فریبا مددی در گفت وگو با ایرنا درباره سطح سی و یکمین دوره مسابقات بین‌المللی بدمینتون جام فجر، اظهار داشت: در بخش بانوان و مردان هشت تا ۱۰ بدمینتون‌باز با رنکینگ زیر ۱۰۰ شرکت کردند. افرادی که این رنکینگ را دارند از تجربه بالایی برخوردار هستند و در طول یکسال حداقل در هشت مسابقه بین‌المللی شرکت کرده‌اند. حضور در این رقابت‌ها به تجربه آنها می‌افزاید و به تاکتیک، تکنیک و مهارت آنها کمک می‌کند تا در مسابقات بعد بهتر بازی کنند.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا ملی‌پوشان بدمینتون نتوانستند به فینال این رقابت‌ها راه یابند، گفت: دختران و پسران ما در این مدت نتوانستند در رقابتی حضور یابند. تنها در رده بزرگسالان یکی از دختران در اندونزی و دیگری در مالدیو شرکت کردند. حضور در یک مسابقه کمکی به دختران ما نمی‌کند تا بتوانند تجربه‌ای کسب کنند و به مدال برسند. قطعا یک ورزشکار باید برای ارتقای رنکینگ خود حداقل در ۶ مسابقه شرکت کنند. رنکینگ آنها پایین است و به همین دلیل در جدول اصلی قرار نمی‌گیرند.
نائب رئیس بانوان فدراسیون بدمینتون اضافه کرد: این بازیکنان در فهرست رزرو قرار می‌گیرند. در بخش پسران و دختران با توجه به اینکه در جدول رزور بودند با انصراف برخی از ورزشکاران تعدادی از بدمینتون‌بازان ایرانی به جدول اصلی آمدند به دلیل نبود اردوها و اعزام برون مرزی نتوانسنتد به فینال این رقابت‌ها راه یابند.
وی یادآور شد: در این مسابقات ابتدا ۲۹ کشور شرکت کردند و بعد از آن به ۲۶ کشور رسید. این رقابت‌ها از سطح بالایی برخورد بود. حتی بازیکنانی با رنکینگ زیر ۱۰۰ هم داشتیم. قادعدتا ورزشکارانی که تجربه زیادی دارند، برنده خواهند شد. هر چند ما هم زنگ تفریح تیم‌ها نبودیم. ورزشکاران ما به ویژه جوانان با توجه به اعزام‌هایی که داشتند، خوب ظاهر شدند.
مددی خاطرنشان کرد: مبینا ندایی به دلیل آنکه در کمپ پیشرفته آسیایی شرکت کرده بود، مقابل حریفان خارجی خوب ظاهر شد. ساره امینیان نیز رقابت پایاپایی داشت. بیشتر از این در توان آنها نبود. همه بازیکنان در مسابقات فجر ملی‌پوش نبودند و باید به آنها فرصت دهیم تا در این رقابت‌ها هم حضور یابند زیرا باید عرصه‌های بین الملل را ببینند.
وی با اشاره به اینکه حدود ۴ میلیارد تومان هزینه این مسابقات بود، گفت: جایزه این رقابت‌ها ۱۵ هزار دلاری بود، اما سال دیگر ۲۵ هزار دلاری خواهد شد. هزینه‌های جانبی دیگری چون اردوهای زنان و مردان، هزنیه رفت و آمد بازیکنان و داوران هم داشتیم. ما کلینیک داوری را به زبان انگلیسی در اران برگزار کردیم. خوشبختانه در این رقابت‌ها شکایتی در زمینه داوری نداشتیم. سرداور این مسابقات هم از سنگاپور بود. توانستیم این مسابقات را خوب پیش ببریم. هرچند هزینه ها بالا بود و قیمت هر قوطی توپ یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بود.