امیدوارم که حال همه شما همیشه خوب باشد. زینعلی البته در این کنسرت، بسیار احساسی شد و بارها تحت‌تاثیر لطف هواداران خود قرار گرفت و با چشمانی اشک‌بار، قطعات را اجرا کرد.

البته در پیش گرفتن این رویه سبب شد تا مخاطبان، همراهی بسیار خوبی با خواننده داشته باشند و تقریبا در تمام سالن، حتی یک فرد بی‌تفاوت یا آرام نیز دیده نشود. در این اجرا، طرفداران دوآتشه زینعلی، به تعداد زیادی حضور داشتند و همواره در طول اجرا، با تکه‌پرانی‌هایی که عموما با صدای بلند صورت می‌پذیرفت، توجه سایر حضار را به خود جلب می‌کردند.

این کنسرت، دو نکته جالب توجه دیگر نیز داشت: نخست آن‌که نوازنده ساکسیفون این اجرا، همان نوازنده ساکسیفون کنسرت سینا شعبانخانی بود که خیلی زود شناخته شد. نکته دوم نیز به صدا نداشتن گیتار در اجرای یک آهنگ خلاصه می‌شد که زینعلی، این مورد را در اثنای اجرا اعلام کرد و کار برای لحظاتی تعطیل شد و سپس، همان آهنگ، از ابتدا خوانده شد.

زینعلی در این اجرا، قطعات دلبر ناب، جنگل موهات، مجسمه، نفس، تولد، میشه بهم بتابی، با توام، حیف، حکم ابد، خودتو برسون و طرفدار را اجرا کرد.

این خواننده، دو کار را دو بار اجرا کرد. وی، برای آهنگ پنجم اجرای خود، دوباره قطعه‌ای که اول خوانده بود (دلبر ناب) را بنا به درخواست مردم اجرا کرد برای آهنگ آخر نیز، قطعه مجسمه را باز با توجه به درخواست بالای مردمی تکرار کرد. قطعه آخر در شرایطی خوانده شد که وقت اجرا به پایان رسیده بود و سالن می‌بایست برای آماده‌سازی گروه بعدی خالی می‌شد اما اصرار مخاطبان سبب شد تا زینعلی برای سیزدهمین قطعه اجرای خود، مجسمه را دوباره بخواند.

این شیوه سبب شده بود تا مخاطبان، از دقایق ابتدایی تا انتهای کنسرت، یک لحظه آرام و قرار نداشته باشند و درحالی‌که هیجان آنها تخلیه شده بود، سالن میلاد را با خاطره‌ای خوشایند ترک کردند.